محب شینواری، باشندهٔ ولایت ننگرهار که سرپرست یک خانوادهٔ هشت نفری است، می‌گوید، به علت بی‌کاری و فقر نمی‌تواند به خانواده و فرزندانش میوه و غذا تهیه کند:
«سال روان به شمول من بسیاری از خانواده‌ها میوهٔ تازه خریده نمی‌توانند، کودکان ما در خانه میوهٔ تازه می‌خواهند، زیرا نیاز دارند، اما ما برای شان خریده نمی‌توانیم، یک خریطه انگور در بازار ۱۵۰ افغانی است، اما ما توانایی اقتصادی نداریم.»
محب شینواری می‌گوید، آخرین بار هفتهٔ گذشته به خانه میوه برده است.
محمد طاهر، باشندهٔ ولایت کابل و سرپرست خانوادهٔ ۱۲نفری نیز می‌گوید، فرزندان و نواسه‌هایش در خانه ازش میوهٔ تازه می‌خواهند، اما به گفتهٔ او، وی و پسرش توانایی این را ندارند که نیازهای کودکان شان را برآورده کنند:
«اگر گاهی کدام دوست در بیرون برای ما بخرد می‌خوریم، اما اینقدر امکانات نداریم که به فرزندان خود ببریم، کودکان ما که بسیاری اوقات میوه می‌خواهند، میوهٔ که خراب شده باشد و ارزان باشد برای شان می‌خریم، دیگر توان نداریم.»
به گفتهٔ او، اکثر اوقات فصل میوهٔ دلخواه شان می‌گذرد، اما مشکلات اقتصادی سبب می‌شود که آرزوی خوردن آن به دل آن‌ها و خانوادهٔ شان باقی بماند.
این تنها داستان زندگی و خانهٔ محب و طاهر نیست، بلکه بیشتر باشندگان کابل و ولایات میگویند، حاصلات میوهٔ تازه افزایش یافته و بهای آن نیز مناسب است، اما با آن هم، توانایی خرید آن را ندارند.
فروشندگان میوهٔ تازه میگویند، سال روان به طور بی‌پیشنه‌ای میوهٔ تازه از ولایت های مختلف افغانستان رسیده‌اند، اما به گفتهٔ آن‌ها روزانه صد افغانی هم کار نمی‌کنند.
محمد امین و واسع، دو باشندهٔ کابل و فروشندهٔ میوه به رادیو آزادی گفتند:
«از صبح تاحال چهل خریطه سیب بالای کراچی است، تا اکنون تنها یک خریطه را فروخته‌ام، سال روان قیمت میوه هم خوب است، اما مردم توانایی خرید آن را ندارند.»
یکی از فروشنده‌گان دوره گرد: انگور بار کردیم، از صبح تاحال سه خریطه را فروخته‌ام، کار و بار نیست مردم ناتوان هستند،
«انگور بار کردیم، از صبح تاحال سه خریطه را فروخته‌ام، کار و بار نیست مردم ناتوان هستند، انگور بسیار خوب است کشمشی است، اما کار ما نمی‌شود چه کنیم، ما با همین می‌چلیم گاهی کار است گاهی نه.»
به گفتهٔ آن‌ها به عنوان مثال یک سیر{ هفت کیلوگرام} سیب را از ۱۴۰ الی ۱۷۰ افغانی و یک سیر انگور را از ۷۰ الی ۹۰ افغانی به فروش می‌رسانند.
داکتران میگویند، میوهٔ تازه ویتامین‌های مورد نیاز بدن را فراهم می‌کنند و به گفتهٔ آن‌ها هر انسان به گونهٔ نورمال در هفته دو یا سه بار به خوردن آن نیاز دارد.
سونیتا بهرام، داکتر بیماری‌های داخله به رادیو آزادی گفت:
«خوردن میوهٔ تازه برای انسان‌ها بسیار مهم است، میوهٔ تازه می‌تواند انسان را از بیماری‌های گوناگون نجات دهد، مانند افرادی که کارهای بسیار شاقه را زیر آفتاب انجام می‌دهند، از جل زدگی جلوگیری می‌کند، برای تشکیل سال جنین د بطن مادر همین گونه هنگام عادت ماهوار زنان به میوهٔ تازه نیاز دارند، در هر میوه فواید به ویژهٔ آن نهفته است، که انسان باید در هفته دو یا سه بار از آن استفاده کند.»
هر میوه در زمان خودش فواید خاص مواد مورد نیاز بدن انسان مثل کلسیم، پوتاشیم، آهن، و ویتامین‌های مختلف را دارد.
آگاهان صحی تاکید می‌کنند که انسان در هر وعدهٔ غذایی خود، ۲٫۵ گرام فیبر یا ویتامین‌های مورد نیاز بدن را ضرورت دارد که بیشتر آن را در میوه‌های تازه بدست می‌آورند.
پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان در سه سال گذشته بر افغانستان، بیشتر مردم بی‌کار شده و مشکلات اقتصادی شان افزایش یافته که حتی به کمک‌های فوری غذایی نیاز دارند.
برنامهٔ جهانی غذا (دبلیو اف پی) تعداد این افراد را از در میان ماه می گذشته و اکتوبر آینده ۲٫۴ میلیون تن عنوان کرده است.
گزارش دبلیو اف پی که روز جمعه در ویب‌سایت دفتر هماهنگی امور بشری ملل متحد (اوچا) منتشر شد در آن آمده است که ۱۲و نیم میلیون افغان با ناامنی غذایی روبه‌رو‌اند.
در گزارش آمده است که درحال حاضر چهارنیم میلیون نفر با سوء تغذی حاد روبه‌رو اند که در این میان ۲٫۸ میلیون آن کودکان اند.
