نقیب‌الله، مرد ۴۲ ساله‌ای است که از هشت سال به این سو در گوشه‌ای از شهر تالقان ولایت تخار در یک کراچی، میوه‌فروشی می‌کند.
او می‌گوید که با درآمد حاصل از این کار، نیازهای اساسی خانوادۀ شش نفری‌اش را تأمین می‌کند.
نقیب‌الله به رادیو آزادی گفت که شاروالی طالبان در تخار از یک ماه به این‌سو فعالیت او را در داخل شهر منع کرده است:
"زمانیکه ما در داخل شهر کار می‌کردیم در نزدیکی‌های مدرسه کار ما خیلی خوب بود و فعلاً ما را از شهر بیرون کرده، هیچ کار ما نمی‌شود. شهر برای کار کردن است، در تمام کشورهای بروی در جاده‌ها مردم کار می‌کند. دیگر در این شهر نی کار است، نی یک شرکت است که ما کار کنیم، اگر حکومت ما را در شهر نمی‌ماند باید جای ما را تعیین کند که ما کار کنیم."
تنها نقیب‌الله با این مشکل گرفتار نیست، برخی دیگر از دست‌فروشان در شهر تالقان نیز از تصمیم اخیر شاروالی طالبان ناراض به نظر می‌رسند.
عبدالنظر، یکی دیگر از دست‌فروشان می‌گوید، پس از ممانعت از سوی شاروالی، وضعیت اقتصادی‌اش به شدت خراب شده و نگران آیندۀ خود و خانواده‌اش است:
"ما غریب‌کار هستیم، در لب سرک کار می‌کردیم، کار ما خوب بود، ۹ نفر نان خور دارم، ما تنها می‌خواهیم که پول پنج دانه نان را پیدا کنیم، حالا ما جای نداریم، قسم به خداوند است که پنج دانه نان پیدا کرده نمی‌توانیم، ما از شاروال می‌خواهیم که یک جای خوب به ما بدهد تا کار و غریبی کنیم."
قاری نقیب‌الله، شاروال طالبان در تخار می‌گوید که این تصمیم به هدف تنظیم نظم شهری و جلوگیری از اذحام ترافیکی گرفته شده است.
او به رادیو آزادی گفت، برای شماری از این دست‌فروشان محل کاروبار در نظر گرفته اند:
"ما در داخل شهر این برنامه را گرفتیم و تطبیق کردیم، اکثریت مردم تغییر شغل کردند، یک تعداد دست‌فروشان را در دو جای دولتی تنظیم کردیم و باقی را ما ثبت نام کردیم، لیست ترتیب دادیم، در صورتیکه جای مناسب یافیتم تنظیم‌شان می‌کنیم."
برخی از آگاهان اقتصادی در تخار از تصمیم شاروالی طالبان برای جلوگیری از ازدحام استقبال می‌کنند، اما تأکید دارند که باید به مشکل بی‌جایی دست‌فروشان رسیدگی شود.
عزیز احمد شیرزاد، یکی از آگاهان اقتصادی در تخار به رادیو آزادی گفت:
"واقعاً این کار مسئولین در تنظیم شهر مفید واقع شده است و نظم شهر هم از گذشته بهتر شده است، اما با این کار مشکلات زیاد را برای دست‌فروشان ایجاد کرده است، چون این افراد بدون کارهای روزمره و دست‌فروشی دیگر عاید ندارند، شهرداری باید قبل از اینکه این برنامه را عملی می‌کرد، یک و یا چند جای مشخص را برای آنان در نظر می‌گرفت تا هم شهر منظم می‌شد و هم مشکل به دست‌فروشان خلق نمی‌کرد."
این وضعیت نشان می‌دهد که تقابل بین نیازهای اقتصادی مردم و تلاش برای تنظیم نظم شهری همچنان ادامه دارد و تا زمانی که یک راه حل مناسبی برای این مشکل پیدا نشود، دست‌فروشان در تالقان و سایر مناطق با مشکلات بیشتری روبه‌رو خواهند شد.
