سازمان جهانی صحت در گزارش تازهٔ خود که روز دوشنبه نشر کرده، گفته است که تلفات ناشی از بیماری های تنفسی در سه ماه نخست سال روان میلادی در افغانستان به حدود ۱۱۰۰ تن رسیده است.
این سازمان این آمار را خیره کننده خوانده و گفته است که ۸۸ تن از قربانیان کودکان اند.
گزارش دبلیو اچ او نشان می‌دهد که از آغاز جنوری الی پایان ماه مارچ بیش از ۴۷۰ هزار مورد عفونت حاد تنفسی در ۳۴ ولایت افغانستان ثبت شده است.
به اساس گزارش، ۲۹۸ هزار مورد مربوط به کودکان آسیب‌پذیر زیر پنج‌سال و زنان است.
بر اسا آمار سازمان جهانی صحت، شمار واقعات بیماری حاد تنفسی در سال ۲۰۲۳ در افغانستان به نزدیک به ۱ میلیون و ۴۲۳ هزار مورد و شمار تلفات‌اش به ۲۸۸۹ تن رسیده بود.
دبلیو اچ او گفته است که آمار واقعات و تلفات بیماری‌های حاد تنفسی در سال جاری و سال ۲۰۲۳ نسبت به سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ افزایش را نشان می‌دهد.
شرافت زمان، سخنگوی وزارت صحت عامۀ حکومت طالبان به پرسش‌ها در بارۀ گزارش جدید دبلیو اچ او پاسخ نداد.
با آن هم سازمانی جهانی صحت گفته است که با تقویت سیستم‌های نظارتی و گسترش اقدام‌های حفاظتی می‌توان جلو این بیماری را در سراسر کشور گرفت.
این درحالیست که برخی از خانواده‌های افغان نیز از افزایش این بیماری‌ها شکایت کرده و میگویند، قربانیان این بیماری بیشتر کودکان هستند.
زهره آرین، باشندهٔ اصلی ولایت تخار به رادیو آزادی می‌گوید، یک کودک‌اش را بخاطر ابتلا به بیماری حاد تنفسی از دست داده است:
"یک دفه‌ای همین تکلیف برای طفلکم پیش شد، من دوبار او را در شفاخانهٔ دولتی بستر کردم، آکسیجن برایش دادم، وضعیت بسیار خراب بود با یک معاش معلمی مه نتوانستم طفل خود را جای دیگر ببرم، از همین خاطر او را از دست دادم."
عبدالله، باشندهٔ کابل به رادیو آزادی می‌گوید، مادرش که ۵۸ سال سن دارد به بیماری تنفسی مبتلا است و با آلوده شدن هوا، بیماری‌اش شدید میشود:
"مخصوصاً وقتی که فصل زمستان می‌آید بخاطر آلودگی هوا و دود غبار بیماری‌شان افزایش پیدا میکند، حتی این بار اگر به شفاخانه نمی‌بردیم نزدیک به حالت مرگ بودند، حال هم هر بار که این مشکل برایشان پیدا میشود، مجبور هستیم عاجل او را به شفاخانه ببریم."
داکتران نیز نبود مراکز صحی پیشرفته و آلودگی هوا را از علت‌های اصلی افزایش این بیماری می‌دانند. محمدالله هنریار، یکی از آنان به رادیو آزادی گفت:
"بزرگترین مشکلی که به ویژه کودکان بر این بیماری مبتلا می‌شوند نبود مراکر صحی بهتر در قریه‌ها و تداوی ناقص است، علت دیگر آن خشک‌سالی و استفاده از مواد سوخت غیرمعیاری است، این بیماری می‌تواند از ویرورس‌ها و یا انتانات به وجود بیاید، علایم آن تب، سرفه، نفس تنگی، کمبود آکسینجن و گلودردی است."
این درحالیست که سازمان‌های بین‌المللی نیز همواره از کمبود خدمات صحی در نقاط مختلف افغانستان ابراز نگرانی کرده اند.
از این میان صندوق حمایت از کودکان ملل متحد چندی پیش اعلام کرد که حدود ۹.۵ میلیون تن در افغانستان در مناطقی زندگی می‌کنند که به خدمات صحی دسترسی ندارند.
