مسئولان و آموزگاران شماری از کودکستانها میگویند، پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان و افزایش مشکلات اقتصادی مردم از جمله بیکار شدن شمار زیادی از مادران، برخی از کودکستانها بسته شدند و برخی هم با کاهش شمار دانشآموزان روبهرو هستند.
ریحانه، آموزگار پیشین یک کودکستان در هرات میگوید، به دلیل بسته شدن بسیاری از کودکستانها بیکار شده است:
"مه به عنوان یک معلم کودکستان در افغانستان که فعالیت داشتم از آن طریق فامیل و خانوادۀ خود را حمایت میکردم که بار دوشی به جامعه نباشم، اگر اجازۀ کار و تحصیل برای همه چه زنان چه مردان همه اقشار باشد آن کشور رو به پیشرفت و ترقی است."
مسئول یکی از کودکستانهای فعال در کابل هم میگوید، شمار دانشآموزانشان نسبت به گذشته کاهش یافته است و والدین هم در کنار چانهزنی زیاد بر سر پرداخت فیس، پولشان را با تأخیر پرداخت میکنند:
"در حد بسیار کم شاگرد کم شده و مشکلات اقتصادی که ما میتوانیم آن را مشاهده کنیم یا ببینیم و بفهمیم که چطور اقتصاد مردم است، او این است زمانی که والدین میآیند بخاطر فیس زیاد بحث میکنند که اگر فیس کمتر بگیرند و فیس را که میآورند یک کمی با تاخیر میآورند."
اینکه چرا اکنون شمار شاگردان کودکستانها کاهش یافته است از مادری پرسیدیم که پیش از ممنوعیت آموزش و تحصیل زنان و دختران از سوی حکومت طالبان، دختراش را به کودکستان میبرد.
این مادر که نخواست نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت:
"مه چون می رفتم درس میخواندم به مکتب میرفتم دخترکام را میبردم کودکستان بخاطر اینکه در خانه کس نبود که طفلم را بگیرد. اهمیتاش همین بود که مثلاً در خانه که یک طفل را نمیشود تنها بگذاری، امکان دارد بالایش هر بلایی بیآید."
از سوی دیگر فاطمه، استاد کودکستان در بغلان میگوید، کودکستانها به مادر و کودک در رشد مهارتهای ذهنی و زبان بدن (بادی لنگویج) کودکان کمک میکنند:
"استاد کودکستان شاگردان را از سه ماهه الی ۳ ساله در آنجا درس میدهد، باز به بخش ای سی دی میروند که اینجا استاد کودکستان مسئولیت این را دارد که باید خانمها، مادرها را همراه اولادهایشان درس بدهد تا اینکه همان عملکرد را و عملی که انجام میدهند استادان باید مادران آن را تقلید کنند در خانه، پیش اولادهای خود کار کند تا یاد بگیرند تا اینکه روش بادی لنگویجشان (زبان بدن) تقویت شود."
برخی مدیران کودکستانهای محلات کار و ادارههای دولتی هم به رادیو آزادی گفتند که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان و ممنوعیتهایشان بر کار زنان، این گونه کودکستانها در بیشتر ادارهها و سازمانها به استثنای برخی مکتبها و شفاخانهها بسته و کارمندانشان بیکار شدند.
در دو دهۀ جمهوریت پیشین در افغانستان، با افزایش مشارکت زنان در نهادهای تحصیلی و کارشان در ادارههای مختلف دولتی و غیردولتی، شمار کودکستانها نیز روزبهروز در ولایات مختلف افزایش یافته بود. افزایشی که ظاهراً دوامی زیادی نداشت.