رینا امیری، نمایندۀ ویژۀ امریکا در امور حقوق بشر، زنان و دختران افغانستان یکبار دیگر تأکید کرده که زنان معترض افغان بجای بازداشت و مجازات شدن باید مورد تقدیر قرار بگیرند و آنهایی که در بازداشت هستند آزاد شوند.
رینا امیری به مناسبت روز جهانی حقوق بشر در صفحۀ ایکس خود یا توییتر سابق از طالبان خواسته تا ژولیا پارسی، منیژه صدیقی، ندا پروانی، پریسا آزاده و تمامی مدافعان حقوق بشر را که به دلیل مبارزه‌شان برای حقوق افغان‌ها بازداشت کرده اند، آزاد کنند.
در همین حال اعضای جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان در پیوند به آنچه که شکنجۀ شدید زنان معترض و ادامۀ انتقال آنها به شفاخانه و زندان پلچرخی توسط طالبان عنوان کردند، در یک فضای سربسته دست به اعتراض زدند.
اعضای جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان همچنان خواستار رهایی ۳ عضو این جنبش از بند طالبان شدند.
لیلا بسیم، یک عضو این جنبش به رادیو آزادی گفت:
"دو ماه شد سه زن معترض و مبارز که جرم‌شان عدالت خواهی و حق‌خواهی برای زنان افغان بود در زندان طالبان هستند، اما دنیا هنوز خاموش است، نهادهایی که حامی حقوق زن هستند هیچ کاری عملی برای آزادسازی این زنان نکرده اند، خواهشم از مردم افغانستان و نهادهای ذیربط در قضیه این است که در قسمت دادخواهی به این سه زن معترض کار بکنند و عملاً داخل اقدام شوند تا آنان را به آغوش خانواده‌هایشان برگردانیم."
اعضای این جنبش همچنان با صدورقطعنامه‌ای مدعی شده اند که ۳ عضو این جنبش که در بازداشت طالبان بسر می‌برند، تحت شکنجۀ شدید جسمی و روانی طالبان قرار دارند.
آنان همچنان مدعی اند که طالبان ژولیا پارسی، عضو رهبری این جنبش را به شفاخانه و منیژه صدیقی، عضو دیگر این جنبش را به زندان پلچرخی انتقال داده و ندا پروانی را با کودک چهارساله‌اش در یک زندان دیگر نگهداشته اند.
حکومت طالبان تا به حال به گونۀ رسمی بازداشت و در بند نگهداشتن اعضای این جنبش و دیگر زندان معترض را تأیید و یا رد نکرده است.
در همین حال برخی از فعالان حقوق زن و اعضای دیگر جنبش‌های زنان معترض نیز از عملکرد جهان برای دفاع از حقوق زنان در افغانستان به ویژه زنان زندانی انتقاد می‌کنند.
فرشته قاری‌زاده، عضو جنبش همبستگی زنان افغانستان به رادیو آزادی گفت که این زنان بخاطر حق خود رزمیده اند و مجازات‌شان منصفانه نیست:
"زنان بخاطر حقوق شرعی‌شان که تحصیل و حق کار است مبارزه کرده اند و مجازات آنان منصفانه نیست، به نظر من خواستن رهایی این زنان از طالبان درست نیست، من از جامعۀ جهانی می‌خواهم که در قسمت رهایی این زنان توجه کرده و آنها را از بند اسارت رها کند."
هما رجبی، یکی از فعالان حقوق زنان به رادیو آزادی گفت:
"طالبان این فکر را می‌کند اگر بانوان نزد ما باشد جهان در قسمت به رسمیت شناختن آنها کوتاه آمده و آنها را به رسیمت می‌شناسد. اما سکوت جامعۀ جهانی در رهایی این بانوان عادلانه نیست."
ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان تا زمان نشر این گزارش در پیوند به این خواست‌ها به پرسش رادیو آزادی پاسخ نداد.
این درحالیست هیئت معاون ملل متحد در افغانستان (یوناما) پنج‌شنۀ هفتۀ گذشته گفت که طالبان از ۱۹ سپتامبر به این‌سو ۴ فعال حقوق زن را در کابل بازداشت کرده است.
یوناما در صفحۀ ایکس خود یا توییتر سابق از حکومت طالبان خواست که مراقبت‌های صحی، ملاقات با خانواده و حق قانونی فعالان زن برای دسترسی به وکیل مدافع را تأمین و رعایت کند.
پیش از این نیز بارها شماری از سازمان‌های مختلف حقوق بشری خواستار رهایی این زنان زندانی شده بودند و از حکومت طالبان خواسته بودند تا سیاست‌های خود را در قبال زنان تغییر دهد، اما حکومت طالبان همواره مدعی است که حقوق زنان در افغانستان در چارچوب شریعت اسلام تأمین است.
ادعایی‌که مورد قبول زنان، نهادهای حقوق بشری، جامعۀ جهانی و بیشتر کشورهای اسلامی نبوده است.
