سازمان « فریدم نو» خواهان اقدام فوری جامعه جهانی به بحران حقوق بشری در افغانستان شد

سازمان بین‌المللی حقوق بشری «فریدم نو» با اشاره به ده‌ها فرمان ضد آزادی زنان افغان که از سوی طالبان صادر شده است٬ خواستار اقدام فوری جامعهٔ جهانی در پاسخ به بحران حقوق بشری در افغانستان شده است.

این سازمان می‌گوید که طالبان با صدور بیش از ۶۴ فرمان، زنان را از زندگی عمومی حذف کرده اند.

«فریدم نو» با اشاره به اعتصاب شماری از زنان معترض در جرمنی می‌افزاید که تمنا زریاب پریانی، نایره کوهستانی، وحیده امیری، رقیه ساعی و صبیرا اکبری به اعتصاب غذایی خود که علیه به‌گفته این سازمان ظلم طالبان بر زنان می‌جنگند، ادامه می‌دهند و از جهان می‌خواهند که اقدام معنی‌دار انجام دهد.

سازمان بین‌المللی حقوق بشری «فریدم نو» می‌گوید که در همبستگی با زنان افغان ایستاده است که به‌گفته این سازمان شجاعانه برای حقوق خود می‌جنگند.

اعتصاب زنان فعال افغان، در شهر کلن جرمنی که به تاریخ اول ماه سپتمبر آغاز شده بود هنوز ادمه دارد.

تمنا زریاب پریانی از اعتصاب کنندگان در این شهر به رادیو آزادی گفت:

"هفتمین روز اعتصاب غذایی ما است و ادامه دارد. وضعیت صحی ما خوب نیست، ولی اعتراض ما ادامه دارد. حمایت‌ها خیلی زیاد بوده، مردم به جمع ما پیوستند. مطمئن هستم صدای مردم می‌تواند یک نتیجه مثبت در پی داشته باشد. تا تاریخ ۱۲ این اعتصاب ادامه خواهد داشت، اگر به خواسته‌های ما رسیدگی صورت گیرد اعتصاب خود را می‌شکنیم و اگر توجه صورت نگیرد ادامه می‌دهیم."

در همین حال، ده‌ها فعال حقوق زن افغان و برخی از نهاد‌های حامی زنان از این اعتصاب حمایت کرده‌اند و برخی دیگر نیز از سایر کشورهای جهان به این اعتصاب پیوسته اند.

رقیه ساعی فعال حقوق زن که در یکی از کشورهای همسایه افغانستان زندگی می‌کند و تازه به این اعتصاب پیوسته می‌گوید:

"امروز سومین روز من است که دست به اعتصاب غذا زدیم و تا آخرین روز ما از تمنا حمایت می‌کنیم، در کنار تمنا هستیم. تمنا تنها نیست، هر کدام ما تمنا هستیم. تا زمانی‌که جهان به خواست‌های ما گوش فرا ندهد و ما به خواست‌های مان دست پیدا نکنیم، قطعاً دست از اعتصاب بر نمی‌داریم."

مریم معروف آروین فعال حقوق زن و یکی از حامیان این اعتصاب به رادیو آزادی گفت، هر آن حرکتی‌که برای تأمین عدالت صورت بگیرد از آن حمایت می‌کنند:

"هر آن حرکتی‌که در راستای تأمین حقوق و آزادی‌های زنان و دختران صورت می‌گیرد، قابل قدر، ستایش و ارزش است، یک بار دیگر از جامعهٔ جهانی و مردم افغانستان انتظار داریم که در کنار یک دیگر ایستاده شویم، چون حاکمیت طالبان بیشتر از همه زنان را متضرر ساخته و تا زمانی‌که کنار هم ایستاد نشویم مبارزات ما نتیجه‌بخش نخواهد بود."

اعتصاب این زنان افغان در مخالفت با سیاست‌های طالبان به هدف این برگزار شده که جامعهٔ جهانی آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسد، بر مقام‌های طالبان به ویژه در زمینهٔ سفر تحریم وضع کنند و طالبان زندانیان سیاسی را باید از بند رها کنند.

اما حکومت طالبان این ادعاها را رد کرده و مدعی است که حقوق مردم افغانستان به ویژه زنان را به اساس اصول اسلامی تأمین کرده‌اند و صدور فرامین رهبر شان که زنان افغان را گام‌ به ‌گام طی دو سال محدود ساخته، مسئلهٔ داخلی افغانستان دانسته و از جهان خواسته که در این مورد مداخله نکند.

طالبان در بیش از دو سال حاکمیت‌‌شان، زنان و دختران افغانستان را از تحصیل، کار در بیشتر دفاتر دولتی و تمامی مؤسسات خصوصی، رفتن به پارک‌های تفریحی و سفر در مسیرهای طولانی بدون محرم منع کرده و دروازه ورزشگاه‌ها و حمام‌های عمومی زنانه را به روی آن‌ها بسته اند.

به تازه‌گی آرایشگاه‌های زنانه در تمام افغانستان از سوی طالبان بسته شده و رفتن زنان به پارک ملی بند امیر نیز از سوی آن‌ها منع شد که این ممنوعیت واکنش‌های گستردهٔ را به همراه داشت، اما با آن‌ هم طالبان هیچ تغییری در سیاست‌شان در این مورد نه آورده اند.