دیدبان حقوق بشر با نگرانی عملکرد طالبان در جلوگیری از سفر ۶۳ دختر افغان که برای تحصیل به دبی می‌رفتند، می‌گوید که جامعۀ جهانی باید برای فشار بر طالبان بیشتر تلاش کند تا آنان از نقض حقوق زنان دست بردارند.
این سازمان روز شنبه در صفحۀ ایکس خود یا توییتر سابق٬ از ممنوعیت سفر این گروه از دختر افغان که برای ادامۀ تحصیلات عالی به دبی می‌رفتند، به عنوان یکی از موارد نقض حقوق زنان اشاره کرده است.
هیدربار، معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر نیز با اشاره به این موضوع در صفحۀ ایکس خود پرسش‌گونه گفته که چی زمانی جامعۀ جهانی می‌خواهد به گونۀ جدی در کنار دختران افغان بایستد؟
این درحالیست حکومت طالبان روز چهارشنبۀ هفتۀ گذشته، به ۶۳ دانشجوی دختر که به قصد ادامۀ تحصیل از طریق بورسیه به دبی می‌رفتند، اجازۀ سفر نداد.
از سوی هم آزمون کانکور سال ۱۴۰۲ روز جمعه و بدون حضور دختران به پایان رسید. این امتحان در پنج دوره برگزار شد و تنها متقاضیان ذکور شانس شرکت در این امتحان را داشتند.
شماری از دختران واجد شرایط آزمون کانکور می‌گویند که تداوم محرومیت دختران از تحصیل آنان را ناامید کرده است.
فرزانه سخی، یکی از این دختران به رادیو آزادی می‌گوید:
"من آرزو داشتم که داکتر شوم. در سالی که گذشت می‌خواستم آمادگی کانکور بگیرم تا به رشتۀ دلخواهم درس بخوانم. اما دوسال برای ما مثل سالها تیر شد. خیلی جگر خون می‌شوم. چی می‌خواستیم و چی شد. شاید تنها گناه ماست که دختر به دنیا آمدیم."
مریم رسولی، یکی دیگر از این دختران به رادیو آزادی می‌گوید، با گذشت دو سال از بسته شدن مکاتب و پوهنتون‌ها، امید دختران به آینده‌شان از بین رفته است:
"امید، انگیزه و هدف در بین دختران از بین رفته است. آن شور و هیجان برای تحصیل که در گذشته بود حالا کمرنگ شده. من با دخترانی که صحبت می‌کنم، همه‌شان ناامید شده اند. می‌گویند، اگر کدام مرکز آموزشی باشد و ما درس بخوانیم، وقتی مکتب و پوهنتون نباشد فایده ندارد."
این درحالیست که روز شنبه انتونیو گوترش، سر منشی سازمان ملل متحد در توییتی گفته که زنان و دختران شایستۀ زندگی با عزت و احترام هستند.
او افزوده که از مبارزه برای تأمین حقوق اساسی و انسانی آنها دست نخواهد کشید.
پس از آنکه طالبان در آگست۲۰۲۱ برای بار دوم در افغانستان به قدرت رسیدند، فرامین محدود کننده‌ای را بر زنان و دختران وضع کردند.
طالبان دختران بالاتر از صنف ششم را از مکتب منع کردند و پس از آن ممنوعیت رفتن به پوهنتون، کار در بیشتر اداره‌های دولتی و تمام اداره‌های غیردولتی، ممنوعیت رفتن به پارک‌ها، ورزشگاه‌ها، محدودیت سفر بدون محرم در سفرهای طولانی از جمله محدودیت هایی اند که طالبان بر زنان وضع کردند.
هرچند نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی بارها این تصامیم طالبان را نقص حقوق بشر خوانده و خواستار رفع این ممنوعیت‌ها شدند، اما حکومت طالبان ادعا کرده که حقوق همه شهروندان افغانستان در چوکات شریعت اسلام تأمین است و این واکنش‌ها را مداخله در امور داخلی خوانده است.
