« زنان شگفت انگیز» افغانستان؛ سازمان ملل از کار های زنان تجارت‌پیشه ستایش کرد

سازمان ملل متحد با قدردانی از زنان متشبث در افغانستان می گوید با افتخار از این زنان " شگفت انگیز" که در سراسر کشور با آنها همکاری دارد٬ حمایت می کند.

بخش زنان این سازمان در شبکۀ اجتماعی «ایکس» که قبلا تویتر نامیده می شد٬ روز دوشنبه به مناسبت روز جهانی کارآفرینان نوشت٬ ازتلاش های این زنان که خلاف همه توقعات برای نوآوری ، اشتغال زایی وسهمگیری در رشد اقتصاد تلاش دارند حمایت میکند.

صدیقه تمسکی یکی از این زنان تجارت پیشه درهرات است. وی به رادیو آزادی گفت که دو سال قبل هنگام شیوع کرونا کار وبار آنها متوقف شده بود و او چون یک شرکت کوچکی داشت با کمک UNDP یک اتحادیه ایجاد کرده ولی پولی از ملل متحد هنوز دریافت نکرده است .

خانم تمسکی افزود که دو ماه بعد از برگشت طالبان به قدرت ٬ دوباره اجازه کار گرفته است.

وی می گوید که در کارخانه ابریشم بافی و خیاطی وی صدها زن کار می کنند:

" تقریبا سه صدوپنجاه نفر کار می کنند با ما ، ثبت داتابیس اند، ولی حقوق (ثابت) ندارند، هرقدر که کار کنند به همان اندازه کار خود از ما حقوق دریافت می کنند."

خانم تمسکی می افزاید که همه کارگران شرکت وی زنان اند به جزء دونفر مرد که یکی آنها کامپیوتر کار ودیگری مدیر بازاریابی است.

نفس گل جامی یکی دیگر از زنان تجارت پیشه در هرات است. وی میگوید که شرکت بسته بندی مواد غذایی وتولید مربا وترشی دارد که دهها زن در آن کار می کنند:

" شرکت ما الحمد لله فعال است . تولیدات مواد غذایی داریم. مانند ترشی جات ، مرباجات، و رب وطنی ، ده قلم جنس تولید می کنیم. ۲۵ خانم اینجا ثبت کار هستند وحدود صد نفر مستقیم و غیرمستقیم از طفیل این شرکت ما معیشت و زندگی می کنند."

خانم جامی می افزاید که با تحمل هرگونه شرایط دشوار برای تهیه کردن یک لقمه نان برای زنان بی بضاعت وبی سرپرست تلاش می کند.

زنان متشبث علیرغم محدودیت های وضع شده ازسوی حکومت طالبان به کار و بار خود ادامه می دهند و در نمایشگاه اخیر تولیدات وصنایع دستی در کابل نیز سهم چشم گیری داشتند.

عالیه حریر یکی از این بانوان با دو زن دیگر با ایجاد کارگاه خیاطی وفروشگاه لباس زنانه در کابل برای زنان دیگر زمینه کار فراهم کرده است:

" ما سه نفر خواهران یکجا شدیم ، این کاری نبود که یک نفر بکند اگرچه در این جا تشویق و ایستاد شدن پشت همدیگر مهم بود."

کارگاه "حریر" لباس ، بیک دستی وکفش تولید کرده به بازار عرضه می کند.

این بانوان با هزینه ۵۰۰ هزار افغانی کار و بار خود را راه اندازی کرده و برای پانزده زن دیگر زمینه کار فراهم کرده اند. برخی زنان از خانه با کارگاه حریر همکاری می کنند.

این درحالیست که حکومت طالبان محدودیت های برکار ، آموزش ، وگشت وگذار زنان و دختران وضع کرده و کار زنان در اکثریت ادارات دولتی و موسسات غیر دولتی خارجی و داخلی منع شده است.

در این اواخر وزارت امربالمعروف ونهی از منکر آرایشگاه های زنان را نیز مسدود کرد. که درنتیجه هزاران زن که برخی آنها تنها نان آور خانواده های خود بودند٬ بیکار شدند.

حکومت طالبان با گذشت دوسال از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده و نقض حقوق بشر بخصوص حقوق انسانی دختران و زنان یکی از دلایل عمدۀ این وضعیت پنداشته می شود.