کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان برای ۱۲۰ زن بیجاشده و عودت کننده از کشورهای همسایه، در ولایت هرات فرصت آموزش فن و حرفه و کار فراهم ساخته است.
به علت منع کار زنان در موسسات داخلی و خارجی، این زنان در خانه های شان کار می کنند.
این زنان نان آور خانواده های شان هستند و توانسته اند به اقتصاد خانواده های خود کمک کنند.
مرضیه حیدری ۲۲ ساله در خانه اش در ناحیه دوازدهم شهر هرات پشت دستگاه قالین بافی نشسته و قالین سنتی می بافد.
او یک سال پیش به علت فقر از بامیان به هرات بیجا شده است و نان آور خانواده هفت نفره اش است.
مرضیه شش ماه می شود که در پروژه ساخت افغانستان که از سوی کمیشنری عالی ملل متحد پشتیبانی مالی می شود، در بخش قالین بافی آموزش دیده است.
او می گوید، با کار کردن در این پروژه، خانواده اش را از فقر و تنگدستی نجات داده است:
" من مجبور هستم و باید کار کنم تا مصارف خانواده خود را پیدا کنم. من نان آور خانواده هستم چون پدرم پیر است و نمی تواند کار کند. توسط این کار خرج خانه را فراهم می سازم و ماهانه کرایه خانه، پول برق و آب را می دهم."
پروژه ساخت افغانستان از سوی موسسه داخلی ودان طبیق می شود.
۱۲۰ زن و دختر که از ولایت های مختلف به هرات بیجا شده و یاهم از کشورهای همسایه عودت کرده اند، شامل این پروژه هستند.
زنان در پروژه ساخت افغانستان در بخش های قالین بافی، خامک دوزی، نقاشی و میناتوری و کیف دوزی آموزش می بینند.
سکینه میرزایی ۲۳ ساله که یک و نیم سال پیش همراه با خانواده اش از ولایت دایکندی به هرات بیجا شده، یک تن دیگر از این زنان است. وی میگوید:
" تقاضای من از حکومت این است که زنان را از کار محروم نسازد تا زنان بتوانند در بیرون از خانه کار کنند و مصارف زندگی شان را فراهم سازند."
زنان در پروژه ساخت افغانستان در بخش های قالین بافی، خامک دوزی، نقاشی و میناتوری و کیف دوزی آموزش می بینند.
حسن خان احمدزی مسئول موسسه ودان در هرات می گوید، هر یک از این زنان، ماهانه مبلغ هفت هزار افغانی معاش دریافت می کنند.
وی در این باره به رادیو آزادی می گوید:
" با کار وبارهای مختلف در شهر هرات تفاهم نامه داریم و پس از پایان پروژه، زنان می توانند که تولیدات خودرا در مارکت عرضه بکنند چون ما قبلا آنان را با مارکت های داخلی و خارجی وصل ساخته ایم."
به خاطر ممنوع شدن کار زنان در موسسات داخلی و خارجی از سوی حکومت طالبان، زنان بیجاشده و عودت کننده تحت حمایت کمیشنری عالی ملل متحد، مجبور به کار از خانه های شان شده اند.
در ادامه محدودیت های طالبان بر کار زنان افغان، هفته پیش حکومت طالبان آرایشگاه های زنانه را در سراسر کشور مسدود ساختند و بیشتر از پنجاه هزار زن کار شان را از دست دادند.
با وجود فشارها و انتقادات جهانی از این تصمیم طالبان، این گروه با توصل به زور زنان آرایشگر را از کار منع ساخته است.
مرضیه می گوید، نگران فشارهای روز افزون حکومت طالبان بر فعالیت های زنان است و می ترسد که طالبان او را از کار در خانه نیز منع سازند.
شاهپورصابر
