کارمند یک ادارۀ غیر دولتی در کابل که به دلیل مسائل امنیتی نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود، می‌گوید که تصمیم اخیر طالبان زندگی او را با مشکل مواجه کرده است.
این زن که نام محل کار خود را نیز ذکر نکرد، گفت که امیدوار است روزی به سر کار بازگردد:
"امیدواریم جلساتی که بین آنها و طالبان جریان دارد نتیجه بدهد. دلیل اینکه طالبان این تصمیمات را گرفتند این بود که دوباره دنیا را به سمت افغانستان بچرخانند. ما در هر صورت امیدواریم."
نیلوفر ابراهیمی: تلاش‌های جامعۀ جهانی و سازمان ملل متحد به هیچ وجه نمی‌تواند ابزاری برای فشار بر طالبان باشد
نیلوفر ابراهیمی، یکی دیگر از کارمندان یک ادارۀ غیردولتی، تصمیم اخیر طالبان را تاسف‌بار می‌خواهند و خواهان حل هر چه زودتر این موضوع است.
او به رادیو آزادی گفت:
"این تلاش‌های جامعۀ جهانی و سازمان ملل متحد به هیچ وجه نمی‌تواند ابزاری برای فشار بر طالبان باشد تا زمانی که جامعۀ جهانی و در راس آن آمریکا گام‌های عملی برای حل این موضوع بر ندارند."
به گفتۀ بانو ابراهیمی، تلاش‌های جامعۀ جهانی و سازمان‌های بین‌المللی در این زمینه نتیجه نداده است.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شوند که چندین سازمان بین‌المللی به رهبری سازمان ملل متحد تلاش‌های خود را برای عقب‌نشینی طالبان از این تصمیم‌شان آغاز کرده اند.
فرانک ایکوزا، معاون هماهنگی امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد در افغانستان، مارکس پوتزل، معاون نماینده ویژه سازمان ملل متحد در افغانستان و رامز الاکبروف، سرپرست هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان در هشت روز گذشته با مقام‌های مختلف حکومت طالبان در افغانستان دیدار و در بارۀ تصمیم اخیرشان گفت‌وگو کردند.
همزمان با این هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) اعلام کرده که مارتین گریفیتس، معاون سرمنشی ملل متحد در امور بشردوستانه و هماهنگ کنندۀ کمک‌های اضطراری این سازمان نیز در آیندۀ نزدیک در این مورد با مقام‌های طالبان گفت‌وگو خواهد کرد.
وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان به تاریخ ۲۹ قوس اعلام کردند که تمامی پوهنتون‌های دولتی و خصوصی در افغانستان تا اطلاع ثانوی به روی دختران بسته است و وزارت اقتصاد حکومت طالبان هم به تاریخ ۳ جدی نیز اعلام کرد که زنان دیگر اجازۀ کار در اداره‌های غیردولتی داخلی و خارجی را ندارند که این تصمیم آنها با واکنش‌های گسترده‌ای مواجه شد.
