برخی سازمان‌های بین‌المللی بار دیگر از بسته ماندن درهای آموزش به روی دختران افغان ابراز نگرانی می‌کنند. بخش زنان سازمان ملل متحد می‌گوید که در حال حاضر ۱.۱ میلیون دختر از آموزش در افغانستان باز مانده‌اند.
بخش زنان ملل متحد ناوقت روز چهارشنبه ۲۶ جون با نشر دوبارۀ گزارش خود در این مورد نوشته که طالبان پس از حاکمیت دوبارۀشان در سال ۲۰۲۱ دست‌آوردهای ۲۰ ساله زنان افغان را هدف قرار دادند.
در گزارش آمده که عواقب اقدام نکردن برای بازگرداندن طیف کامل حقوق زنان و دختران افغان فاجعه‌بار است.
با این حال، دید‌بان حقوق بشر نیز بار دیگر با سر دادن شعار «دختران افغان را اجازه بدهید تحصیل کنند» روز چهارشنبه ۲۶ جون در صفحهٔ اکس (تویتر سابق) خود نوشته، دختران و زنان افغان بار سرکوب سیستماتیک حقوق‌شان را به دوش می‌کشند.
این درحالیست که دختران محروم از آموزش و فعالان در این بخش، با انتقاد تند از محدودیت‌های طالبان خواستار باز شدن فوری درهای مکاتب هستند.
بسته شدن مکاتب به روی دختران صنوف بالاتر از ششم یکی از اولین اقدامات طالبان پس از بازگشت دوبارۀ شان به قدرت بود.
بهار، باشندهٔ کابل و دانش‌آموز بالاتر از صنف ششم که اکنون از آموزش محروم است به رادیو آزادی می‌گوید، بسته ماندن مکاتب به روی دختران به معنی انکار از حقوق بنیادی آن‌ها است: "دختران و زنان افغان از حق تحصیل محروم هستند و این ناعدالتی نه‌تنها سبب ایجاد وحشت و نابرابری در جامعه شده، بلکه انکار از حقوق اساسی بنیادی و انسانی هم است، این حق تحصیل که از ما گرفته شده نه‌تنها مانع پیشرفت و توسعه ما شده، بلکه سبب ناامیدی دختران افغان هم شده‌است."
بیشتر در این باره: ریچارد بنیت طالبان را به نهادینه کردن سیستم سرکوب جنسیتی در افغانستان متهم کردنظیفه از دیگر دانش‌آموزان مکتب یگانه راه رسیدن به آرزوهایش را ادامهٔ تحصیل می‌داند و خواستار باز شدن درهای مکاتب است.
او به رادیو آزادی گفت: "ما دختران افغان هم مانند دیگر دختران جهان آرزو و امید‌ها داشتیم و یگانه راه رسیدن به آن همین دروازه‌های تحصیل بود که متأسفانه دروازه‌های آن به روی ما بسته شد، جایی‌که علم نباشد طبیعی است که آن‌جا تاریکی است، زیرا اگر اجازه می‌داشتیم دانشگاه برویم می‌توانستیم وظیفه داشته باشیم، بسته بودن درهای تحصیل هم در بخش اقتصادی و هم سیاسی و فرهنگی تأثیر زیادی بر زنان داشته است."
فعالان آموزش: باز ماندن از تحصیل، جبران ندارد
فضل هادی وزین، فعال حق آموزش، در صحبت با رادیو آزادی باز ماندن از آموزش را جبران‌نا‌پذیر می‌داند: "به هر پیمانهٔ که دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران مسدود می‌ماند، افغانستان متحمل ضربه و صدمهٔ بزرگ می‌شود، باز ماندن از تحصیل جبران ندارد."
بیشتر در این باره: هشدار دو نهاد مدنی: ادامۀ ممنوعیت تحصیل دختران، حملۀ مستقیم به آیندۀ نیمی از جمعیت افغانستان استبخش زنان سازمان ملل متحد خواستار اقدام فوری جامعهٔ جهانی در این مورد است.
این درحالیست که بیش از هزار روز از بسته بودن مکاتب به روی دختران می‌گذرد.
با گذشت نزدیک به سه سال، طالبان همواره گفته‌اند که برای باز کردن مکاتب بالاتر از صنف ششم دختران نیاز به تهیه طرز‌العمل مطابق شریعت اسلامی دارند و منتظر فرمان رهبرشان هستند، اما دختران محروم از آموزش و فعالان آن را بهانهٔ بیش نمی‌دانند.