ریچارد بنیت، گزارشگر ویژۀ ملل متحد برای حقوق بشر افغانستان، به روز سه‌شنبه گزارش خود را در بارۀ وضعیت حقوق زنان و حقوق بشر در افغانستان به پنجاه و ششمین نشست شورای حقوق بشر ملل متحد، ارائه کرد.
ریچارد بنیت در این گزارش زیر نام "پدیدۀ نظام نهادینۀ تبعیض، تفکیک، بی‌احترامی به کرامت انسانی و طرد زنان و دختران" وضعیت حقوق بشر را در افغانستان به بررسی گرفته است.
او در نشست شورای حقوق بشر ملل متحد وضعیت جاری زنان در افغانستان را تکان‌دهنده توصیف کرد و طالبان را به نقض حقوق زنان و دختران و اهانت به کرامت انسانی آنها متهم کرد:
"نهادینه شدن سیستم سرکوب جنسیتی توسط طالبان باید وجدان بشریت را شوکه کند. وظیفۀ همه ما است که اقدامات قاطعانه‌ای انجام دهیم، در کنار زنان و دختران افغان بایستیم، عاملان را پاسخگو قرار بدهیم و کرامت، برابری و عدالت را برای همه بازگردانیم."
در این گزارش به محدودیت‌های وضع شده بر دختران و زنان در بخش آموزش، منع آنها از کار، عدم دسترسی به بخش‌های صحی، قضایی و حقوقی، و دیگر ناهنجاری‌های بشری، اشاره شده است.
بنیت در گزارش خود بیان کرده است که از سال ۲۰۲۱ میلادی به این سو، ممنوعیت تحصیل دختران توسط طالبان باعث افزایش ازدواج‌های اجباری دختران و ظلم و ستم بر آنان و افزایش موارد تجاوز و آزار جنسی شده است.
او افزوده است که این وضعیت در جامعۀ افغانستان نتایج ناگواری را به همراه داشته که جبران آن بسیار دشوار خواهد بود.
فاطمه محمدی: ساختن این گزارش‌ها برای ما هیچ فایده‌ای ندارد و به زندگی ما هیچ تغییری نمی‌آورد
حکومت طالبان در بارۀ این گزارش ریچارد بنیت واکنش نشان نداده است، اما پیش از این گزارش‌های این مامور ملل متحد را رد کرده و یا آن را دور از واقعیت خوانده است. در بیشتر گزارش‌های ریچارد بنیت، طالبان متهم به نقض گسترۀ حقوق بشر و حقوق زنان شده اند.
از سوی دیگر، نصیر احمد اندیشه سرپرست نمایندگی دایمی افغانستان در شورای حقوق بشر ملل متحد در این نشست گفت که بحران جاری در افغانستان علاوه بر گزارش‌دهی، نیازمند تأمین عدالت و پاسخگویی برای قربانیان نقض گستردۀ حقوق بشر است:
"این گزارش نشان می‌دهد که در شرایط فعلی، تعهدات کشورهای عضو سازمان ملل متحد برای حل نقض جدی حقوق بشر افزایش یافته است. آنها باید از عادی‌سازی یا مشروعیت‌بخشی به طالبان خودداری کنند."
زنان و دختران در مورد گزارش ریچارد بنیت چی نظر دارند؟
شماری از دختران و فعالان حقوق زنان در افغانستان ارائۀ گزارش ریچارد بنیت را در شورای حقوق بشر ملل متحد مهم می‌دانند، اما می‌گویند، باید راه‌های عملی برای تأمین حقوق آنها سنجیده شود.
نادیه، باشندۀ شهر مزارشریف و دانش‌آموز صنف دهم که اکنون از آموزش محروم است، به رادیو آزادی می‌گوید:
"توقع ما از سازمان‌های حقوق بشر این است که در بارۀ حقوق و تعلیم ما در آنجا بحث شود تا امیدی که بخاطر درس و تعلیم خود داریم، ناامید نشویم."
فاطمه، محمدی مسئول یک مکتب خصوصی آنلاین به رادیو آزادی گفت:
"خواست من به عنوان یک زن افغان که در افغانستان زندگی می‌کنم این است که تنها ساختن این گزارش‌ها برای ما هیچ فایده‌ای ندارد و به زندگی ما هیچ تغییری نمی‌آورد. لطفاً گام‌های عملی واقعی برای حمایت از ما بردارید."
نسرین حمیدی، یک فعال حقوق زنان به رادیو آزادی می‌گوید که جامعۀ جهانی باید به فشارها بر طالبان ادامه دهد تا حقوق زنان و دختران تأمین شود:
"اگرچه چنین نشست‌ها و گزارش‌هایی توجه جامعۀ بین‌المللی را به خود جلب می‌کند، اما باید این گزارش‌ها همراه با تغییرات واقعی و اقدامات عملی باشند. برای جامعۀ بین‌الملل و سازمان ملل مهم است که این گفت‌وگوها و گزارش‌ها تنها به آن محدود نشوند، باید در مقابل طالبان گام‌های سخت و عملی بردارند."
حکومت طالبان همواره مدعی است که حقوق زنان و دختران در افغانستان در چارچوب شریعت اسلام تأمین است، اما پس از روی کار آمدن حکومت آنان در سال ۲۰۲۱، در کنار دیگر محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها بر زنان و دختران در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب و پوهنتون محدود شدند، کار زنان در بسیاری از ادارات دولتی و غیر دولتی ممنوع شد و آنها از سفر بدون محرم، حضور در کلپ‌های ورزشی، پارک های تفریحی و حمام‌های عمومی نیز محروم شدند.
