نشست دو روزه پشت دروازه های بسته در باره افغانستان تحت حاکمیت طالبان امروز به ریاست انتونیو گوترش، سرمنشی سازمان ملل متحد، در دوحه پایتخت قطر برگزار می شود.
در این نشست نمایندگان ۲۵ کشور و سازمان بین المللی در مورد وضعیت کنونی افغانستان گفتگو می کنند. اما نماینده حکومت طالبان به نشست دعوت نشده است.
سهیل شاهین، رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر به رادیو آزادی با انتقاد از این گفت که "فیصله های یکطرفه قابل تطبیق نیست .":
«طرف اصلی که حکومت امارت اسلامی افغانستان است، دعوت نشده و به این ترتیب آنها مسئله افغانستان را به جای آنکه حل کنند هنوز هم پیچیده می کنند. همچنان تصمیم یک جانبه در مورد افغانستان قابل تطبیق نیست.”
روزا اتونبایوا رئیس دفتر هیئت معاونت سازمان ملل در افغانستان ( یوناما)
این نشست سازمان ملل در حالی برگزار می شود که روزا اتونبایوا، نماینده ویژه گوتریش در امور افغانستان، مشغول ارزیابی ماموریت خود در این کشور است.
پس از تعلیق کار کارمندان زن افغان در سازمان ملل توسط طالبان در اوایل ماه اپریل، سازمان ملل متحد به شدت این اقدام را محکوم کرد و هشدار داد که اگر طالبان از این تصمیم خود عقب نشینی نکنند، ممکن است که آنها از افغانستان بیرون شوند.
در حال حاضر حدود ۳۳۰۰ کارمند افغان سازمان ملل از جمله نزدیک به ۶۰۰ زن در خانه نشسته اند.
طالبان در دسیمبر سال ۲۰۲۲کار زنان در سازمان های غیردولتی را ممنوع کردند و پس از آن، امینه محمد معاون منشی عمومی سازمان ملل متحد به کابل و قندهار سفر کرد تا در این مورد با رهبران طالبان گفتگو کند.
طالبان : ما آماده هستیم که در مسایل اختلافی با سازمان ملل متحد صحبت کنیم
در آن زمان او ظاهراً نا امیدانه از افغانستان برگشت.
اما اکنون شاهین، می گوید که آنها آماده تعامل با سازمان ملل اند:
« ما آماده هستیم که در مسایل اختلافی با سازمان ملل متحد صحبت کنیم ، نظر و موقف خود را با آنها شریک و واضح سازیم. تا جایکه اصول ما اجازه می دهد، در هر مسئله ای در باره راه حل معقول آن، بحث کرده و حل آن را پیدا می کنیم »
نظریات در مورد نشست دوحه و تعامل بین المللی با طالبان متفاوت است.
طالبان و شماری از مردم در افغانستان از سازمان ملل متحد و جامعه جهانی می خواهند که آنها را به رسمیت بشناسند.
اما برخی دیگر از مردم به شمول فعالان سیاسی و بشری و مخالفان حکومت طالبان اصرار دارند که طالبان نباید به رسمیت شناخته شوند، زیرا آنها استدلال می کنند که حکومت طالبان به زور به قدرت رسیده ، مشروعیت قانونی داخلی و خارجی ندارد و حق کار ُ آموزش و تحصیل را از آنها گرفته است.