خالده ۱۸ ساله یکی از این دختران است.
او هنگام تسلط طالبان بر افغانستان در صنف نهم درس می‌خواند.
حکومت طالبان پس از به قدرت رسیدن، تحصیل دختران بالاتر از ۱۲ سال را ممنوع کرد.
روزهایم بی‌هدف می‌گذرد.
خالده به رادیو آزادی، بخش افغانستان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفت:
«این ممنوعیت تاثیر بزرگ بر زندگی من گذاشته است. قبلاً تمام وقتم را صرف درس خواندن می‌کردم، اما حالا روزهایم بی‌هدف می‌گذرد.»
ممنوعیت تحصیل تاثیر فاجعه‌بار بر حدود ۲.۲ میلیون دختر افغان گذاشته است.
حکومت طالبان زنان را از زندگی عمومی حذف و به‌شدت حقوق اساسی آن‌ها را محدود کرده است.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، ازدواج‌های اجباری، زودهنگام و زیرسن دختران افزایش چشم‌گیر داشته و از زمان تسلط طالبان در ۱۵ آگست ۲۰۲۱، این چنین ازدواج‌ها حدود ۲۵ درصد افزایش یافته است.
نبود فرصت‌های آموزشی و کاری برای زنان سبب افزایش موارد خودکشی دختران و زنان افغان شده است و این، افغانستان را به یکی از معدود کشورهای جهان مبدل کرده که در آن میزان خودکشی زنان نسبت به مردان بالاتر است.
حق داریم درس بخوانیم.
یک دیگر از دختران نوجوان افغان که به دلیل ترس از انتقام‌جویی از سوی طالبان، خواست نامش افشا نشود، به رادیو آزادی گفت: «عدم دسترسی به آموزش، نه‌تنها آینده ما را تهدید می‌کند، بل‌که مانع پیشرفت و توسعه کشورما نیز می‌شود.»
او افزود: «ما حق داریم درس بخوانیم، پیشرفت کنیم و آیندۀ روشن داشته باشیم.»
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، یونیسف اعلام کرده است که پیامدهای این ممنوعیت برای نسل‌های آینده ادامه خواهد داشت.
یونیسف در بیانیه‌ای در ۲۲ مارچ هشدار داد: «این ممنوعیت بر نظام سلامت، اقتصاد و آینده افغانستان تاثیر منفی خواهد گذاشت.»
در ادامۀ بیانیه آمده است، «با کاهش تعداد دخترانی که به مکتب می‌روند، خطر ازدواج کودکان افزایش می‌یابد و این، تاثیرات منفی بر سلامت جسمی و روحی آن‌ها خواهد داشت.»
یونیسف همچنان هشدار داده است که اگر این ممنوعیت تا سال ۲۰۳۰ ادامه یابد، بیش از ۴ میلیون دختر از آموزش محروم خواهند شد.
درخواست‌ها برای اقدام بیشتر
مقام‌های ارشد سازمان ملل متحد و فعالان زن افغان، رفتار طالبان با دختران و زنان افغان را «آپارتاید جنسیتی» توصیف کرده‌اند.
آن‌ها از جامعه بین‌المللی خواسته‌اند که فشار بیشتر بر طالبان بیآورد تا ممنوعیت تحصیل دختران بالاتر از صنف ششم را لغو کند.
تاکنون هیچ کشور جهان حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است. طالبان تحت تحریم‌های بین‌المللی قرار داردند.
اما شمار فزایندۀ کشورها از جمله برخی کشورهای غربی، در زمینه‌های تجاری، امنیتی و مهاجرتی با طالبان همکاری می‌کنند.
پشتنه درانی، فعال برجسته آموزش افغان است که در تبعید به سر می‌برد.
او به رادیو آزادی گفت: «طالبان همچنان آزادانه سفر می‌کنند. آن‌ها مصاحبه می‌دهند، حساب‌های بانکی دارند، و خانواده‌هایشان در خارج از کشور زندگی می‌کنند، درحالی‌که زنان افغان را از تحصیل محروم کرده‌اند.»
خانم درانی افزود: «باید از جامعه جهانی پرسید که آیا واقعاً می‌خواهد طالبان مکاتب دخترانه را باز کنند یا نه؟»