در حمله که سال گذشته در همین روز یعنی ۲۲ مارچ بر یک تالار در مسکو انجام شد ۱۴۰ نفر کشته شده و ۵۵۰ نفر دیگر مجروح شدند. مسولیت این حمله را گروه دولت اسلامی به عهده گرفت.
رحمان اولماسوف کارشناس امور مهاجرت می گوید که یک سال بعد از این حمله در فضای مهاجرت روسیه تغییرات عمده مشاهده میشود.
او افزود: «در قدم اول نه تنها مهاجرین تاجکستان بلکه مهاجرین ازبکستان و قرغزستان هم با رفتار خشن مواجه اند. دوم حکومت روسیه چندین تصمیمی را اعلان کرده که به کار گماشتن مهاجرین را بسیار مشکل میسازد.»
مقامات روسیه در تابستان سال ۲۰۲۴ ضمیمه های را به قانون ایجاد کردند که به پولیس صلاحیت بیشتر برای اخراج مهاجرین میدهد.
در یک گزارش اخیر دیدبان حقوق بشر هیومن رایتس واچ (HRW) در مورد افزایش تحقیقات عمیق و بازداشتهای بدون محاکمه اتباع کشور های آسیای مرکزی در روسیه خبر داده میشود. همچنان تبلیغات نفرت انگیزی از سوی گروههای راستگرای افراطی هم افزایش یافته.
دیدبان حقوق‌بشر ویدیو‌های را به دست آورده که نشان دهنده حملات فزیکی میباشند و مردان جوانی را که ظاهراً نژاد سلاویک دارند، را نشان میدهد که مردهای با تبار آسیای مرکزی را که به کارهای تعمیرات، ترمیمات و سکتور خدماتی مشغول اند تعقیب کرده و بر آنها حمله فزیکی میکنند.
این ویدیو ها توسط مهاجمین ثبت و در رسانه های اجتماعی نشر شده اند.
دیدبان حقوق بشر همچنان ادعا میکند که در بخش استخدام شهروندان کشورهای آسیای مرکز برای جنگ باز هم از بازداشتهای بدون محاکمه استفاده شده و این افراد تهدید می شوند که اگر به جنگ اوکراین ثبت نام نکنند، اخراج خواهند شد.
امیل جورائیف متخصص علوم سیاسی می گوید «مسلمانان در روسیه از از مدتی به این سو تحت فشارهای مختلف و تهدید قرار دارند.»
به گفته جورائیف این حالت قبل از حمله بر تالار در مسکو هم وجود داشت و هم اکنون هم دوام دارد. او افزود آنها شاهد حملات بر مساجد میباشند که این عمل هم قبل از حمله مسکو وجود داشت.
چهار مرد مظنون تاجک تا حال محاکمه نشده اند. اما وقتی که ماه مارچ سال ۲۰۲۴ در محکمه حضور یافتند نشانه‌های ضرب و شتم در جسم آنها مشاهده می‌شد. در این رابطه حداقل ۲۳ مظنون دیگر هم بازداشت شده اند.
گل رکعت میرزایوا، مادر دلیر جان میرزایوا، یکی از مظنونین، ادعا میکند که فرزندش بیگناه است.
او به رادیو آزادی گفت " تلفونم را برداشتم. فرزندم را مشاهده کردم که در نتیجۀ ضرب و شتم بدنش کبود شده بود. یک سال از آخرین تماس تلیفونی ما گذشت. شاید گناه من است. پول کافی ندارم که به دیدارش بروم. چیزی نمیخواهم. وضعیت ما همین حالا هم فلاکت بار است".
روسیه به شدت به نیروی کار نیاز دارد و سال گذشته نزدیک به سه ملیون و سه صد هزار کارگر در روسیه شهروندان آسیای مرکزی بودند.