همزمان با سومین سالگرد حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان، شماری از دختران، زنان و فعالان حقوق آنان در داخل و خارج از افغانستان به اعتراضات گسترده پرداختند. معترضان با شعارهایی اعلام کردند که حمایت از طالبان، نقض حقوق زنان است و از جامعه جهانی خواستند که در کنار زنان افغان ایستاده و از مقاومت آن‌ها حمایت کنند.
در کابل و ولایات تخار، پنجشیر و بلخ، اعتراضاتی به رهبری جنبش شنبه‌های ارغوانی برگزار شد. معترضان این روز را یک "روز سیاه" نامیدند و نسبت به آینده زنان و دختران افغان ابراز نگرانی کردند. مریم معروف آروین، مسئول این جنبش، اظهار داشت که ادامه حکومت طالبان منجر به مرگ تدریجی افغان‌ها، به‌ویژه زنان و اقلیت‌های مذهبی، خواهد شد و تهدیدی برای امنیت منطقه و جهان ایجاد می‌کند.
اعتراضات به داخل افغانستان محدود نبود و در کشورهای مختلف جهان از جمله آلمان، فرانسه، سویس، هالند، بریتانیا و کانادا نیز تجمعات اعتراضی در اشکال مختلف برگزار شد. فهیم فرواک، یکی از فعالان مدنی، بیان کرد که این تجمعات به صورت راه‌پیمایی، جلسات زیر سقف، و برنامه‌های بایسکل‌رانی برگزار شده‌اند.
شورای هماهنگی نمایندگی‌های سیاسی و قونسلی افغانستان نیز در بیانیه‌ای به مناسبت این روز، از نقض شدید حقوق بشر توسط طالبان، به‌ویژه در مورد زنان و اقلیت‌ها، ابراز نگرانی کرد. آن‌ها اعلام کردند که طالبان طی سه سال گذشته به طور مداوم حقوق زنان را نقض کرده و آزادی بیان و رسانه‌ها را سرکوب کرده‌اند.
در همین حال، شخصیت‌های سیاسی افغانستان نیز در شبکه‌های اجتماعی خود به این موضوع واکنش نشان دادند و از وضعیت جاری در افغانستان انتقاد کردند. طالبان در ۱۵ اگست ۲۰۲۱ وارد کابل شدند و دوباره حاکمیت افغانستان را به دست گرفتند. از آن زمان، محدودیت‌های شدیدی بر زنان افغان اعمال شده که اعتراضات گسترده‌ای را در پی داشته است. هرچند طالبان ادعا می‌کنند که حقوق زنان را مطابق شریعت اسلامی تأمین کرده‌اند، اما جامعه جهانی و بسیاری از زنان افغان این ادعا را رد می‌کنند.