ادارۀ برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان سازمان متحد، نگران تشدید بحران صحت روانی زنان در افغانستان است.
این نهاد بر اساس سروی‌ای که در این زمینه انجام داده، می‌گوید که ۶۸ درصد زنان افغان که در این سروی شرکت کرده‌اند، وضعیت سلامت روان خود را «بد» و یا «بسیار بد» گزارش داده‌اند.
آلیسون دیویدیان، رئیس بخش افغانستان «یو ان ومن»، روز سه‌شنبه در نشستی خبری در مورد «وضعیت زنان و دختران افغانستان سه سال پس از تسلط طالبان» در مقر سازمان ملل متحد، با بیان این مطلب از جهانیان خواست تا با تقویت و سرمایه‌گذاری بر زنان افغان، همراهی‌شان با آنان را ادامه دهند.
خانم دیویدیان می‌افزاید: "۶۸ درصد از زنانی که با آن‌ها مشورت کردیم، گفته‌اند که سلامت روانی «بد» یا «بسیار بد» دارند و ۸ درصد این زنان گفتند که حداقل یک زن یا دختر دیگر را می‌شناسند که اقدام به خودکشی کرده‌است. آنچه که در سه سال گذشته مشخص شده، این است که محدودیت‌های طالبان بر حقوق زنان و دختران نسل‌های آینده را تحت تأثیر قرار خواهد داد."
او در ادامه گفت تجزیه و تحلیل ادارۀ برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان سازمان متحد نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۲۶، تأثیر محرومیت تحصیل ۱.۱ میلیون دختر و ممنوعیت بیش از ۱۰۰ هزار زن و دختر از پوهنتون‌ها با افزایش ۴۵ درصدی نرخ فرزندآوری زودهنگام مرتبط است و خطر مرگ‌ومیر مادران را حداقل ۵۰ درصد افزایش می‌دهد.
به‌گفتۀ دیویدیان، یافته‌هایی که از صحبت با هزاران زن افغان از سال ۲۰۲۱ تا کنون در شهرها و روستاها به دست آمده نشان می‌دهد که زنان افغان از زندگی عمومی حذف شده‌اند، نقش آنان در تصمیم‌گیری‌ها در سطح خانواده نسبت به سال گذشته ۶۰ درصد کاهش یافته و ۹۸ درصد این احساس را دارند که تأثیر آنان در روند تصمیم‌گیری در جامعه محدود یا به صفر رسیده است.
در این حال، یک بانو باشنده شهر کابل که هفت ماه قبل به اتهام بدحجابی از سوی حکومت طالبان بازداشت شده بود و به‌خاطر حساسیت موضوع نخواست نام‌اش در گزارش ذکر شود، به رادیو آزادی گفت پس از رهایی از زندان دو بار اقدام به خودکشی کرده‌است:
"به‌خاطری که مردم خبر نشود و به‌خاطر نام بدی که زندان دارد، دیگر فامیلم اجازه نداد که بیرون بروم. من از همان روز به بعد در خانه هستم. فقط دو باری که در این مدت قصد خودکشی کردم، من را شفاخانه بردند. هر بار آن صحنه و لت‌وکوب‌شان یادم می‌آید، از آن روز به بعد دیگر شب‌ها خواب ندارم. هر باری که چشمانم را می‌بندم همان صحنه پیش چشمانم می‌آید، جیغ‌زده بیدار می‌شوم."
یک روز پیش از این، «یو ان ومن» با نشر اعلامیه‌ای گفت که طالبان در سه سال گذشته، ۷۰ فرمانی صادر کرده‌اند که مستقیماً بر آزادی، حقوق و زندگی روزمرۀ زنان و دختران افغان تأثیر می‌گذارد.
اما حکومت طالبان همواره ادعا کرده که حقوق زنان در چارچوب شریعت اسلام در افغانستان تأمین است.
در سه سال حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم و تحصیل آنان در پوهنتون‌ها، منع کار زنان در بسیاری از ادارات دولتی و غیردولتی، ممنوعیت ورزش دختران، رفتن زنان به حمام‌های زنانه، پارک‌ها و تفریح‌گاه‌ها، سفر بدون محرم شرعی در مسیرهای طولانی، رعایت حجاب اجباری و منع فعالیت آرایشگاه‌های زنانه از محدودیت‌های عمده‌ای بوده که طالبان بر زنان وضع کرده‌اند.