وزارت مهاجرین و عودت‌کننده‌گان حکومت طالبان می‌گوید که در سه سال گذشته نزدیک به چهار میلیون افغان به کشور شان برگشت کرده‌است.
این وزارت با نشر این موضوع در صفحۀ اکس (توئیتر سابق) خود همچنان مدعی شده که در۴۰ سال گذشته این اولین بار است که روند بازگشت مهاجران به افغانستان سریع شده‌است.
اما برگشت‌کننده‌های افغان می‌گویند، پس از عودت به کشور در وضعیت بد اقتصادی، بی‌کاری و بدون داشتن سرپناه بسر برده و توجهی لازم به وضعیت‌شان نشده‌است.
درحالی‌که هنوز هم شماری از افغانها به دلیل تهدیدات امنیتی، بی‌کاری و مشکلات اقتصادی در صدد بیرون شدن از افغانستان هستند، وزارت مهاجرین و عودت‌کننده‌گان حکومت طالبان می‌گوید که در سه سال گذشته ۳،۷ میلیون مهاجر افغان به کشور شان برگشته‌اند.
این وزارت روز سه‌شنبه ششم اگست در صفحۀ اکس (توئیتر سابق) خود مدعی شده که در ۴۰ سال گذشته این اولین بار است که روند بازگشت مهاجران به افغانستان سریع شده‌است.
این وزارت همچنان گزارش اخیر سازمان بین‌المللی مهاجرت (آی او ام) را که گفته از سال ۲۰۲۰ به این‌سو نزدیک به هشت میلیون افغان از افغانستان بیرون شده‌اند، رد کرده‌است.
این سازمان اعلام کرده بود که یک میلیون نفر از این افغانها در کشورهای اروپایی درخواست پناهنده‌گی داده و ۸۵ درصد به کشورهای همسایه رفته‌اند.
از سوی دیگر عصمت‌الله حکیمی سرپرست معاونیت ادارۀ ملی احصائیۀ حکومت طالبان روز چهارشنبه هفتم اگست در یک نشست خبری زیر نام «برنامۀ تشریح دست‌آوردهای یک‌سالۀ ادارات امارتی» در یک نشست خبری گفت که در سال ۱۴۰۲ مجموعاً نزدیک به ۹۳،۵۰۰ به کشور عودت کرده‌است.
به‌گفتۀ او، در سال ۱۴۰۱ بیش از ۱۶ هزار خانواده به کشور برگشته که تعداد عودت‌کننده‌ها در سال ۱۴۰۲ شش مرتبه نسبت به سال ۱۴۰۱ بیشتر شده‌است.
اما کسانی‌که از کشورهای مختلف به ویژه ایران و پاکستان به افغانستان برگشته‌اند، از مشکلات‌شان شکایت دارند و ادعا می‌کنند که هیچ توجهی به وضعیت زنده‌گی‌شان از سوی حکومت طالبان و نهادهای کمک‌رسان صورت نگرفته است.
حفیظ‌الله سرپرست یک خانوادۀ هفت نفری در ولایت فاریاب که شش ماه پیش از ایران به افغانستان برگشته می‌گوید وضعیت اقتصادی‌اش خوب نیست: "یک روز کار کنی ۱۰ روز دگه بی‌کاری است، کار پیدا نمی‌شود، تا حال دو لک افغانی از دکانداران قرضدار شدیم، حالی دکانداران هم قرض نمی‌دهند، از کمک‌ها هم خبری نیست، نه آرد است و نه روغن است، هیچ کمک نیست."
حمید الله بایانی هشت ماه پیش از پاکستان برگشته و می‌گوید به دلیل مشکلات اقتصادی حتی نتوانسته فرزندان‌اش را به مکتب بفرستد:
"از روزی‌که از پاکستان برگشتیم تا فعلاً بی‌کار هستم، از این‌که عاید نداشتیم حتی نتوانستیم فرزندان خود را به مکتب روان کنیم، بعضی دوستان ما که در خارج هستند، در ماه تا هفت هزار افغانی کمک می‌کنند و آنرا آرد و روغن و مواد غذایی دیگر می‌خریم و هیچ کدام عاید دگه نداریم."
این درحالی‌ست که مولوی عبدالکبیر معاون سیاسی ریاست‌الوزرای حکومت طالبان در اوایل ماه اسد امسال در کنفرانس ملی کار در کابل ادعا کرد که از زمان حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان فعالیت‌هایی که از سوی حکومت انجام داده برای بیشتر مردم زمینۀ کار فراهم شده‌است.
اما بسیاری از مردم این‌گونه ادعاها را رد کرده و برگشت‌کننده‌ها می‌گویند قصد دارند به دلیل نبود کار در افغانستان دوباره کشور را ترک کرده و خود و خانواده‌های‌شان را از وضعیت که اکنون با آن روبه‌رو شده‌اند، نجات بدهند.
