دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ ملل متحد (اوچا) می‌گوید، زنان سرپرست خانواده آسیب‌پذیرترین گروه در افغانستان هستند. به گفته این سازمان، زنان سرپرست خانواده نسبت به مردان سرپرست خانواده با ناامنی غذایی بیشتری مواجه هستند.
در همین حال شماری از زنان سرپرست خانواده می‌گویند، از لحاظ اقتصادی حتی برای پیشبرد امور روزمره‌ی زندگی خود با بن‌بست مواجه هستند.
مسئولان برخی نهادهای خیریه نیز با تأیید این موضوع می‌گویند، مشکلات اقتصادی زنان سرپرست خانواده سبب شده تا کار شاقه در بین کودکان این خانواده‌ها افزایش یابد.
بر اساس این گزارش، این زنان که در معرض ناامنی غذایی بیشتری نسبت به مردان سرپرست خانواده قرار دارند، بیشتر بر میکانیزم معیشت اضطراری متکی اند که سبب ازدواج زودهنگام دختران و کار کودکان آنان می‌شود.
اوچا گفته است، زنان در کل ۲۴ درصد جمعیت نیازمند را در افغانستان تشکیل می‌دهند.
به گفته این سازمان، با وضع ممنوعیت و محدودیت بر زنان و دختران در افغانستان، تمام حقوق بشری زنان و دختران زیر پا می‌شود و آن را به جدی‌ترین بحران حقوق زنان در جهان تبدیل می‌کند.
اوچا تأکید کرده است که زنان و دختران افغان مستحق داشتن حق تحصیل و کار بدون ترس و تبعیض هستند.
در همین حال برخی زنان سرپرست خانواده در افغانستان در گفت‌وگو با رادیو آزادی از وضعیت بد اقتصادی‌شان شکایت دارند.
نفیسه، سرپرست یک خانواده در کابل در بارۀ وضعیت زندگی‌اش می‌گوید:
"فامیلی که مرد نداشته باشد طبعاً به همۀ دنیا معلوم است که چقدر دچار مشکلات زندگی می‌باشد و من همیشه مریض هستم، بدون دوا زندگی کرده نمی‌توانم، دوا می‌خورم، بسیار به مشکل زنده‌گی خود را پیش می‌بریم."
فاطمه، باشنده‌گان شهر مزارشریف هم می‌گوید، ۲۱سال در ریاست کودکستان‌ها کار کرده، اما یک سال می‌شود بدون دلیل از کار منفک شده است.
او که سرپرست خانوادۀ ۵ نفری است، به رادیو آزادی می‌گوید:
"یک سال است که ما بی‌کار در خانه هستیم. بیشتر دیگران هم به جامعه‌ی ما توجه نمی‌کنند. ما پنج نفر هستیم و هیچکس به ما توجه نمی‌کند."
عزیز احمد مولوی‌زاده، مدیر امور فرهنگی بنیاد خیریه حبیب‌یار، که اولویت اصلی او توجه به زنان سرپرست خانواده و کودکان بی‌سرپرست است، می‌گوید که وضعیت اقتصادی نامناسب خانواده‌ها، به‌ویژه زنان سرپرست خانواده، باعث افزایش کار کودکان در این خانواده‌ها شده است.
او در مصاحبه با رادیو آزادی اظهار داشت:
"در برنامه‌های کمک‌رسانی ما همواره مشاهده کرده‌ایم که خانواده‌هایی که مردی سرپرست نداشتند، نیازهایشان بیشتر بوده‌است نسبت به خانواده‌هایی که مرد سرپرست داشتند. چون زنان دسترسی کمتری دارند و شرایط کار برایشان آسان‌تر نیست."
این نگرانی‌ها در حالی بیان می‌شود که حکومت طالبان، علاوه بر دستورات و محدودیت‌های دیگر، اجازه کار زنان را در بیشتر دفاتر دولتی و همه ادارات غیردولتی و حتی آرایشگاه‌ها لغو کرده است.
زنان و دختران در افغانستان تحت حکومت طالبان از ادامه تحصیل بیشتر از مقطع ششم و حضور در دانشگاه‌ها محروم شده‌اند.
اما حکومت طالبان بارها ادعا کرده است که تمام افغان‌ها، از جمله زنان، حقوق خود را در چارچوب شریعت اسلام تأمین می‌بینند.
اما پیش از این، زنان سرپرست خانواده در مصاحبه‌ها با رادیو آزادی بارها بیان کرده‌اند که با ممنوعیت کار از سوی حکومت طالبان، وضعیت اقتصادی‌شان به شدت ضعیف شده است.
