اظهارات اخیر مولانا فضل الرحمن، رهبر حزب جمعیت علمای پاکستان در مورد آموزش دختران در افغانستان واکنش برخی از کابران رسانه‌های اجتماعی و فعالان را بر انگیخته است.
او پیش از سفرش به کابل در بخشی از گفتگو با رادیو مشال، بخش پاکستان رادیو آزادی/ اروپای آزاد گفته است، درحالی که در غزه "جنایت جنگی" جریان دارد، اما مردم می‌گویند که چرا دختران در افغانستان به مکتب نمی‌روند.
این بخش سخنان او در دو روز گذشته در رسانه‌های اجتماعی زیاد دست به دست شده و مورد انتقاد برخی کاربران رسانه‌های اجتماعی قرار گرفته است.
میرویس عمرخیل، یکی از کاربران افغان در صفحۀ ایکس خود نوشته است:
"اکنون مشخص شده است که دروازۀ آموزش و تحصیل به فرمایش کی بروی دختران بسته شده است."
میرویس افزوده است، درحالیکه دختران و فرزندان این رهبر پاکستانی در بهترین پوهنتون‌ها تحصیل می‌کنند، پس او چرا در بارۀ آموزش دختران افغان نظر می‌دهد؟
عصمت قانع، یکی از آگاهان سیاسی و منتقد سیاست‌های طالبان هم در صفحۀ ایکس خود ارتباط دادن تحصیل دختران به جنگ غزه را غیرمنطقی خوانده است.
از سوی هم برخی دختران محروم از آموزش به رادیو آزادی می‌گویند که از دو سال بدینسو به دلیل محروم شدن از درس اشک ریخته اند و تحصیل حق آنان است و با هیچ موضوعی دیگر قابل مقایسه نیست.
مرضیه، یک تن از آنان به رادیو آزادی گفت:
"فرض کنید اگر ما درس نخوانیم آیا مشکلات و جنگ در فلسطین ختم می‌شود؟ نخیر ختم نمی شود. به ما هیچ ارتباطی ندارد که تاوان بدختی و جنگ کشور دیگر را ما به دوش بکشیم. اگر را حل همین است اول باید مکاتب دختران را در پاکستان بسته کنند."
شیرین رضایی، یکی دیگر از دختران محروم از تحصیل می‌گوید، دختران و زنان افغان قربانی زیادی داده اند و باید به تعلیم دختران اولویت داده شود:
"دختران افغانستان سال‌ها تلاش کردند و در حال پیشرفت بودند و می‌توانست از حق و حقوق دفاع کنند، چطور می‌تواند جنگ در غزه مهم از آموزش دختران باشد. هیچ جامعه‌ای بدون آگاهی و سواد آیندۀ خوبی ندارد."
این درحالیست برخی فعالان حقوق زنان می‌گویند، هیچ فردی بیرونی حق تصمیم گیری در بارۀ حق اساسی دختران و زنان افغانستان را ندارد.
مینه رفیق، یک تن از آنان به رادیو آزادی گفت:
"ما مردم افغانستان و زنان افغانستان اجازه نمی‌دهیم که کسی از بیرون بیاید و برای ما تصمیم بگیرد و در بارۀ ما گفتگو کند. اگر می‌خواهند از کشور خودشان یعنی پاکستان شروع کنند و مکاتب خودشان را بسته کنند. افغانستان مسئول هیچ کشور دیگر نیست. مطابق هیج قانونی آنان نمی‌توانند ما را از تحصیل محروم کنند به دلیل اینکه در فلسطین جنگ است."
پیش از این نیز اظهارات برخی مقام‌های پاکستانی در بارۀ آموزش دختران در افغانستان واکنش‌برانگیز شده است.
از این میان عمران خان، نخست وزیر وقت پاکستان در اواخر ماه قوس ۱۴۰۰ در نشست وزیران خارجۀ سازمان همکاری اسلامی در اسلام‌آباد در رابطه به خواست‌ها برای تأمین حق آموزش دختران در افغانستان گفته بود که جامعۀ جهانی باید اول‌تر از همه به خواست و فرهنگ مردم افغانستان احترام بگذارد.
از ماه آگست سال ۲۰۲۱ که طالبان برای بار دوم بر افغانستان حاکم شدند، دختران بالاتر صنف ششم از رفتن به مکتب محروم شدند و در ماه دسامبر ۲۰۲۲ هم از رفتن به پوهنتون منع شدند.
هر چند سازمان‌های حقوق بشری و بین‌المللی و کشورها بارها خواستار گشایش دوبارۀ دروازۀ تعلیم و تحصیلات عالی بروی دختران شدند، اما حکومت طالبان تا به حال پاسخ مثبتی به این خواست‌ها نداده است.
