سازمان عفو بین‌الملل تأکید می‌کند که عقبگرد حقوق بشر در افغانستان باید متوقف شود و طالبان در برابر اعمال‌شان در ارتباط به نقض حقوق بشر پاسخگو قرار داده شوند.
حکومت طالبان به تازگی در این مورد واکنش نداده، اما پیش از این همواره مدعی شده که حقوق بشر در افغانستان تأمین است.
سازمان عفو بین‌الملل به روز یک‌شنبه در دومین روز کمپاین ۱۶ روزۀ خود به حمایت از زنان افغانستان که به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان از تاریخ ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر راه اندازی کرده، از همه خواسته تا با امضا پای نامۀ آنلاین (طومار) این سازمان، مقام‌های طالبان را پاسخگو قرار دهند.
در ادامه آمده که طالبان باید تضمین کنند که به نقض فاحش حقوق بشری در افغانستان، از جمله قتل‌های تلافی جویانه و حمله به اقلیت‌های قومی و مذهبی، زنان و دختران، دگرباشان جنسی، مدافعان حقوق بشر، اعضای جامعۀ مدنی، قضات، وکلا، مقام‌های پیشین دولتی، خبرنگاران و دیگران فوراً پایان دهند.
موردهایی که سخنگویان حکومت طالبان بارها آن را رد کرده اند.
در این نامه همچنان گفته شده که تأمین کامل حقوق زنان و دختران از جمله دسترسی به آموزش برای دختران در هر سنی با بازگشایی فوری مکتب‌ها و پوهنتون‌ها، اجازه دادن به زنان برای بازگشت به کار و اطمینان از دسترسی به مراقبت‌های صحی فراهم شود.
بر اساس این نامه، همچنان تضمین حقوق افغانها برای آزادی بیان و آزادی اجتماعات، توقف آدم ربایی، بازداشت‌های خودسرانه و ضرب و شتم خبرنگاران، معترضان مسالمت آمیز، از جمله زنان معترض، باید پایان یابد.
در نامۀ سازمان عفو بین‌الملل از حکومت طالبان خواسته شده تا میکانیزم‌های تحقیق و پاسخگویی موثر و شفاف که عدالت را برای نقض حقوق بشر و جنایات جنگی از جمله ناپدید شدن اجباری، دستگیری خودسرانه، بازداشت غیرقانونی، قتل‌های غیرقانونی، از طریق محاکمه عادلانه و بدون توسل به مجازات اعدام به ارمغان می‌آورد، ایجاد کنند.
شماری از مدافعان حقوق بشر و زنان راه اندازی چنین کارزارها را به هدف حمایت از حقوق بشری مردم به ویژه زنان در افغانستان تا حدی مثبت ارزیابی می‌کنند.
شگوفه کاکر، یکی از آنان در صحبت با رادیو آزادی گفت:
"نظر به این که محدودیت‌ها حالا هم ادامه دارد، این یک گام مثبت است که باز هم به جهانیان و به امارت اسلامی (طالبان) به یک نحوی گوشزد می‌شود که فعلاً هم زنان افغانستان در مشکل است ولی از یک لحاظ دیگر اگر ببینیم چندین نامه مانند این نامه و پیام‌ها رسانیده شده، اما جایی را نگرفته و توجهی به آن نشده است."
از سوی هم تمنا زریاب پریانی در پایان دومین مرحله از چهارمین دور اعتراض برخی از فعالان حقوق زن که به رهبری او در شهر کلن جرمنی ناوقت شنبه‌شب پایان یافت، از همه خواست تا صدای فراموش شدۀ مردم افغانستان شوند.
او در صحبت با رادیو آزادی در مورد ادامۀ اعتراضاتش که به هدف به رسمیت شناختن سیاست‌های طالبان علیه زنان به عنوان "آپارتاید جنسیتی" از چندی به این‌سو آغاز کرده، چنین گفت:
"و این مرحله چهارم است که ما کاروان اعتراضی مبارزه با آپارتاید جنسیتی و کاروان اعتراضی شهر به شهر را راه اندازی کرده ایم که دیروز دومین برنامه بود و قرار است در نهم دسامبر برنامۀ سوم ما در شهر بن از ساعت ده صبح تا هشت شب برگزار شود."
با آنکه دختران و زنان پس از حاکمیت طالبان از حق آموزش متوسطه به بالا و رفتن به پوهنتون و کار در بسیاری اداره‌های دولتی و همه اداره‌های غیر دولتی منع شده اند، اما حکومت طالبان مدعی است که حقوق زنان در افغانستان در چهارچوب شریعت اسلام تأمین است. ادعایی که مورد قبول بیشتر زنان فعال، کشورها و سازمان‌های حقوق بشری نیست.
