بیش از شانزده ماه پس از منع کشت کوکنار توسط طالبان در افغانستان٬ شماری از دهقانان در جنوب این کشور می خواهند که با آنها کود کیمیاوی و تخم بذری کمک شود.
نورمحمد دهقان در ولایت قندهار که از کشت کوکنار دست کشیده خرسند است که به کشت بدیل رو آورده است. وی میگوید:
«پارسال هم کوکنار کشت کرده بودم و ده سال می شود که رومی هم کشت می کنم. تریاک در گذشته هم به ما مفاد نداشت و نسبت به آن بادنجان رومی بهتر است.»
یک دهقان دیگر به نام حبیب الله نیز می گوید که بامیه و بادنجان رومی زرع کرده و از حاصلات زمین اش راضی است:
«از یک جریب زمین تقریباً چهارکیلو تریاک به دست می آوردیم اما اکنون در هرهفته ده کیلو یا پانزده کیلو بادنجان رومی یا بامیه برداشت می کنیم.»
در این حال یک دهقان دیگر می گوید که بهای کودکیمیاوی افزایش یافته و دهقانان نیاز به کمک دارند:
« کود کیمیایی در گذشته چهارهزار بود و اکنون به ۲۴ هزار کلدار رسیده است. می خواهیم که قیمت آن را اندکی کاهش دهند ، با ما کمک کنند ، مردم فقیر و غریب متکی به همین کشت و زراعت اند.»
ملا هبت الله آخندزاره رهبر طالبان طی فرمانی در ماه اپریل سال ۲۰۲۲ ، کشت کوکنار را در افغانستان منع کرد.
در آن سال در ولایت هلمند در یکصدو بیست و نه هزار هکتار زمین کوکنار کشت شده بود اما تصاویر گرفته شده از ستلایت نشان می دهد که بعد از منع کشت کوکنار ، امسال تنها در ۷۴۰ هکتار زمین کوکنار زرع شده بود.
در این حال دیوید مانسفیلد یک کارشناس امور مبارزه با مواد مخدر به روزنامه نشنل گفته است که با ممنوعیت بر کشت کوکنار در افغانستان ، مهاجرت افغان ها به اروپا بیشتر از پیش افزایش خواهد یافت.
او می گوید که پس از منع کشت کوکنار ، دهقانان به عاید دیگر به غیر از تریاک نیاز دارند و در صورتیکه اشتغال دیگر وجود نداشته باشد ، خانواده ها فرزندان خود را برای کار به بیرون از افغانستان می فرستند.
مانسفیلد گفته است که از افغان های زیادی شنیده که اعضای خانواده هایشان به جرمنی ،فرانسه و بریتانیا رفته اند و یا برخی از اعضای خانواده های آنها در ایران و ترکیه اند و می خواهند که به اروپا بروند.
به گفتۀ این کارشناس ، میزان کشت کوکنار در افغانستان امسال ۸۰ درصد کاهش یافته است.
