روزگار سخت بیجا شده های داخلی افغانستان؛ فقر و بیکاری مانع برگشت آنان به مناطق اصلی شده است

شماری از بیجاشدگان داخلی در شهر کابل می‌گویند، به دلیل مشکلات اقتصادی و نبود فرصت‌های کاری٬ نمی‌توانند دوباره به محلات اصلی‌شان برگردند.

ریحانه باشندۀ اصلی ولایت پروان که همراه با پدر، مادر و برادرانش به دلیل جنگ در دورۀ جمهوریت به کابل آواره شده است میگوید که خانه‌شان در نتیجۀ جنگ‌ها تخریب شده و آنان مجبورشدند تا به کابل بیایند.

وی می‌گوید، در کابل هم با مشکلات شدید اقتصادی روبه‌رو شده اند و در میان ۸ عضو خانواده‌شان هیچ کدام‌ کار منظم ندارند:

"ما از ولایت پروان به کابل مهاجر شدیم و فعلا در یک خانۀ کرایی با یک شرایط دشوار اقتصادی زندگی می‌کنیم، خانۀ ما کاملا در پروان تخریب شده است."

روح الله، یکی دیگر از بیجاشدگان ولایت میدان وردک می‌گوید که فعلاً در کابل بیکار است و خواهان برگشت‌ به محل اصلی‌ خود است، اما به دلیل مشکلات اقتصادی نمی‌تواند دوباره به میدان وردک برگردد:

"جنگ خانه‌های ما را خراب کرده و هیچ چیزی برای ما نمانده است و فعلا پول برگشت را هم ندارم، از سازمان ملل و حکومت می‌خواهیم که ما را کمک کند."

انیسه، باشندۀ اصلی ولسوالی خوگیانی ولایت ننگرهار از دیگر بیجاشدگان مستقر در شهر کابل است که علت آمدن خانواده‌اش را به کابل بیکاری و مشکلات اقتصادی عنوان می‌کند:

"من از ولسوالی خوگیانی استم از دست بی‌روزگاری و بیکاری گفتیم کابل برویم، آب نبود که زمین داری می‌کردیم، ما گفتیم کابل برویم که روزگار ما خوب شود، در زمان جمهوریت خوب بود، کمی کار و بار می‌شد، اما در این دو سال حکومت طالبان کار و بار نیست، بیکاری زیاد شده و اقتصاد ما هم خراب است."

عبدالمطلب حقانی، سخنگوی وزارت مهاجرین و عودت کنندگان حکومت طالبان به پرسش‌های ما در بارۀ خواست بیجاه شدگان برای انتقال شان به مناطق اصلی‌شان و یا کمک به آنها پاسخ نداد.

اما پیش از این گفته بود که به کمک نهادهای دیگر به بیجاشدگان داخلی کمک نقدی صورت می‌گیرد.

او تعداد بیجا شدگان داخلی افغانستان را ۳ میلیون تن گفته بود.

کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (یو ان اچ سی آر) در ماه جوزای سال جاری شمار بیجاشدگان داخلی افغانستان را ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تن اعلام کرده بود.

این سازمان از افزایش بازگشت بیجا شده‌ها به مناطق اصلی‌شان خبرداده و گفته بود که حدود یک میلیون بیجاشده در افغانستان دوباره به محلات اصلی‌شان برگشته اند.

کارولین گلوک، مسئول بخش ارتباطات این سازمان به رادیو آزادی گفته است که بیجا شده‌ها پس از به میان آمدن برخی سهولت‌ها به مناطق اصلی‌شان باز گشته اند.

یو ان اچ سی آر افزوده بود که صدها هزار تن از کمک‌ها این سازمان در افغانستان مستفید شده اند.

جنگ، ناامنی، بیکاری، مشکلات اقتصادی خانواده‌ها و تغییرات اقلیمی درچند دهۀ اخیر عامل اصلی بیجاشدن خانواده‌ها خوانده شده است.