شبکۀ تحلیلگران افغانستان می‌گوید، ممنوعیت کار زنان در موسسه‌های غیردولتی و سازمان ملل متحد، نهادهای امدادرسان را با انتخاب‌های دور اول حاکمیت طالبان روبه‌رو کرده است.
این شبکه که خود را یک نهاد مستقل و پژوهشی در بخش پالیسی معرفی می‌کند در گزارشی که به روز دوشنبه نشر کرده، گفته است، طالبان در دهۀ ۱۹۹۰ نیز نهادهای امدادرسان را مجبور کرده بود که بین موافقت با این ممنوعیت‌ها، تحریم آنها و شانه خالی کردن، یکی را انتخاب کنند.
در این گزارش زیر عنوان "ممنوعیت کار زنان در آن زمان و اکنون، معضلات ارائه کمک‌های بشردوستانه در امارت اول و دوم اسلامی" به روز دوشنبه نشر شده است.
در گزارش شبکۀ تحلیلگران افغانستان آمده که تضادهای کنونی میان حکومت طالبان با سازمان ملل متحد بر سر ممنوعیت کار زنان و تاثیرات آن روی ارائه کمک‌های بشردوستانه، مشابه تضادهای دور اول حاکمیت طالبان است.
در این گزارش آمده که اصول فعلی طالبان با دیدگاه‌شان در دور اول آنان مشابه است و طالبان به این باور اند که زنان باید تا حد زیاد در خانه نگهداشته شوند تا از خطر بی‌نظمی و گناه جلوگیری شود.
شبکۀ تحلیلگران افغانستان افزوده، اما نهادهای بشردوستانه در تضاد با این مفکوره قرار دارند و ارائه عادلانه و موثر کمک‌ها را بدون کارمندان زن ناممکن می‌دانند.
شماری از افغان‌ها نیز می‌گویند، با شرایط دشوار اقتصادی روبه‌رو اند، هیچ درآمدی ندارند و نیازمند کمک‌های بشردوستانه اند.
بانو، باشندۀ شهر زرنج ولایت نیمروز به رادیو آزادی گفت، طالبان او را از کار در وزارت معارف منع کردند و اکنون با مشکلات زیادی مواجه است:
"زمانی که رو به خیاطی آورده بودم همین قدر هم نمی‌شد که مصرف خود را پیدا کنم، قبل از آمدن طالبان محصل بودم و در بخش معارف کار می‌کردم مرا از وظیفه منفک کردند بعد به این خاطر حاضر شدم (مصمم هستم) کلیه‌ام را بفروشم حتی حاضرهستم حداقل کسی (از این بابت) برایم پنجاه هزار افغانی پرداخت کند تا من تداوی چشم خود را کنم و کمی به خانواده‌ام کمک کنم."
محمد منصور: طفل من به سوتغذی مبتلا است و نیاز است تا موسسات امداد رسان برای طفل من کمک کنند
محمد منصور، باشندۀ ولایت کندهار هم می‌گوید که کودک دو ساله اش مبتلا به سوء تغدیه است و برای بهبودی او توقع دارد تا نهادهای امدادرسان برای کودک‌اش کمک کنند.
"خصوصا ما از موسسات و انجوها می‌خواهیم در بخش کمک به اطفال دست به کار شوند و به آنها کمک کنند ما از سازمان ملل متحد و سازمان‌های بزرگ می خواهیم تا کمک‌هایشان را در بخش اطفال بیشتر بسازند."
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان تا زمان نشر گزارش به پرسش‌ها در بارۀ گزارش شبکۀ تحلیلگران افغانستان پاسخ نداد.
این درحالیست که هفتۀ گذشته هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) هشدار داد که پس از ممنوعیت کار زنان در این سازمان از سوی طالبان که از چهارم اپریل وضع شد، مجبور است میان ماندن و ارائه خدمات به مردم افغانستان و پابندی به اصول و مقررات‌شان یک انتخاب "وحشتناک" داشته باشد.
روزا اوتنبایوا، نمایندۀ خاص سرمنشی سازمان ملل متحد در افغانستان و رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) گفته که تا پنجم ماه آینده میلادی دوام مأموریت خود در افغانستان را ارزیابی می‌کنند.
حکومت طالبان وضع ممنوعیت‌ها بر کار زنان در افغانستان را موضوع داخلی این کشور خوانده و همواره تاکید کرده که کمک‌های بشردوستانه به این مسایل ربط داده نشود.
پیش از این حکومت طالبان در ماه دسامبر سال گذشته میلادی بر کار زنان در اداره‌های غیردولتی ملی و بین‌المللی ممنوعیت وضع کردند.
پس از این ممنوعیت، شماری از نهادهای امدادرسان کمک‌هایشان را به گونۀ قسمی یا کلی به حالت تعلیق در آوردند و از سرگیری فعالیت‌شان را مشروط به اجازۀ کار زنان در این نهادها ساختند.
