دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) در افغانستان می‌گوید، ممنوعیت کار امدادگران زن، از دسترسی میلیون‌ها زن و دختر آسیب پذیر به کمک‌های بشردوستانه جلوگیری میکند.
یک بانوی باشنده شهر کابل که نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت، دخترانش که دانش‌آموز و کارمند بودند همه در خانه اند و خودش و پسرش هم وظایف‌شان را از دست داده اند و حالا همه به کمک های بشری نیاز دارند:
"وضعیت روزگار و زندگی ما بسیار خراب است، زیرا ما ده سیاسر(زن ) در یک خانه هستیم و یک پسرم است که او هم بیکار است، کرایۀ خانه، بل برق و مصارف می‌آید که توان پرداخت آن را نداریم به دربار خدا حیران مانده‌ایم که چه کنیم."
این درحالیست که دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) در افغانستان می‌گوید، تبعیض علیۀ زنان تأثیرات بشری مخربی بر میلیون‌ها نفر در سراسر کشور خواهد داشت.
اوچا روز چهارشنبه در صفحۀ توییترش نوشته است که ممنوعیت کار امدادگران زن، از دسترسی میلیون‌ها زن و دختر به کمک‌های بشردوستانه جلوگیری میکند.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد پیش از این گزارش داده بود، ۳۵ تا ۴۰ درصد نیروی کار سازمان‌های غیردولتی را زنان تشکیل می‌دهند که به اجرای ۸۰ درصد فعالیت‌های بشردوستانه در افغانستان کمک می‌کنند.
ادامهٔ تبعیض علیۀ زنان تأثیرات بشری مخربی بر میلیون‌ها نفر در سراسر افغانستان خواهد داشت.
در ۲۴ دسامبر سال ۲۰۲۲ حکومت طالبان زنان افغان را از کار در سازمان‌های غیردولتی ملی و بین‌المللی منع کرد.
این ممنوعیت واکنش‌های گستردۀ جهانی را در پی داشت و حتی بیشتر نهادهای امدادرسان فعالیت هایشان را در افغانستان به گونۀ قسمی یا کامل متوقف ساختند و از سرگیری آن را مشروط به اجازۀ کار دوبارۀ زنان در این نهادها ساختند.
منیژه رامزی، فعال حقوق بشر می‌گوید، ممنوعیت‌های وضع شده از سوی طالبان پیامدهای ناگواری بر حیات جمعی زنان داشته و به گفتۀ او، در صورت ادامۀ این وضعیت، عواقب آن بدتر خواهد بود.
"ممنوعیت حضور زنان در اجتماع پیامدهای منفی و ناگوار کوتاه مدت و درازمدت را در اجتماع دارد در واقع اگر ببینیم یک قسمت از حیات اجتماعی که بحث اقتصاد، سیاست و اجتماع را در بر می‌گیرد فلج شده، این فرمان‌های متعدد عواقب ناگوار و منفی را در حیات جمعی زنان در جامعۀ افغانستان داشته و در دراز مدت ما شاهد عواقب بدتر از این خواهیم بود."
با آنکه تلاش‌ها تا کنون هم برای رفع ممنوعیت کار زنان در نهادهای امدادرسان از سوی جامعۀ جهانی ادامه دارد، اما حکومت طالبان جز در چند مورد محدود این ممنوعیت را لغو نکرده و درپاسخ گفته که جامعۀ جهانی نباید ارائه کمک‌های بشری را با مسایل سیاسی ربط دهد.
این درحالیست که سازمان ملل متحد پیش از این از بدتر شدن وضعیت در افغانستان هشدار داده و گفته بود، ۲۸ میلیون تن در این کشور به کمک‌های فوری بشری نیاز دارند.
