ملل متحد: جامعه جهانی برای ریشه‌کن کردن کار شاقه و اجباری کودکان تلاش کند

"ما شش نفر در خانواده هستیم، دو برادر دو خواهر و پدر و مادرم"

میرآغا ۱۷ ساله است. او که تا صنف هشتم درس خوانده اکنون برای تأمین نفقه خانواده شش نفری‌اش کار می‌کند.

میرآغا به رادیو آزادی می‌گوید که قبلاً شاگرد مستری بود، ولی پس از آن‌که صاحب کارش او را از کار رخصت کرد حالا بوت پالشی می‌کند:
"من بوت پالشی می‌کنم. پدرم تکلیف روانی دارد او هیچ کار نمی‌تواند. مادرم هم در بلاک‌ها کالاشویی می‌کند. یک برادر کوچکم هم کار می‌کند."

میرآغا می‌گوید که وضعیت ضعیف اقتصادی سبب شده تا هیچ یکی از برادران و خواهرانش نتوانند به مکتب بروند.

سونا یکی دیگر از کودکانی‌ست که مجبور به کار شده، دختر ۱۲ ساله‌ی که همراه با خواهر کوچک‌ترش در شهر کابل قلم می‌فروشد.

سونا می‌گوید، وضعیت سخت‌تری نسبت به دیگران دارد، برادر ندارد و پدرش هم مریض است.

او در صحبت با رادیو آزادی گفت که او و خواهرش کار می‌کنند تا مخارج خانواده را تأمین کنند.

سونا می‌افزاید: "قلم می‌فروشیم، دو خواهر هستیم، پدرم مریض است، کار نمی‌تواند، خودم کار می‌کنم."

این درحالی‌ست که هزاران کودک دیگر در افغانستان مانند سونا و میرآغا کار می‌کنند تا به سر سفره خانواده‌های‌شان نان بیاورند.

ادریس و رازق دو تن از کودکان کارگر روایت مشابه از فقر و ناداری در زندگی‌شان دارند:
"کارگر در خانه نداریم، تنها من و مادرم هستیم. گاهی کار می‌شود گاهی نمی‌شود."

"نفقه خانواده را خودم پیدا می‌کنم. پدرم کراچی‌وان است. اکنون طالبان کراچی‌وان را نمی‌گذارد خودم قلعه نجار‌ها می‌روم تا کار کنم ما هشت نفر هستیم."

شماری زیادی از کودکان در افغانستان فعالیت‌های را که از توان فیزیکی‌شان بالاتر است انجام می‌دهند. مانند باربری، کار کردن در معدن، مستری‌گری و حتی گاهی از سوی گروه‌های مسلح به سربازی گرفته می‌شوند.

این در حالی‌ست که دفتر سازمان ملل متحد در جنوا در تویتی نوشته است که کار کودکان، دوران کودکی، توانمندی و منزلت کودکان را سلب می‌کند و به رشد جسمی و روانی کودکان آسیب می‌رساند.

این سازمان از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که تلاش‌ها را برای ریشه‌کن کردن کار اجباری و کار کودکان افزایش دهد.

پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان، ممنوعیت بر کار زنان و بحران مالی و کاهش درآمد در افغانستان، بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین مخارج زندگی، کودکان‌شان را به کار می‌فرستند.

آمار سال گذشته میلادی سازمان حمایت از کودکان (سیف د چلدرن) نشان می‌دهد که در حال حاضر یک میلیون کودک در افغانستان به کار مشغول هستند.