افزایش واقعات خودکشی در افغانستان؛ روانشناسان: خودکشی راه حل مشکلات نیست

"وقتی می گویند دانشگاه شروع نمی‌شود، احساس می‌کنم می‌خواهم کتاب‌ها را آتش بزنم، خودم را بسوزانم و دنیا را نابود کنم"

رنا فضلی یکی از باشندگان ولایت ننگرهار است. او می‌گوید، محدودیت‌های وضع شده بر دختران از سوی طالبان او را به این وضعیت رسانده است.

رنا فضلی به رادیو آزادی گفت:
"اینقدر محدودیت وجود داشت که تحصیل بند شد، بیرون شدن از خانه ممنوع شد و بالاخره هر نیازی ممنوع شد، روحیۀ دختران را آنقدر تضعیف کردند که به خودکشی روی آوردند، تا کی آدم می‌خواهد روحیه‌اش را حفظ کند؟ یک روز مرگ بهتر از هر روز مردن است."

این در حالیست که اخیراً گزارش‌های خودکشی در افغانستان افزایش یافته است.

تنها در دو هفتۀ گذشته بیش از پنج نفر در ولایات مختلف افغانستان دست به خودکشی زده اند که بیشتر آنها زنان و دختران هستند.

شب گذشته نیز یک دختر در بادغیس خودکشی کرد. هرچند جزئیات دقیق آن تا اکنون مشخص نشده است.

وزارت داخلۀ حکومت طالبان می‌گوید که این رویدادها نسبت به گذشته کاهش یافته است، اما این وزارت در دوازدهم ماه جاری گفته بود که در یک سال گذشته بیش از ۳۶۰ مورد خودکشی ثبت شده است.

عبدالنافع تکور سخنگوی این وزارت به رادیو آزادی گفت:
"طبیعی است که حوادث خودکشی رخ می‌دهد، اما این آمار در مقایسه با گذشته بسیار کمتر است، یعنی اگر آنها را با هم مقایسه کنیم، قابل مقایسه نیست".

برخی از دختران می‌گویند که محدودیت‌های حکومت طالبان بر دختران و زنان افغان، آنها را به این وضعیت رسانده است.

اما روانشناسان توصیه می‌کنند که خودکشی راه حل مشکلات نیست و باید برای رفع مشکلات تلاش کرد.

مصطفی عمرخیل، استاد روانشناسی در یک پوهنتون خصوصی به رادیو آزادی گفت:
"می‌دانیم که مشکلات در زندگی وجود دارد، رنج‌هایی در زندگی وجود دارد، وقتی فکر منفی خودکشی به ذهن شما می‌رسد، فکر کنید خانوادۀ شما چقدر از این کار آسیب می‌بیند؟ خانواده و جامعه چقدر به شما امید دارد، از نظر تحصیلی و کاری تلاش کنید، خودتان قبول کنید که همه چیز حل می‌شود."

گفتنی است که حتی در دورۀ نظام جمهوریت نیز مواردی از خودکشی به ویژه خودکشی زنان وجود داشت که علت آن خشونت خانگی، ازدواج‌های اجباری، فقر و بیماری‌های روانی عنوان شده است.

اما در آن زمان نهادهایی مانند وزارت امور زنان و کمیسیون مستقل حقوق بشر بودند که در این مورد اطلاعات را جمع‌آوری و شریک می‌ساختند و از هر طریق ممکن تدابیری را برای جلوگیری از افزایش خودکشی ارائه می‌کردند.