کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندهگان (یو ان اچ سی آر) میگوید، ۳،۴ میلیون نفر در افغانستان آواره شدهاند که بیش از نیمی از آنها را زنان و دختران تشکیل میدهند.
بهگفته این سازمان این وضعیت خطر خشونت علیه زنان و دخترانی را که به اجبار بیجا شدهاند، بیشتر میکند.
کمیشنری عالی پناهندهگان سازمان ملل به برخی از مواردیکه خطر خشونت مبتنی بر جنسیت را برای زنان و دختران افزایش میدهد، اشاره کردهاست.
در این میان افغانهای که از خانههای شان بیجا شدهاند میگویند که با زندهگی و وضعیت بدی روبهرو هستند و چیزی برای خوردن ندارند.
خاطره فامیلش به دلیل جنگ و ناامنی از ولایت بغلان به کابل آواره شدهاست.
وی در صحبت با رادیو آزادی گفت که پدر و مادرش معیوب هستند و نیاز دارند تا نهاد های کمک کننده در زمینه توجه کنند:
"پدر و مادرم معیوب هستند و در یک اتاق دونیم هزار افغانی کرایه میدهیم، اگر شما خانه را ببینید جای مناسبی برای بود و باش نیست، مجبور هستیم چون از تالهوبرفک به کابل مهاجر شدهایم و اقتصاد ما هم هیچ خوب نیست، تنها نانآور خانواده من هستم و حالا هم کار ندارم، یک برادرم پوقانه فروشی میکرد، اما حالا او هم بیکار است چون مریض شدهاست."
قسیم یکی دیگر از کسانیست که در اثر جنگ و ناامنی از ولایت پنجشیر به کابل مهاجر شدهاست.
او نیز از وضعیت بد اقتصادیاش یاد کرده و میگوید که تا هنوز هیچ نهادی برایشان کمک نکردهاست:
"از وقتیکه جنگ در قریه ما شروع شد فامیل ما و فامیل کاکایم همه بیجا شدیم. در شهر کابل زندهگی کردن مشکل است کاروبار نیست، فقط همینقدر میگویم که کم مانده است گدایی کنم."
قسیم یکی از بیجا شده های داخلی: هیچ نهادی برای ما کمک نکرده است
وی میگوید که هیچ نوع کمکی از سوی سازمانهای کمکرسان دریافت نکردهاست.
این درحالیست که کمیشنری عالی پناهندهگان سازمان ملل متحد (یو ان اچ سی آر) در تازهترین گزارشش که روز جمعه نشر شد میگوید، ۳،۴ میلیون نفر در افغانستان آواره شدهاند که بیش از نیمی از آنها را زنان و دختران تشکیل میدهند.
«یو ان اچ سی آر» میگوید که ناامنی، عدم پاسخگویی مناسب به خشونت مبتنی بر جنسیت، تبعیض، کمبود مواد غذایی، درگیری، مصئونیت از مجازات و «کووید-۱۹»، نبود آموزش و پرورش و تغییرات اقلیمی٬از دلایلی اند که این نگرانیها را بیشتر میکند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندهگان قبلاً نیز در مورد وضعیت افغانهای بیجا شده در زمستان امسال نگرانی جدی نشان داده و گفته بود که اگر در این زمستان به افراد نیازمند رسیدهگی لازم صورت نگیرد، مشکلات موجود چند برابر افزایش خواهد یافت.
در همین حال دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) نیز با نشر گزارشی گفته که افغانستان در سال ۲۰۲۳، همچنان یکی از کشورهای است که با بزرگترین و شدیدترین بحرانهای بشری در جهان روبهرو خواهد بود.