برخی از باشندگان کابل و ولایت‌ها شکایت دارند که داکتران نسخه‌های شفری می‌نویسند که به استثنای دواخانه‌های خاص، کارمندان سایر دواخانه‌ها نمی‌توانند آن را بخوانند و مجبور اند از همان دواخانه‌ای که داکتر به آنها معرفی کرده است دوا بخرند.
علی محمد، باشندۀ ولایت غزنی در این مورد به رادیو آزادی گفت: "شفاخانه‌های کابل اکثریت‌شان وقتی برای مریض نسخه می‌نویسند به جز دواخانۀ همان شفاخانه دیگر دواخانه‌ها یا عمده فروشی‌های دوا آنرا خوانده نمی‌تواند، بخاطریکه بین همان داکتر و دواخانه شفر وجود دارد و این یک مشکل بزرگ را برای مردم به وجود آورده است."
احمدی: من خواستم که دوا را از عمده‌فروشی که ارزان است بخرم اما وقتی آنجا رفتم هیچ دواخانه‌ای آن نسخه را خوانده نتوانستند
احمد احمدی، باشندۀ شهر کابل هم با شریک ساختن تجربه‌اش از نسخۀ شفری می‌گوید که این موضوع برای بیماران و بیمارداران به یک مشکل جدی مبدل شده است: "معمولاً همیشه دوای را که از دواخانه نزدیک معاینه‌خانه داکتر می‌خریم قیمت می‌باشد، من خواستم که از عمده‌فروشی که ارزان است بخرم اما وقتی آنجا رفتم هیچ دواخانه‌ای آن نسخه را خوانده نتوانستند و برایم گفتند که این نسخه به کدام زبان نوشته شده است. نمی‌دانم چرا بعضی از داکتران این گونه نسخه‌های شفردار را می‌نویسند که هیچ خوانده نمی‌شود."
جلیل: به دواخانه که نزدیک همان داکتر بود رفتم قیمت دوا ۱۲۰۰ افغانی بود در حالیکه در دواخانه دیگر همان دوا را به ۳۰۰ افغانی خریدم. ی
جلیل، دیگر باشندۀ کابل هم ادعا می‌کند که برخی داکتران نسخه‌های شفردار می‌نویسند و بیماران را به دواخانه‌های خاص که با خود داکتران شریک است، معرفی می‌کنند و در این دواخانه‌ها دواها به قیمت بسیار بالا فروخته می‌شود: "به شفاخانه رفتم و پس از گرفتن نسخه از داکتر، وقتی به دواخانه که نزدیک همان داکتر بود رفتم قیمت دوا ۱۲۰۰ افغانی بود در حالیکه در دواخانه دیگر همان دوا را به ۳۰۰ افغانی خریدم. یعنی چند برابر دوا را به فروش می‌رساند. اکثر دواخانه ها این نسخه‌ها را خوانده نمی‌توانند، زیرا با شفرهای خاص نوشته می‌شود برخی می‌توانند آنها را تشخیص دهند، اما بیشتر آنها نمی‌توانند. به نظر من این ظلم و خیانت به حقوق مردم است چرا که مردم حالا با مشکلات شدید اقتصادی مواجه هستند و این استفادۀ بدی است که داکتران می‌کنند."
علاوه بر این انتقادهای نیز وجود دارد که برخی داکتران طبق قراردادی که با برخی شرکت‌ها بسته اند، تنها دواخانه‌های همان شرکت را تجویز می‌کنند که در دواخانه‌های خاص یافت می‌شود.
با این حال وزارت صحت عامۀ حکومت طالبان می‌گوید که برای حل این مشکل یک سلسله اصول خاص را تعیین کرده است که همه داکتران باید آنرا عملی کنند.
شرافت زمان، سخنگوی این وزارت به رادیو آزادی گفت، نوشتن نسخه‌های رمزدار به یک سنت تبدیل شده است و برای پایان دادن به این سنت تصمیم گرفته شده که نوشتن نسخه‌های رمزدار یا شفری غیرقانونی است: "این یک رسم شده بود که دواخانه‌های خاص نسخۀ داکتر را می‌دانستند و دیگران نمی‌دانستند بر این اساس وزارت صحت عامه برای حل مشکلات مردم این تصمیم را اتخاذ کرده است."
وزارت صحت عامۀ حکومت طالبان به طور کتبی به داکتران گفته است، باید در نسخه‌های شان مشخصات کامل بیمار، علائم و نشانه‌های اصلی بیمار، آزمایشات و نتایج تشخیص شده و توصیه‌ها به بیمار به طور کامل نوشته شود.
وزارت صحت عامه حکومت طالبان می‌گوید که برای تطبیق این تصمیم، ریاست تطبیق و ارزیابی قوانین صحی این وزارت در کابل و ولایات نظارت کامل خواهد کرد و با متخلفان برخورد جدی صورت می‌گیرد.
