یک مسئول محلی برنامه جهانی غذا در غرب افغانستان می گوید که از یک ماه، شمار مستفید شوندگان کمک های جهانی در افغانستان از هجده میلیون به ده میلیون تن کاهش یافته است.
شماری از خانواده های نادار افغان هشدار می دهند که اگر کمک های جهانی نباشد، به علت گرسنگی کودکان شان تلف خواهند شد.
پس از بازگشت طالبان به قدرت در بیش از یک سال گذشته درافغانستان، کمک های بین المللی با این کشور به طور چشمگیری کاهش یافته است.
شیرین گل یگانه نان آور خانواده چهار نفری مانند چند میلیون افغان فعلا به کمک سازمان ملل متحد وابسته است.
از دو سال پیش، پس از کشته شدن شوهرش از سوی دزدان در شهر هرات، او بار مسئوولیت خانواده اش را به تنهایی بر دوش می کشد.
او نزدیک پنج ماه می شود که ماهانه از برنامه جهانی غذا در شهر هرات مواد غذایی مثل آرد،روغن،نخود ونمک دریافت می کند. شیرین گل به رادیو آزادی می گوید که این کمک ها جان او و فرزندانش را نجات داده است.
" تا پیش از این که این کارت ها برای ما داده نشده بود، خیلی از شب ها اطفال من گرسنه مانده بودند و گریه می کردند. مشکلات ما بسیار زیاد شده است، اما این کمک ها تاحدی می تواند که مشکلات ما را حل کند."
تا پیش ازبازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در تابستان پارسال، شیرین گل در ریاست انکشاف دهات هرات به عنوان صفاکار، اجرای وظیفه می کرد، اما بیشتر از یک سال می شود که به دنبال وضع ممانعت طالبان، بیکار شده است.
عبدالقدیر عاصمی مسئول برنامه جهانی غذا در حوزه غرب افغانستان است.
او می گوید که از یک ماه ، شمار افراد نادار زیر پوشش کمک های جهانی در افغانستان، به علت کمبود منابع از هجده میلیون تن به ده میلیون کاهش یافته است.
او امیدوار است که در فصل سرما میزان کمک های جهانی دوباره افزایش یابد.
"از حدود ماه جدی سال گذشته تا اوایل ماه سرطان ما برای نزدیک به دو و نیم میلیون نفر در حوزه غرب هر ماه کمک کرده ایم. از ماه اسد به این طرف احتمالا برای یک یا دو ماه آینده، به دلیل کمبود منابع که به دست ( دبلیو اف پی) می رسد ما آن را به یک و نیم میلیون نفر در ماه کم کرده ایم."
سازمان ملل متحد: افغانستان به کمک های بیشتر غذایی نیاز دارد زیرا سطح درآمد مردم کاهش یافته و فقر افزایش یافته است
کاهش کمک های جهانی در اوضاع شکننده فعلی، برای افغانستان زیر حاکمیت طالبان فاجعه بار گفته می شود.
سید اشرف سادات یکی ازمسئولان پیشین شبکه نهادهای مدنی درهرات که اکنون درسویدن به سرمیبرد به این باور است که دامنه فقر و گرسنگی در افغانستان روز به روز گسترده می شود و بیشتر افغان ها نیازمند کمک های بشری جامعه جهانی هستند.
او به رادیو آزادی می گوید:
" در یک سال گذشته دامنه فقر در افغانستان به شدت گسترش پیدا کرده و امروز مجموعه کلانی از مردم افغانستان نیازمند خدمات رسانی غذایی هستند. من امیدوارم که سازمان ملل متحد رایزنی هدف مندی داشته باشد تا فرصت های کمک رسانی برای مردم افغانستان بیشتر شود. ولی متاسفانه گزارش ها می رسانند که قرار است مجموعه کمتری پس از این تحت پوشش کمک ها قرار بگیرند و این در شرایط فعلی افغانستان می تواند به شدت فاجعه بار باشد."
کمک های بشری جهانی به افغانستان در حالی کاهش یافته است که، اخیرا مری آلن رییس برنامه جهانی غذا گفته است که اوضاع اقتصادی در افغانستان در حال بدتر شدن است.
او همچنان گفته است که شش میلیون افغان در یک قدمی قحطی قرار دارند و توان پیدا کردن یک وقت غذا در روز را ندارند.
پیش از این دفتر هماهنگی کمک های بشری سازمان ملل متحد گفته است، در حال حاضر نزدیک به ۲۵ میلیون تن در افغانستان در فقر زنده گی میکنند.
هنوز مشخص نیست که در فصل زمستان که نیازمندی به کمک های بشری جامعه جهانی بیشتر می شود، این کمک ها افزایش خواهد یافت یا خیر.
اما آنچه که مشخص است این است که بسیاری از مردم عادی مثل شیرین گل در افغانستان تحت کنترل طالبان پیش از پیش محتاج کمک خارجی اند.