آرشیف، شماری از محصلان افغان در مصر- ماه می سال ۲۰۲۰شماری از دانشجویان افغان در کشورهای آسیایی نگران چگونگی بود و باش‌شان پس از پایان آموزش‌های شان اند.
آنان ادعا می‌کنند خانواده‌های شان پس از حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان مجبور به ترک کشور شدند.
به‌گفتۀ این دانشجویان اکنون در افغانستان نیز زمینه کار و زنده‌گی بدون خانواده برای‌شان میسر نیست و از سوی دیگر ناگزیر اند که پس از پایان آموزش‌های شان کشور میزبان را ترک کنند.
وارث عالمی یکی ازین جوانان است که ۳ سال پیش با کوله‌باری از آرزو و امید به آینده، راهی ترکیه شد تا تحصیلات‌اش را ادامه دهد.
او که دانشجوی سال سوم روابط بین‌الملل در یکی از پوهنتون‌های ترکیه است، می‌گوید: "مشکل عمده‌ای که دامن‌گیر دانشجویان افغانستانی در خارج از کشور بعد از ختم تحصیل نبود شرایط خوب کاری در افغانستان است."
به‌گفته وی با روی کار آمدن طالبان دانشجویان افغان که در کشورهای دیگر درس می‌خوانند به یکی از اقشار آسیب‌پذیر تبدیل شده‌اند
وارث همچنان افزود خانواده‌اش در روند تخلیه مجبور به ترک کشور شد و او حالا نگران شرایط زنده‌گی در افغانستان و کشور میزبان است.
این دانشجوی افغان به رادیو آزادی گفت: "شخصاً خودم به‌عنوان کسی‌که این‌جا دانشجو هستم و فامیلم بعد از سقوط نظام تخلیه شدند و به بیرون رفتند و فعلاً خودم ترکیه هستم و فامیلم مقیم در یکی از کشورهای دیگر در یک حالت کاملاً سردرگمی و در یک حالتی که آینده تقریباً نامعلوم است که اگر این‌جا درس و دانشگاه تمام شود فردا روز بعد از اتمام درس ما افغانستان برویم چه خواهد شد و اگر بیرون از افغانستان بمانیم چه خواهد شد؟"
این نگرانی‌های وارث عالمی در حالی‌ست که در بسیاری از کشورهای آسیایی اقامت قانونی دانشجویان افغان در کشور میزبان پس از پایان دوره تحصیلی پایان میابد.
عادله هم که دانشجوی سمستر سوم رشته سیاست، اقتصاد و فلسفه در کشور بنگله‌دیش است نیز همین نگرانی را دارد.
به‌گفته عادله، پس از حاکمیت طالبان خانواده‌اش به یکی از کشورهای اروپایی مهاجر شدند و پس از تکمیل شدن دوره تحصیلی وی، مدت اقامت قانونی‌اش در بنگله‌دیش هم پایان می‌یابد.
عادله می‌گوید به دلیل این‌که بیشتر از ۱۸ سال سن دارد کشور میزبان خانواده‌اش هم او را نپذیرفته تا به خانواده‌اش بپیوندد.
عادله به رادیو آزادی گفت: "به‌عنوان یک زن، به‌عنوان یک دختر در شرایطی قرار دارم که نه می‌توانم به کشورم برگردم، نه می‌توانم با فامیلم باشم و در مدتی‌که تحصیلات خود را پیش ببرم در این‌جا همین سه سال را من می‌توانم در بنگله‌دیش اقامه داشته باشم."
این دانشجویان افغان مقیم کشورهای آسیایی همچنان از چالش‌های اقتصادی فرا راه‌شان سخن می‌گویند.
به‌گفته آنان پس از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان خانواده‌های بیشتر آنان توان حمایت مالی فرزندان‌شان را به دلیل بحران اقتصادی به وجود آمده یا مهاجرت ندارند و کمک هزینه‌های دولتی هم پس از حاکمیت دوباره طالبان به آنان نرسیده است.
رادیو آزادی تلاش کرد در این مورد پاسخ وزارت تحصیلات حکومت طالبان را داشته باشد، اما احمد تقی سخنگوی این وزارت تا زمان نشر این گزارش به پرسش‌ها پاسخ نداد.
دانشجویان افغان در کشورهای آسیایی در حالی نگران کشور بود و باش‌شان در آینده اند که گزارش‌های برخی نهادهای بین‌المللی نشان‌دهنده افزایش ناداری، بی‌کاری و نقض حقوق بشر در افغانستان پس از حاکمیت دوباره طالبان اند.
