سیمین قرار بود امسال مکتب را به پایان برساند و با دنبال کردن تحصیلات عالی، آینده‌ای را برای خود رقم بزند که سبب شگوفایی زندگی خودش و بهبود اقتصاد خانواده شود. اما مانع شدن طالبان از رفتن وی به مکتب، آیندۀ سیمین را تاریک و خانواده‌اش را درگیر مشکلات اقتصادی کرده است.
سیمین به رادیو آزادی گفت: "من متعلم صنف یازدهم در مکتب ملکه ثریا می‌خواستم که در آینده یک داکتر شوم، چون من برادر نداشتم از همین رو می‌خواستم که در آینده در کنار پدرم ایستاده شوم و در بهبود اقتصاد خانواده همراهش سهم بگیرم تا بتوانیم خانواده خود را بچلانیم، اما از وقتی که مکاتب بسته شده من بسیار ناامید شدم و پدرم هم نا امید شده است."
کرشمه هم با نگرانی زیاد از بسته ماندن مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم، خواستار باز شدن دروازه‌های مکتب‌ها است: "کرشمه استم، صنف دوازده بودم که مکتب به روی ما بسته شد، من می‌خواهم که مکتب به روی ما باز شود تا درس بخوانم و یک داکتر لایق برای افغانستان شوم و برای افغانستان خدمت کنم."
با این حال یک گزارش تحلیلی تازۀ صندوق کودکان ملل متحد که امروز نشر شد، نشان می‌دهد که با محروم ساختن دختران دورۀ متوسطه از مکتب، عواید ناخالص افغانستان در این دوازده ماه ۲.۵ پنج درصد کاهش داشته است.
در این گزارش گفته شده که با محروم شدن سه میلیون دختر دورۀ متوسطه از رفتن به مکتب، اقتصاد افغانستان پنجصد میلیون دالر زیان کرده است و اگر مکاتب همچنان به روی دختران بسته بمانند، بیم آن وجود دارد که دختران و زنان در سال‌های آینده توان کار را از دست دهند و در نبود آنان اقتصاد افغانستان پنج میلیارد دالر زیان خواهد کرد.
محمد آگ آیویا، نمایندۀ اداره یونیسف در افغانستان در پیوند به این گزارش به رادیو آزادی گفت، محروم ساختن دختران نه تنها مشکلات اقتصادی را در پی داشته، بلکه آیندۀ آنان را با خطر همراه ساخته است: "تصمیم ۲۳ ماه مارچ امسال در رابطه به محروم ساختن دختران از رفتن به مکتب تکان دهنده و عمیقاً متاثر کننده بود. این تصمیم نه تنها این که دختران را از حق اساسی‌شان که تعلیم است محروم می‌سازد، بلکه این وضعیت سبب اضطراب نزد آنان، خطر سوء استفاده، به شمول قاچاق و ازدواج قبل از وقت دخترها شده است. حال این تحلیل تازۀ ما نشان دهنده تاثیر ناگوار این تصمیم بالای عواید ناخالص این کشور است."
در گزارش صندوق کودکان سازمان ملل متحد گفته شده که قبل از سقوط حکومت قبلی افغانستان بیش از چهار میلیون کودک، اعم از دختر و پسر از رفتن به مکتب محروم بودند و حال با محروم شدن این سه میلیون دختر، خطر کارهای شاقه، ازدواج قبل از وقت و مشکلات صحی بیش از هر وقت دیگر زندگی آنان را تهدید می‌کند.
