دلاور ۶۰ ساله سه ماه قبل که در روستای‌شان جنگ شدت گرفت، همراه با خانواده دوازده نفری‌اش از پنجشیر به مرکز پروان آواره شد.
او در روستای سنگ لخشان ولسوالی شُتل ولایت پنجشیر زندگی می‌کرد، جایی که حالا به ساحه جنگی میان طالبان و نیروهای جبهه مقاومت تبدیل شده است.
دلاور از چگونگی آوارگی‌شان به ما قصه می‌کند: "امارت اسلامی که آمد در قریه ما جنگ شد. ما مجبور شدیم که بدون گرفتن وسایل خانه ما از قریه‌های خود بیرون شویم و جان خود را نجات بدهیم. خانم من مریض بود تا جبل السراج که رسیدیم خانمم فوت کرد."
دلاور در مورد وضعیت آوراه شدن‌شان در ادامه گفت: "ما فقط جان خود را نجات دادیم. فرش و ظرف را که در خانه من می‌بینید مردم محل همراه ما کمک کردند. هرچند ما به قریه خود رفتیم تا یک مقدار فرش و ظرف از خانه خود بیاوریم ولی طالبان برای ما اجازه ندادند. به تعداد دوصد خانواده همراه ما مهاجر شدند. ما حدود سه ماه می‌شود که اینجا آمدیم."
دلاور حالا با خانواده‌اش در حاشیه شهر چاریکار مرکز ولایت پروان در یک خانه کرایی زندگی می‌کند. کرایه خانه هایی که بیجا شدگان پنجشیر در اینجا می‌پردازند از شش صد تا دو هزار افغانی است.
او در عین حال از اداره امور مهاجرین طالبان در ولایت پروان شکایت و انتقاد می‌کند که به وضعیت ناگوار آنان توجه نکرده است: "ریاست مهاجرین پروان برای ما هیچ چیز کمک نکرده سه ماه می‌شود که اینجا آمدیدم بخدا قسم که اگر پرسان کرده باشد که شما در چه وضعیت استید و چیزی دارید و یا ندارید."
فیض محمد گلبهاری مدیرعمومی امور بیجا شدگان ریاست مهاجرین طالبان در ولایت پروان در این مورد به رادیو آزادی گفت: "به تاریخ ۲۷/۴/۱۴۰۱ موسسه‌های اوچا یا هماهنگ کننده موسسات خارجی برای آنها توسط ایمل لیست راجستر شده بیجا شده‌ها را روان کردیم. فعلاً آنها مصروف هستند انشاءالله فامیل‌های باقی مانده را که ۲۹۰ فامیل می‌باشند که نزد ما ثبت و راجستر شده آنها را سروی می‌کنند و مورد کمک و مساعدت قرار می‌دهند."
پس از برگشت طالبان به قدرت در بیست و چهارم اسد سال گذشته که این گروه کابل را تصرف کردند، جنگ در پنجشیر یک هفته بعد از آن شروع شد.
طالبان در اوایل ماه سنبله به پنجشیرهجوم بردند و با نیروهای جبهه مقاومت ملی نزدیک به پانزده روز در ولسوالی شتل، ولسوالی عنابه، خاواک و دربند به جنگ پرداختند تا این ولایت را نیز تصرف کردند.
آماردقیق از مجموع خانواده‌های بیجاشده به اثر جنگ‌های پنجشیر در پروان، موجود نیست. اداره امور مهاجرین طالبان در پروان می‌گوید آنان تنها خانواده هایی از بیجا شدگان پنجشیر که به آنان مراجعه کرده را ثبت کرده اند که تعداد‌شان نزدیک به سه صد خانواده می‌رسد.
گل شرین ۴۵ ساله نیز از شمار خانواده‌های بیجا شدهٔ پنجشیر است که با خانواده هفت نفری‌اش در پروان بسر می‌برد. او از مشکلات و پریشانی‌هایش می‌گوید: "شوهرم زنده است اما از دست قرضداری نزدیک خانه آمده نمی‌تواند. با هفت دختر و یک پسر عمرم را با سختی سپری می‌کنم. قرضدار هستیم تنها با چادری که در سر دارم از قریه ما مهاجر شدیم. طالب که آمد ما از قریه بیرون شدیم. هر چیز ضرورت داریم، وسایل خانه نداریم، پول نداریم، از کرایه خانه باقی هستیم پول نداریم که پرداخت کنیم."
وضعیت ناگوار زندگی بیجا شدگان ناشی از جنگ پنجشیر در حالی به میان میاید که بگفته برخی از باشندگان ولایت پنجشیر، سلسله کوچ کردن‌ها و بیجا شدن خانواده‌ها از این ولایت همچنان در این اواخر ادامه یافته است. زیرا به روز سه شنبه و چهارشنبه هفته گذشته در منطقه پوجاوه و به روز شنبه هفته جاری در منطقه عبدالله خیل ولسوالی درهٔ پنجشیر میان طالبان و نیروهای جبهه مقاومت جنگ چندین ساعته صورت گرفت.
بگفته مردم محل، ادامه و گاهی هم شدت جنگ میزان بیجا شدن خانواده‌ها را از محلات‌شان افزایش می‌دهد.
