شماری از زنان معترض می‌گویند هرچند در تلاش راه اندازی دوباره اعتراض‌های خیابانی هستند، اما اکنون به اعتراض‌های شان در جاهای سر پوشیده و فضای مجازی ادامه می‌دهند.
آنان دلیل این کار را چالش‌های امنیتی می‌گویند.
آنان می‌گویند با نزدیک شدن یک ساله‌گی حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان با اعتراض‌های شان می‌خواهند توجه جهان را به وضعیت افغانستان جلب کنند.
در ویدیوهای تازه نشر شده از اعتراض‌های زنان در مکان‌های سر پوشیده که در فضای مجازی دست به دست می‌شود، زنان معترض افغانستان می‌گویند در این نزدیک به یک سال شکل اعتراض‌های شان را تا حدی تغییر دادند.
همین‌اکنون بیشتر اعتراض‌های این بانوان محدود به جاهای سرپوشیده و فضای مجازی شده‌است.
دو تن از زنان معترض دلیل اعتراض‌ها و تغییر روش در اعتراض‌های شان را به رادیو آزادی چنین توضیح دادند: "۲۰ سال پیش هم که آمده بود از او خاطرات بد خود را داشتیم، به این فکر بودیم که شاید این طالب با او طالب فرق داشته باشد، اما نه می‌بینیم که هر دویش یک چیز است، همان فعالیت‌های که سابق سر خانم‌ها همان‌طور ظلم و ستم بود، سابق هم مکاتب بسته بود، زنان خانه‌نشین بودند حالا هم بسته است."
"ما بارها اعتراضات خیابانی داشتیم که این اعتراضات خیابانی ما منجر به خشونت شده، بارها به خشونت کشانیده شد و تعدادی از دوستان و همکاران ما را این‌ها تهدید کردند، زندانی کردند بناءً ما نوع اعتراضات خود را تغییر دادیم و اعتراضات خود را در فضای سربسته انجام می‌دهیم."
این زنان به علت آن‌چه که هراس از تهدید‌های امنیتی در برابر خود شان می‌گویند، خواستند نام‌های شان در گزارش نوشته نشوند.
این زنان همچنان می‌گویند، هرچند قدرت‌های جهان برخلاف ادعاهای حمایت از حقوق بشر، افغانستان و زنان افغانستان را تنها گذاشته اند با آن هم دست از مبارزه بر نخواهند داشت.
آنان تأکید دارند که در آستانه یک‌ساله شدن حکومت طالبان تلاش دارند اعتراض‌های خیابانی خود را شکل دهند و از طریق گونه‌های مختلف اعتراضات‌شان، افغانستان را یک بار دیگر سرخط خبرهای جهان سازند.
ترنم سعیدی یک تن دیگر از زنان معترض به رادیو آزادی گفت: "ما شلاق خوردیم، ما شکنجه شدیم، ما سیلی خوردیم و بارها و بارها خانواده‌های مان و خودمان شکنجه شدیم و تهدید شدیم، اما باز هم دست از مبارزه بر نداشتیم."
خواستیم دیدگاه حکومت طالبان را در این مورد داشته باشیم، اما ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی این حکومت تا زمان نشر این گزارش به پرسش‌های رادیو آزادی در مورد تصمیم حکومت طالبان در بحث سرنوشت زنان افغان پاسخ نداد.
پیش از این گزارش‌هایی از سوی سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای معتبر جهانی از بازداشت، شکنجه، لت‌وکوب و تهدید زنان معترض به دلیل حق‌خواهی شان از سوی حکومت طالبان نشر گردیده است.
در بیشتر اعتراضات زنان شعار شان (نان، کار ، آزادی) می‌باشد.
با این هم زنان معترض بارها در گفتگو با رادیو آزادی بر ادامه اعتراض‌های شان تا رسیدن به آن‌چه حقوق خود می‌دانند، تأکید کردند.
تا ۱۰ روز دیگر حگومت طالبان در افغانستان یک‌ساله می‌شود، تاریخی‌که پس از آن محدودیت‌هایی بر زنده‌گی فردی و اجتماعی زنان و دختران افغانستان از سوی طالبان وضع شدند.
حکومت طالبان اما بارها گفته که حقوق زنان را در چهارچوب شریعت اسلامی رعایت می‌کند، آن‌چه تا امروز برای آن تعریف مشخصی ارائه نکردند.
پس از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان مکاتب بالاتر از صنف ششم به روی شماری از دختران بسته شد، زنان زیادی از کار محروم شدند و نوع پوشش آنان نیز از سوی حکومت طالبان تعیین شده، در مواردی حتی اجازه سفر بدون محرم را ندارند.
زنان افغانستان اما از آن زمان تا کنون گفته اند این محدودیت‌ها را نمی‌پذیرند و در برابر آن‌ها اعتراض کرده‌اند.
