الیسون دویدیان معاون نماینده بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان ناوقت دوشنبه در یک نشست خبری آنلاین با خبرنگاران گفت عقب نشینی از حقوق زنان افغان زنگ خطر برای جهان است.
او افزود این نشان میدهد که چهگونه پیشرفتهای دههها در چند ماه نابود میشوند.
الیسون دویدیان در این نشست خبری در سازمان ملل متحد گفته که افغانستان تنها کشوری است در جهان که در آن دختران از رفتن به مکتب منع شدند و زنان به جز در برخی بخش ها اجازۀ کار را ندارند.
او همچنان گفت که در افغانستان هیچ زنی در کابینه نیست و وزارت امور زنان هم وجود ندارد.
طالبان پس از حاکمیت دوباره، زنان را از کابینه حذف کردند و وزارت امور زنان، کمیسیون مستقل حقوق بشر و دیگر نهادهایی را که در راستای توانمندسازی زنان کار میکردند، لغو کردند.
الیسون دویدیان معاون نماینده بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان گفت: "مبارزه برای حقوق زنان در افغانستان یک مبارزه جهانی است. این یک نبرد برای حقوق زنان در همه جا است، و آنچه که ما انجام میدهیم یا در انجام دادن آن ناکام میمانیم، برای زنان در افغانستان نشان دهنده این است که ما کی هستیم و به عنوان یک جامعه جهانی برای چه چیزی ایستاده میشویم."
ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان اما در این مورد به پرسش های رادیو آزادی تا زمان نشر این گزارش پاسخ نداد. پیش از این هم در چنین مواردی گفته اند که حقوق زنان را در چارچوب آموزههای اسلامی تأمین خواهند کرد-اما تعریف روشنی از این روش نکرده اند.
زنان افغان اما تنها گزارش دهی از وضعیت و ابراز نگرانی کردن نهاد های بینالمللی و جامعه جهانی را برای حمایت از زنان افغان بسنده نمیدانند.
لیلا کارمند یکی از نهادهای دولتی در نظام مخلوع افغانستان بود.
او میگوید پس از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان خانه نشین شده است.
لیلا اما میگوید تا هنوز به آینده امید دارد: "امیدوارم مشکلات حل شود و برگردیم به روزهای خیلی خوبی که داشتیم."
لیلا میگوید در شرایط دشواری قرار دارد و مجبور به تحمل مشکلات اقتصادی و روحی-روانی جدی است: "اینکه طالبان زنان افغانستان را قید کردند، اینکه خیلی ها از کار شان باز ماندند خیلی ها از مکاتب، از دانشگاه ها، خیلی شرایط سختی را برای زنان ساختند، خواست من از جامعه جهانی این است که طالبان را باید زیر فشار قرار بدهد یا حداقل با آنان مذاکره بکنند تا زنان افغانستان حداقل برگردند به روز های قبل شان."
این بار نخست نیست که در سطوح مختلف جزئیات وضعیت زنان افغان همگانی میگردد و نگرانی ها از آن مطرح می شود اما آنچه میزان این نگرانی ها را روز به روز در میان زنان افغان و مدافعان بینالمللی حقوق آنان بیشتر میکند نبرداشتن گامهای عملی حکومت طالبان برای حق دهی به زنان افغانستان است.