شماری از نظامیان پیشین و خانواده‌های آنان ادعا می‌کنند که از ترس طالبان ماه‌هاست پنهانی زنده‌گی می‌کنند.
آنان می‌گویند، سال‌ها در اداره‌های مختلف امنیتی و کشفی در حکومت جمهوری قبلی کار کرده‌اند و همین سبب شده که در یک ماه چندین بار به دلیل تهدیدهای طالبان به نام‌ها و اتهام‌های مختلف محل زنده‌گی شان را تغییر می‌دهند، ادعای‌که طالبان آن را رد می‌کنند.
"به دلیل تهدیدهای طالبان به نام‌ها و اتهام‌های مختلف محل زنده‌گی را تغییر می‌دهم."
یکی از افسران وزارت داخله نظام جمهوری پیشین که به‌گفتۀ خودش در خارج از کشور در رشته نظامی تحصیل و حدود ۱۸ سال در نظام افغانستان خدمت کرده و به دلیل نگرانی‌های امنیتی نخواست نامش یا هویتش در گزارش ذکر شود، ادعا می‌کند که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان، حدود ۱۱ ماه است که مخفی زنده‌گی می‌کند.
او می‌افزاید: "فعلاً با مشکلات سخت امنیتی مواجه هستم، به همین دلیل نمی‌توانم محل سکونت خود را به کسی نشان دهم چون گاهی در یک مکان و گاهی در جایی دیگر هستم، وقتی برای مصون ماندن درخواست کار کردم، از من پرسیدند تو که بایومتریک نشدی؟ من گفتم من که افسر رسمی وزارت داخله بودم چرا بایومتریک نشده‌ام، گفتند برای تو در این نظام جای نیست."
این فرد می‌گوید، پدر چند کودک است و از ترس شناخته نشدن یا کشته شدن به ولسوالی‌های دور افتاده در نقاط مختلف کشور نقل مکان می‌کند.
یکی دیگر از نظامیان نظام پیشین نیز چنین ادعایی دارد و این فرد نیز با شرط حفظ هویت‌اش به رادیو آزادی می‌گوید، از سال ۲۰۰۴ تا زمان سقوط نظام جمهوری، در ولایات مختلف افغانستان وظیفه اجرا کرده، اما اکنون از سوی افراد وابسته به طالبان به اتهام‌ها و نام‌های مختلف مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد.
"از سوی افراد وابسته به طالبان به اتهام‌ها و نام‌های مختلف مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرم."
او می‌گوید: "من به خیلی از ولایات وظیفه اجرا کردم، آنان حالا مکتب فرزندانم و شماره تماسم را پیدا کردند و چون معلومات و آِ‌یدی کارت‌های ما در ریاست‌های مختلف وزارت داخله موجود است، برایم خیلی زنگ می‌آید، شماره خود را تبدیل کردم و به جنین مشکلاتی مواجه هستم."
در همین حال برخی خانواده‌های نظامیان پیشین کشته شده نیز می‌گویند، اعضای خانواده‌شان با اتهام‌های مختلف بازداشت و ناپدید می‌شوند.
یک خانواده در شرق افغانستان ادعا می‌کند، افراد وابسته به طالبان ۹ ماه پیش سرپرست خانواده را، جوانی‌که کارمند ریاست امنیت ملی در نظام پیشین بود، کشته اند.
یکی از اعضای این خانواده که نخواست نامش در گزارش ذکر شود به رادیو آزادی گفت، این مرد کشته شده ۳۵ سال داشت، پدر هشت فرزند و سرپرست خانواده بود.
این فرد می‌گوید، با آن‌که علت کشتن او را از طالبان جویا شد، اما تا حال برای یافتن عاملان آن هیچ همکاری صورت نگرفته است.
این فرد افزود: "برای ما از طرف دولت گفته شد که کاملاً بی‌خبر هستند، گفتند ما بی‌خبریم، گفتند این یک رویداد تصادفی است و ما نمی‌توانیم چیزی بگوییم. هر چی جستجو کردیم، اما آنان گفتند که این کار افراد ناشناس است، حالا هم تهدیدها وجود دارد چون هر کسی‌که در نظام پیشین کار کرده، نظام را فاسد و آن فرد را کافر می‌دانند."
به هیچ کس اجازه نیست تا کسی را تهدید کند.
در باره ادعای این افراد از حکومت طالبان پرسیدیم، ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی آنان به رادیو آزادی گفت: "از طرف ما تهدیدی متوجه هیچ افسر نظامی یا کس دیگری نیست و نباید آنان پت بگردند، آنان به خانه و کشور خود آزادنه زنده‌گی کرده می‌توانند، به هیچ کس اجازه نیست تا کسی را تهدید کند."
آقای مجاهد می‌گوید، کسانی‌که در کابل مورد تهدید قرار می‌گیرند، به شماره ۱۰۰ تماس گرفته می‌توانند، اما به ولایات آنان به اداره سمع شکایات، مشکلات خود را شریک کنند.
او افرود، آنان به عملی‌سازی اعلام عفو عمومی خود پایبند اند.
این در حالی‌ست که پیش از این سازمان ملل، دیدبان حقوق بشر و سازمان عفو بین‌الملل نیز در گزارش‌های متعدد خود، طالبان را به قتل و ناپدید شدن نظامیان و کارمندان حکومت پیشین، خبرنگاران و مدافعان حقوق بشر متهم کردند، اما طالبان آن گزارش‌ها را نیز رد کردند.
