برخی از باشندگان در بغلان می‌گویند که طالبان به تازگی صدها نفر را از برخی مناطق در دره اندراب این ولایت مجبور به ترک خانه‌های شان کرده اند.
اما طالبان طبق معمول این اظهارات را رد میکنند.
اندراب دره وسیع کوهستانی است که سه ولسوالی بنو، ده صلاح و پل حصار در آن موقعیت دارد. برخی از مناطق در ولایت همجوار آن پنجشیر هم در چند ماه گذشته شاهد درگیری شدید بین نیروهای طالبان و افراد مسلح وفادار به جبهه ضد طالبان موسوم به جبهه مقاومت ملی بوده است.
یکی از باشندگان ولسوالی پُل حصار انداراب که در این اواخر شاهد جنگ بوده میگوید که یک هفته قبل یکجا با خانواده‌اش از قریه‌شان به زور بیجا شده اند.
اما او به علت ترس از مجازات از سوی طالبان از گرفتن نام و افشای محل بود و باش خود خودداری کرد: "طالبان بدون پرسان از خانواده‌ها که چه گناهی دارند و جرم‌شان چیست، آنان را مجبور به کوچ میکنند. ۴۵ خانواده را به شمول ما اجازه ندادند که هیچ وسایل ما را از خانه بیرون کنیم."
او گفت که دشواری‌های زیادی را متحمل شده اند: "طالبان ما را از قشلاق ما الی خنجان در موترهای نظامی‌شان انتقال دادند تا در مسیر راه کسی از ما عکس و یا فیلم نگیرد. طالبان اموال خانه ما را غصب کرده و گرفتند و خانه هایی ما را مکان و سنگر خود ساختند. بخاطری که شبکه‌های مخابراتی در این جا فعال نیست و مردم صدای‌شان را به جایی رسانده نمی‌توانند طالبان هرکاری که بخواهند انجام میدهند."
ذبیح الله فرهمند فعال جامعه مدنی در ولایت بغلان است.
او می گوید که از وضعیت بیجاشدگان آگاه است: "این‌ها از قریه‌های نامک، تاوانک، باغ دره، نو بهار، نارباج و آهنگران اندراب ۵۰ خانواده توسط طالبان کوچ اجباری داده شده اند و با این مهاجرین هیچ کمکی صورت نگرفته است این خانواده‌ها در ولایت‌های سمت شمال با تکلیف فراوان در مکان‌های مخفی می‌روند به کمک و رسیدگی لازم نیازمند اند."
جبهه مقاومت ملی در بیانیه ۲۹ ماه می در وبسایت رسمی خود٬ ارقام متفاوتی را منتشر کرده است.
بیانیه طالبان را متهم کرده که هفتاد خانواده را به اتهام ارتباط با جبهه مقاومت ملی به زور از خانه هایشان از دره اندراب بغلان بیرون کرده اند. در بیانیه ادعا شده که این رویداد پس از آن اتفاق افتاد که طالبان با تلفات سنگین در اندراب مواجه شدند.
این اظهارات از سوی منابع مستقل تایید نشده است.
مولوی حزب الله والی طالبان در بغلان ادعاها در مورد کوچ اجباری مردم عادی از اندراب را رد می کند. اما او به طور اجمالی می گوید که در برخی از مناطق کوهستانی مشکلاتی ایجاد شده بود.
"در تمام نقاط اندراب هیچ مشکل احساس نمی شود و نه کسی بخاطر موجودیت مشکل تاحال صدای خود را بلند کرده است. این تبلیغات دشمن است که در بعضی مناطق تبلیغات را راه اندازی کرده . فقط در بعضی قسمت های بلند کوه ها مشکلاتی ایجاد شده بود که فعلاً هیچ مشکلی وجود ندارد."
دره اندراب به ولایت پنجشیر هم راه دارد. در چند هفته اخیر، بخش های مختلف پنجشیر از جمله دره عبدالله خیل ، تندخو ، قلعه اسفندیار و حصارک شاهد درگیری های سنگین بین نیروی طالبان و نیروی جبهه ضد طالبان بوده است.
جنگ بین دو طرف بر زندگی غیرنظامیان تاثیر ناگوار گذاشته است. شماری از باشندگان محلی٬ نیروهای طالبان را به آزار، شکنجه و حتی کشتار غیرنظامیان متهم می کنند. طالبان اغلب این اظهارات را رد می کنند.
اما ریچارد بنیت گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان به روز سه شنبه، سی و یکم ماه می در حساب توییتر خود نوشت که "گزارش های نقض جدی حقوق بشر در پنجشیر و سایر ولایات شمال با همکاری یوناما بسیار جدی گرفته می شود."
آقای بنت در آخرهای ماه می سفر یازده روزه اش به افغانستان را به پایان رساند. به اساس خبرنامه ای که در وبسایت سازمان ملل متحد منتشر شده او در جریان صحبت با خبرنگاران در مورد ادعاهایی مبنی بر اینکه غیرنظامیان متحمل نقض قوانین بین المللی حقوق بشر، از جمله دستگیری های خودسرانه، قتل های فراقانونی، شکنجه و آوارگی اجباری شده اند، ابراز نگرانی کرد.
انیسه سی و پنج ساله با خانواده شش نفری خود دوازده روزقبل از ولسوالی شتل ولایت پنجشیرآواره شده است. او به رادیو آزادی بیشتر گفت:
"ما از خانه های خود بیرون شدیم چون جنگ بود. و ما تنها با لباس های تن خود از مسیرکوه ها به کابل آمدیم. تمام اجناس و دار وندار زندگی ما را رها کردیم. فعلاً از مجبوری در یک خانه کرایی سه اتاقه پنج فامیل زندگی می کنیم."
یکی از باشنده گان منطقه حصارک ولایت پنجشیر که از ترس افشا شدن هویتش ، نمی خواهد در گزارش نامش ذکرشود، در مورد دلیل و انگیزه بیجاشدن خانواده ها میگوید:
"ساحه جنگی است و جنگ جریان دارد. مردم ازامنیت جان خود می ترسند چون در ولسوالی دره طالبان برخی از مردم را لت و کوب کرده و کشتند٬ مردم از ترس با خانواده های خود فرارمی کنند."
مولوی نصرالله رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت پنجشیر در مورد فرار مردم از پنجشیر چنین می گوید:
"چند وقت قبل یک تعداد افراد مغرض در پی تبلیغات یک تعداد مردم را از خانه بیرون کرده بودند و ممکن یک چند فامیل از منطقه عبدالله خیل به طرف کابل رفته باشند و آواره گشته باشند اما فعلاً وضعیت نورمال است."
اما برخی از مردم در پنجشیر با مولوی نصرالله موافق نیستند.
یکی از آنان خان آغای ۳۵ ساله از قریه کُرپیتو در ولسوالی پریان است. او به رادیو آزادی در مورد رفتار طالبان در محل زندگی اش چنین گفت:
"مردم های ایلاق را آوردند در مکتب بندی هستند. افرادی را که باخود میبرند با خشونت و بدرفتاری می برند ، افرادی که درایلاق زنده گی می کنند آزار و اذیت می شوند و زیر تهدید هستند."
ایلاق محلات کوهستانی و بلند کوه ها است . باشنده گان محل برای دام داری درعافچرهای طبیعی درفصل گرما دراین قله ها زندگی میکنند .
مولوی دادمحمد بتار قوماندان امنیه طالبان در ولایت پنجشیر در مورد بازداشت ایلاق نشینان در ولسوالی پریان این ولایت به رادیو آزادی چنین گفت:
"مجاهدین برای بازدید از ساحه رفته بودند و دریک ساحه از ایلاق چند تن را گیرمیکنند. به نسبت شکی که بالای شان می کنند جهت بازپرسی انتقال شان میدهند به ساختمان ولسوالی. مورد لت و کوب قرار نگرفتند چون مجرم بودن شان ثابت نشده است."
روایت مسئولان محلی طالبان با روایت مردم محلی در بخش های پنجشیر و دره اندراب بغلان اغلب فرق می کند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در بخشی از تویت تازه خود گفته که به نظارت و دریافت اطلاعات در مورد گزارش های مبنی بر نقض حقوق بشر در پنجشیر و سایر ولایات شمال ادامه خواهد داد.
