بسیاری از افغانها از وضعیت دشوار اقتصادی در کشور شکایت داشته و میگویند که راه حل فوری برای چالش های موجود دیده نمیشود و به احتمال زیاد٬ بحران بشری در کشور عمیق تر شود.
صبور یک تن از باشنده‌گان کابل میگوید پیش از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان در یک اداره دولتی مامور بود و به اندازه معاش‌اش برای خود و خانواده خود زنده‌گی خوبی فراهم کرده بود.
اما اکنون بیکار است و از چالش جدی اقتصادی رنج می‌برد و میگوید: " در حکومت پیشین تاحدی سهولت‌ها بود، پول بود و کار و بار داشتم، حالا نه کار است نه پول، یک موتر داشتم آن را هم فروختم حالا هیچ ندارم".
شماری دیگر از افغانان هم از این وضعیت شکایت دارند. حمید هم در پایتخت، کابل، زنده‌گی می‌کند.
سازمان ملل متحد: تعداد بیشتر افغانها تا اخیر سال جاری درصف فقرا قرار خواهند گرفت
او که کارمند یک موسسه خصوصی است میگوید هرچند ماه ۸هزار افغانی تنخواه دریافت می کند که آنهم به وقت معین نمی‌رسد و به همین دلیل به خانواده ۷نفری خود نمی‌تواند مواد غذایی تهیه کند. او میگوید:
" من معاش دارم اما به وقت نمی‌رسد دیگر کار و بار هم نیست، حیرانم که چه کنم، هیچ هم نداریم".
بعد از آن که طالبان در افغانستان به قدرت رسیدند تحریم‌های کشورهای کمک کننده جهانی و منجمد شدن دارایی‌های افغانستان توسط ایالات متحده آمریکا سبب شد که بحران اقتصادی بوجود بیاید.
اما بعضی از کشورها اخیرا کمک های به افغانستان فرستاده و در عین حال وعده امداد بیشتر را داده و گفته اند که این کمک‌ها مستقیما توسط موسسات به مستحقین توزیع می‌شود- چیزی که شماری از افراد مستحق از نرسیدن و توزیع غیر عادلانه آن سخن میگویند.
داوود شاه باشنده ولسوالی چهاردره ولایت کندز میگوید هرچند به کمک ضرورت دارد اما تاحال بدست نیاورده است: "کمک شروع شده اما به مادنرسیده، توزیع کمک عادلانه نیست بخاطری‌که نیازمندان اصلی باقی می‌مانتد و کسانی‌که دارا هستند و کمی هم شناخت دارند این کمک ها را بدست میاورند".
هرچند طالبان در این مورد چیزی نمی‌گویند اما پیش از این از توزیع شفاف کمک ها اطمینان داده و گفته اند که در تلاش اند تا زمینه کار را به مردم فراهم کنند.
سازمان ملل متحد در یک گزارش گفته است که ۱۸میلیون افغان مواد غذایی کافی ندارند و تا ختم سال جاری میلادی ۹۷درصد افغانها زیر خط فقر قرار خواهند گرفت.
