با برگشت دوبارۀ طالبان به قدرت در پهلوی دیگر خدمات، خدمات پستی هم مختل شده که در این میان خدمات پستی خصوصی هم فعالیتش را متوقف کرده است.
برخی از افرادی که اخیراً اسناد و بعضی چیز هایی دگر را از طریق پست ارسال کرده اند، به رادیو آزادی گفتند که اسناد و مدارک آنها به موقع نمی‌رسد و به همین دلیل با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند.
آرش، باشندۀ کابل که حدود ۴۰ روز پیش برخی از اسناد را به خارج فرستاده، گفت که بستگانش در خارج منتظر اسنادهای شان هستند، اما هنوز نمی‌داند که این اسناد کجا هستند: "تذکره را از طریق ادارۀ پست دولتی به فرانسه فرستادم، روزی که آن را فرستادم، به جای پست عادی، پست اضطراری را انتخاب کردم. به من گفتند ۷ تا ۱۳ روز طول می کشد اما امروز ۴۰ روز است که از آن خبری نیست."
این مشکل یک طرفه نیست، افغانهایی که در خارج از افغانستان هم هستند، نمی‌توانند که به آسانی از طریق پست چیزی را به افغانستان بفرستند.
عبدالسلام: تمام خدمات پستی به افغانستان متوقف شده است
عبدالسلام اسحاقی، مقیم آلمان می‌گوید که می‌خواهد سندی را به افغانستان بفرستد، اما با وجود تلاش‌های زیاد نتوانسته این کار را انجام دهد. او می‌گوید که به بسیاری از دفاتر پست رفته است اما به او گفته شده که نمی‌توانند به افغانستان چیزی را بفرستند.
او گفت: "هفت ماه می‌شود که می‌خواهم یک سند مهم را بفرستم اما نمی‌شود، افغانستان مثل هیچ است و هیچ کس آن را نمی‌شناسد. در گذشته به بسیار آسانی می‌توانستم چیزهای زیادی را به افغانستان از طریق پست بفرستم اما حالا تمام خدمات پستی متوقف شده است."
هارون رشید شریفی، یکی از جوانان افغان در هند نیز می‌گوید که نمی‌تواند اسناد و اشیای ضروری‌اش را از طریق پست به افغانستان بفرستد: "من چندی پیش یک سند را که از یکی از دوستانم بود می‌خواستم به افغانستان بفرستم به خدمات پستی هند مراجعه کردم تقریباً دو نیم هزار کلدار هندی هم از من گرفت، اما یک هفته بعد دوباره آنرا برایم پس آوردند وقتی پرسیدم که چرا گفتند که ما نمی‌توانیم این را به افغانستان بفرستیم. گزینۀ دیگری هم نیست که آنرا بفرستم."
پیش از این شرکت پست سریع "دی اچ ال" که در کابل فعالیت می‌کرد، اکثر مشکلات مردم را در انتقال اسناد از افغانستان به کشورهای دگر و از آنجا به افغانستان حل کرده بود، اما پس از به قدرت رسیدن دوبارۀ طالبان در افغانستان فعالیت‌هایش را متوقف کرده است.
عمران غنی، یکی از شهروندان کابل که می‌خواست چند جلد کتاب را به ایران بفرستد، می‌گوید که وقتی به ادارۀ پست افغانستان رفت، به او گفتند که هزینۀ انتقال به قدری زیاد است که چندین برابر قیمت کتاب می‌شود: "می‌خواستم چند تا کتاب به ایران بفرستم، گفتند ۳۶۰۰۰ افغانی باید بپردازم، چند برابر. یکی از بستگانم هم با پست مدارک فرستاده بود که پول زیادی هم ازش گرفته بود. باید قیمت پست را کمی پایین بیاورند."
اما مقام‌های افغان پست می‌گویند که قیمت این پست توسط جامعۀ پستی بین‌المللی تعیین می‌شود.
ذبیح الله عمر، رئیس بخش تجارت و انکشاف این اداره به رادیو آزادی گفت که مشکلاتی وجود دارد، اما برای حل آنها تلاش می‌کنند.
آقای عمر می‌گوید، با تغییر دولت سرویس‌های خارجی متوقف شده و از طریق پاکستان به کشورهای اروپایی و امریکایی به عنوان جایگزین اقدام به ارسال پست کرده اند اما مشکلاتی نیز وجود دارد: "وقتی اولین پست‌ها را گرفتیم می‌خواستیم آنها را از طریق پاکستان بفرستیم اما پاکستان مشکل داشت و مدارک و مواد ما از اسلام آباد برگردانده شد. این یکی از دلایلی است که مردم حالا شکایت می کنند، اما ما دوباره با قطر صحبت کردیم و مشکل حل شد. هر چیزی که در اسلام آباد باقی مانده بود، آن را به کابل برگرداندیم و از طریق قطر آنرا می‌فرستیم."
آقای عمر افزود که آنها پست یا بسته اضطراری را در ۱۰ تا ۱۳ روز ارسال می‌کنند و بستۀ معمولی ۲۵ روز زمان می‌برد.
به گفتۀ او، اما کسانی که کالاهای خود را از طریق پست ارسال می‌کنند، می‌گویند که گاهی اوقات بستۀ فوری نیز برای چندین ماه مفقود می‌شود.
عبدالهادی زهین، معاون پیشین تخنیکی افغان پست می‌گوید که ادارۀ پست باید از تعاملات سیاسی دوری کند و تلاش کند تا روابط خوب خود را با دفاتر پست در همه کشورها حفظ کند.
آقای زهین پیشنهاد می‌کند که ادارۀ افغان پست باید با کمک خدمات پستی بین‌المللی به مشکلات فعلی خود رسیدگی کند و با خطوط هوایی موجود در افغانستان که از طریق آنها بسته‌ها به موقع تحویل می‌شود، ارتباط و هماهنگی ایجاد کند و به خوبی به مقصد برسد.
او در ادامه گفت: "این روند اکنون طولانی شده است، طیاره‌ها به موقع پرواز نمی‌کنند، هیچ هماهنگی با آژانس‌های پست خارجی وجود ندارد، این بسته‌ها در خارج از کشور تعقیب نمی‌شود. این روندی است که باید طی شود، زمان باید تعیین شود. اداره‌های پستی بین‌المللی سیستم‌های خاص خود را دارد که در هر مرحله پست شناسایی و ردیابی می‌شود، برای این کار باید تیمی وجود داشته باشد تا کار به خوبی پیش برود."
اولین خدمات پستی در افغانستان به طور سنتی در زمان امیر شیرعلی خان (دهۀ ۱۸۶۰ میلادی) آغاز شد، در آن زمان هم این خدمات با امکانات کم به پیش می‌رفت که با حال تفاوت چندانی نداشت.
اما مردم امیدوار اند که در این زمینه پیشرفت لازم صورت گیرد و مشکلات موجود برطرف شود.
آنها همچنین امیدوارند که شرکت‌های پستی خصوصی تعطیل شده، دوباره فعالیت خود را از سر گیرند.
