صدمین روز وضع شدن محدودیت بر آموزش دختران بالاتر از صنف ۶ در افغانستان

امروز (یکشنبه، ۵ جدی) صدمین روزی است که دختران در اکثر ولایات افغانستان قادر به تحصیل بیش از صنف ششم، نیستند.

امروز صدمین روزیست که دختران بالاتر از صنف ششم در سراسر افغانستان به جز چند ولایت محدود، از دسترسی به آموزش محروم شده اند.

قمر نیازی، مدیر سابق یک مکتب در شهر لشکرگاه (مرکز ولایت هلمند)، که اینک به حیث معلم کار می‌کند، می‌گوید، ممنوعیت طالبان، دخترانی را که از آموزش بازمانده، به شدت ناامید ساخته است.

آقای نیازی می‌گوید: "بسیار متاثر و دل‌شکسته شده اند، وضعیت آنها قابل بیان نیست، زیرا در منطقۀ ما هیچ متعلم صنف هفت تا دوازدهم به مکتب نرفته اند و معلمین هم به مکاتب نمی‌آیند."

هلمند یکی از آن ولایات افغانستان است که در پنج سال گذشته هزاران کودک توسط طالبان از تحصیل محروم شده‌اند و کسانی هم که به تحصیل ادامه داده اند، این‌خطر را به جان خریده اند.

عمر عبدی، معاون اجرایی صندوق کودکان سازمان ملل متحد(یونیسف)، در جریان سفر به کابل در ماه میزان گفته بود که طالبان طرحی را اعلام خواهد کرد و به همه دختران اجازه آموزش داده خواهد شد.

بلال کریمی معاون سخنگوی طالبان نیز به رادیو آزادی گفته که آنها روی طرحی کار می‌کنند تا دروازه‌های مکاتب به روی همه دختران باز شود.

ولی ماه‌ها گذشت، اما هنوزهم هیچ نشانه‌ای از تغییر در شیوه و موضع طالبان دیده نمی‌شود.

ضیاءالدین یوسفزی پدر ملاله یوسفزی برنده جایزه صلح نوبل، روز شنبه در تویتی نوشته که اگر طالبان توسط جامعه جهانی هم به رسمیت شناخته شوند و تحریم‌ها برداشته شود، تازمانی‌که زنان عقب مانده و دختران از آموزش محروم باشند، افغانستان نمی‌تواند موفق شود و پیشرفت کند.

مطیع‌الله ویسا که سال هاست برای رشد آموزش در افغانستان کمپاین می‌کند، می‌گوید که آنها در ولسوالی‌های مختلف کمپاین کرده اند و این تلاش‌های آنها هنوز هم ادامه دارد.

آقای ویسا می‌گوید: "خواست ما و مردم از طالبان و جامعۀ جهانی اینست که به دختران اجازۀ رفتن به مکاتب و پوهنتون‌ها را بدهند، تا هر کودک افغان در هر منطقۀ افغانستان به آموزش دسترسی داشته باشند."

آقای ویسا می‌افزاید: "به مناطقی که بیست سال جنگ در آن ادامه داشت و مکاتب نبود باید توجه شود، مکاتب جدید باز شود. مکاتب نباید بروی کودکان و دختران بسته شود، بلکه مکاتب دیگر هم باید برای آنها ساخته شود تا افغانستان بتواند همسان با سایر کشورها و ملل جهان زندگی کند."

سازمان عفو بین‌الملل(امنستی انترنشنل) در ماه گذشته اعلام کرد که دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان از تحصیل محروم شده و کارمندان زن مجبور شده اند که در خانه مانده و از آزادی‌های‌شان محروم شده اند.

به گفتۀ عفو بین‌الملل با آنکه در ۲۰ سال گذشته افغانستان درگیر جنگ بود، اما دست‌آوردهای قابل توجه در عرصۀ حقوق زنان داشته است.

ذبیح‌الله مجاهد سخنگو و معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان به رادیو آزادی گفته که آنها متعهد هستند که در چارچوب شریعت اسلامی، فرصت‌های تحصیلی و شغلی را برای زنان و دختران فراهم کنند.

ولی آقای مجاهد نگفته که این پروسه چقدر طول می‌کشد و اظهارات فعالان کار و آموزش زنان دختران در شبکه‌های اجتماعی نشان دهد که صبر آنها به پایان رسیده است.