"فعلاً هیچ پولی نداریم، خانوادۀ ما در وضعیت بد قرار دارد. نان آور ندارد. فقط نان آور این خانواده من هستم. می‌خواستم خارج بروم. اما مرزهای ایران هم مسدود است."
احمدضیا ۱۴ ساله نان آور خانواده بزرگی است.
مقام‌های حکومت پیشین گفتند پدر و سه کاکای احمدضیا دو سال پیش در مزرعۀ به دست جنگجویان گروه طالبان در روستای قطس کشته شدند.
آنها قبلاً به نیروهای مردمی علیه این گروه پیوسته بودند.
پس از کشته شدن آنها مسئولیت سرپرستی خانواده ۳۰ نفری این چهار برادر بر عهده احمدضیا که در آن زمان پسر ۱۲ ساله بود افتاد.
در کنار احمدضیا بی بی اسما مادر او نیز لباس‌های نیروهای امنیتی روستایی شان را در بدل پول شستشو می‌کرد.
دو سال پیش احمدضیا در سرمای زیر صفر با سه مرکبش روزانه چهار کیلومتر راه می‌پیمود تا به نیروهای امنیتی بر فراز کوهی آب ببرد.
او ماهانه در بدل این کارش چهار هزار افغانی دریافت می‌کرد.
اما اکنون پس از تسلط طالبان بر افغانستان، او کارش را از دست داده و می‌خواهد که برای تامین مخارج خانواده‌اش به ایران برود.
احمدضیا به رادیو آزادی بیشتر گفت: "می‌خواستم بروم ایران کار کنم تا مخارج خانواده ۳۰ نفری خود را تامین کنم، اول دولت بود برای ما کمک می‌کرد حال دولت سقوط کرده از امارت اسلامی می‌خواهیم برای ما کمک کند."
اعضای خانواده احمدضیا شامل ۲۴ کودک و شش زن می‌شود. اکنون در سرمای زمستان خانواده او نیازمند خوراک، پوشاک و مواد سوخت است.
بی بی اسماء مادر احمدضیا نیز نگران وضعیت زندگی شان است: "ما اکنون همین گونه بی سرپرست مانده ایم. چهار خانواده هستیم. یک کودک به کدام ما رسیدگی کند. هیزم بیاورد کفش بگیرد و یا لباس آماده کند. احتیاجات خانواده ما زیاد است دیگر احتیاجات یک طرف فقر و گرسنگی نگران کننده است."
خانواده احمدضیا سالانه از آمریت شهدا و معلولین نیز حقوق دریافت می‌کرد. اما اکنون می‌گوید که معلوم نیست که دیگر این حقوق را دریافت کنند یا نه.
در کنار خانواده احمدضیا صدها خانواده دیگر نیز همین گونه زندگی می‌کنند.
سراج الدین که از ناحیه پا معلول شده و با دو عصا چوب راه می‌رود به رادیو آزادی گفت: "هاوان آمد از طرف دولت بود یا طالب بود نمی‌دانیم، بالای خانه ما خورد و من معلول شدم. تقریباً دو سال می‌شود که ما حقوق نگرفتیم. امسال می‌گفتند که حقوق ما را می‌دهند که حواله شده بود و به عزیزی بانک رفته بود که بدبختانه جنگ شد و تمام حقوق معلولان ما قطع شد و همین حالا بدون حقوق هستیم، یعنی وضعیت ما بسیار خراب است. دو تا عصا چوب داریم، نمی‌دانم و کار هم نمی‌توانم. باید دولت امارت اسلامی توجهی به معلولین بکند."
مولوی شمس الله طریقت معاون والی حکومت طالبان در غور می‌گوید که آنان برای خانواده های قربانیان جنگ به زودی کمک‌های بشر دوستانه می‌فرستند: "در ارتباط کشته شده ها و معلولین مسئولان مرکز در کابل به زودی کمک های بشردوستانه می‌فرستند. اما نه ماهوار. در ارتباط شهدا و معلولین مردم ملکی هم پلان‌های روی دست است."
روز گذشته اتحادیه اروپا بسته کمکی به ارزش یک میلیارد دالر را در نشست گروه ۲۰ برای افغانستان اعلام کرد تا از فروپاشی اقتصادی در این کشور جلوگیری شود.
اکنون خانواده ۳۰ نفری احمدضیا در غور و میلیون‌ها افغان عادی در مناطق دیگر افغانستان منتظر کمک هستند.
