در کناری مقام‌های افغان، بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی در مسألهٔ افغانستان هم در ارتباط به پیشرفت‌های جنگجویان طالبان در میدان‌های جنگ ابراز نگرانی کرده و این نگرانی‌ها به‌طور روز افزون روبه‌افزایش اند.
شاه محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان می‌گوید، پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، اگر طالبان به قدرت برسند، خشونت و بی‌قانونی و بی‌نظمی در این‌کشور حاکم شود، اسلام‌آباد مجبور خواهد شد تا مرز‌هایش با این کشور را ببندد.
او این سخنان را دیروز (یکشنبه، شش سرطان) در یک کنفرانس خبری در شهر ملتان پاکستان بیان کرد.
قریشی گفت، پاکستان میزبان سه و نیم میلیون مهاجر افغان در خاکش بوده و بیش از این پناهجوی افغان را نمی‌پذیرد.
وزیر امور خارجه پاکستان افزود، آنها به‌خاطر حفظ منافع ملی‌شان مجبور اند که مرز‌های خود با افغانستان را ببندند.
شاه محمود قریشی همچنان گفت که آنها به تلاش‌های دیپلوماتیک خود برای رسیدن به یک راه حل صلح‌آمیز در افغانستان دوام می‌دهد و از گزینش یک رهبری در این کشور استقبال می‌کند که از راه دیموکراتیک انتخاب شود.
این در حالیست که رهبران افغان اسلام‌آباد را به استفاده از طالبان به مثابهٔ افزاری برای جنگ جاری در افغانستان متهم می‌کنند.
همزمان، میلوش زیمان رئیس جمهور چک هم در باره افغانستان بدون نیروهای بین‌المللی ابراز نگرانی کرده است.
او می‌گوید، خروج همهٔ نیروهای از افغانستان یک اشتباه بزرگیست.
میلوش زیمان در مصاحبهٔ با شبکه تلویزونی سی‌ان‌ان جمهوری چک که دیروز (یکشنبه، ۶ سرطان) منتشر شد گفت، بیشتر مسایل نشست سران ناتو روی این مسألهٔ دردناک تمرکز داشت.
او افزود، اینکه نیروهای همه افغانستان را ترک می‌کنند، یک تسلیمی ناجوانمردانه و حتی یک خیانت است.
میلوش زیمان رئیس جمهور چک در این مصاحبه‌اش گفت: "اگر در نهایت بخواهیم، ما واقعاً بر ضد تروریزم مبارزه کنیم، جز رفتن دوباره به افغانستان دیگر چارهٔ نداریم. در آن صورت، نسبت به اینکه در آنجا باقی بمانیم، بهای گزافی خواهیم پرداخت."
در حال حاضر حدود ۵۲ سرباز چکی در چوکات نیروها به رهبری ناتو در افغانستان فعالیت دارند. این نیروها هم تا یازدهم ماه سپتمبر با دیگر قوت‌های خارجی افغانستان را ترک می‌کنند.
در این حال، عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحهٔ ملی افغانستان در سفر آخرش به واشنگتن در ارتباط به افزایش خطر‌های ناشی از تروریزم نگرانی مشابهی با رئیس جمهور چک ابراز داشت.
او در مصاحبهٔ خود گفت، اگر افغانستان به حال خود رها گردد، بیم آن می‌رود که شبکه القاعده بار دیگر تقویت یابد و جامعه جهانی را تهدید کند.
او گفت: "خطر آن اکنون هم متصور است که اگر افغانستان بدون امید و دخالت تنها رها شود. این خطرناک بوده و افغانستان می‌تواند، بار دیگر به لانهٔ گروه‌های تروریستی مبدل شود."
عبدالله تاکید کرد، طالبان تصور می‌کنند که از راه نظامی بر همه قلمرو افغانستان حاکم می‌شوند. به گفتهٔ او طالبان باید این را از مغز‌شان خارج کنند.
در این میان، محمداشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در یک کنفرانس خبری در واشنگتن هم چنین گفت: "طالبان و حامیان‌شان باید بدانند که از راه زور افغانان را مجبور ساخته نمی‌توانند که تابع آنها شوند. من بار دیگر از آنها می‌خواهم که آتش بس کنند و در پروسه سیاسی شامل شوند. زیرا ، راه حل سیاسی برای رسیدن به ختم جنگ یک میکانیزم نهایی به شمار می‌رود."
همزمان، مقام‌های افغان مسئولیت کندی پروسه صلح را به دوش طالبان می‌اندازند و این گروه را متهم می‌کنند که به دوام گفتگو‌ها تمایل ندارد.
گفتگو‌های صلح که در ماه سپتمبر سال گذشته آغاز شده اکنون متوقف است.
اما محمد نعیم سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در دوحهٔ قطر دیروز یکشنبه در مصاحبهٔ با شبکه تلویزیون الجیزه حکومت افغانستان را متهم کرد که تاکنون شرط رهایی زندانیان‌شان را بجا نکرده است.
او افزود: "آنها ( حکومت افغانستان) پروسهٔ رهایی پنج هزار زندانیان ما را متوقف کرده و زندانیان ما را رها نکرده اند. این در گفتگو‌های صلح یک مانع به حساب می رود."
حکومت افغانستان در همین جریان حدود پنج و نیم هزار جنگجوی طالبان را از زندان رها کرده و می‌گوید تا زمانیکه طالبان به حل سیاسی مسألۀ صلح افغانستان تمایل نشان ندهند، دیگر زندانیان این گروه را رها نمی‌کند.
حکومت افغانستان همچنان اتهام وارد می‌کند که خلاف تعهد، زندانیان رها شده طالبان به میدان‌های جنگ برگشته اند.
ضمنا، انتونی بلنکن وزیر امور خارجهٔ امریکا هم در ارتباط به افزایش خشونت‌ها و عدم تمایل طالبان برای راه حل سیاسی ابراز نا رضایتی کرده است.
او گفت که واشنگتن وضعیت امنیتی در افغانستان را به‌طور جدی از نزدیک نظارت می‌کند.
طالبان از اول ماه می، پس از خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان حملات‌شان را در این‌کشور شدت بخشیده، اکثر ولسوالی‌ها را تصرف کرده و در تعدادی دیگر ولسوالی‌ها دامنهٔ جنگ را تا مراکز آن گسترش داده اند.
با پیشرفت سریع طالبان در میدان‌های جنگ این نگرانی در میان مردم افغانستان روبه افزایش است که این‌کشور باری دیگر به چه سرنوشت روبه‌رو خواهد شد؟
