مایک پامپیو وزیر خارجۀ امریکا از شورای امنیت ملل متحد خواسته که تحریم تسلیحاتیِ موجود بر ایران را تمدید کند.
او هشدار داد، اگر گذاشته شود که تحریم‌های تسلیحاتی در ماه اکتوبر پایان یابند، سبب بی‌ثباتی در شرق میانه خواهد شد.
پامپیو دیروز (سه‌شنبه،۳۰ جون) گفت: "تقریباً همه کشورها اسلحه دارند و کشورهای عاقل از آن برای اهداف دفاعی و ترویج ثبات استفاده می‌کنند، ولی جمهوری اسلامی ایران نه. از من یا ایالات متحده نشنوید، از کشورهای منطقه بشنوید، از اسرائیل و کشورهای خلیج در شرق میانه که در معرض خطر ایران قرار دارند، آن‌ها همصدا می‌گویند: "تحریم تسلیحاتی را تمدید کنید. شورا باید به آن‌ها گوش دهد."
در واکنش به این اظهارات، محمد جواد ظریف وزیر خارجۀ ایران گفته که از رفع تحریم تسلیحاتی، بخش جداناپذیر توافقنامۀ هسته‌ای با ایران است.
او گفت: "هر تلاش برای تغییر یا تعدیل در جدول زمانی تعیین شده به معنای خدشه‌دار کردن قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ملل متحد است."
آقای ظریف افزود: "جدول زمانی برای از میان برداشته شدن محدودیت‌های تسلیحاتی که در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در حمایت از توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ درج شده، بخش جدایی ناپذیر توافقی است که به مشکل به آن دست یافته شده و امضاء کنندگان توافق را قادر کرده تا سرانجام به یک بستۀ وسیع برجام و قطعنامۀ ۲۲۳۱دست یابند. این قطعنامه با صراحت برای تطبیق‌اش بر جدول زمانی تأکید دارد. هر تلاش برای تغییر و تعدیل آن در کُل سبب تضعیف قطعنامۀ ۲۲۳۱ خواهد شد."
چین و روسیه هم گفته اند، مخالف این اقدام ایالات متحده اند. دو کشور حق واشنگتن را در مورد تلاش برای تغییر قطعنامۀ شورای امنیت، زیر سوال برده‌اند.
ژانگ جون نمایندۀ چین در ملل متحد دیروز به شورای امنیت گفت، ایالات متحده که از توافق هسته‌ای با ایران خارج شده حق ندارد جلو اقدام این شورا در مورد ایران را بگیرد.
ایالات متحده در ماه می سال ۲۰۱۸ از توافق هسته‌ای شش قدرت جهان با ایران خارج شد و در اقدامی که آن را آوردن "حدِ اعظم فشار" بر تهران خوانده، تعزیرات بر ایران را از سر گرفت. ایران در پاسخ، فاصله‌گیری تدریجی از تعهدات هسته‌ای‌اش را آغاز کرد.
واشنگتن می‌گوید، به دلیل این‌که یکی از امضاء کنندگان توافق سال ۲۰۱۵ بود، حق اظهار نظر در مورد تحریم تسلیحاتی بر ایران را دارد، زیرا از دیدِ واشنگتن ایران به تعهداتش عمل نکرده است.
اگر تحریم تسلیحاتی ملل متحد بر ایران از میان برداشته شود، ممکن است که تهران خواهان خریداری جت‌های جنگی، تانک‌ها، وسایل جنگی بحری و دیگر اسلحه از چین و روسیه شود تا دستگاه کهنۀ نظامی‌اش را نوسازی کند، ولی با در نظرداشت ضعف موجود در اقتصاد این کشور سؤال‌هایی مطرح می‌شوند که آیا ایران توان خریداری مقدار زیاد اسلحه را دارد یا نه؟
ایران که با تحریم تسلیحاتی ملل متحد مواجه بوده، از دیری به این‌سو برای ساختن و تولید راکت‌های بالستیک به حیث قوۀ بازدارنده تلاش کرده و هم استراتیژی نسبتاً ارزان استفاده از جنگ‌های نیابتی در منطقه را به پیش برده است.
تحریم تسلیحاتی شورای امنیتِ ملل متحد، ایران را از تجهیز متحدانش در شرق میانه به شمول جنگجویان طرفدار رژیم سوریه، ملیشه‌های شیعه در عراق، حزب‌الله لبنان و حوثی‌های یمن باز نداشته است.
