با گسترش استفاده از محصولات گیاه آلوئه ورا در افغانستان، تلاش‌ها برای توسعه کشت و تولید این گیاه در کشور از جمله در ولایت شمالی بلخ افزایش یافته است.
بخش عمده از کار کشت و تولید آلوئه ورا در بلخ بر عهده زنان است. آن‌ها در واقع، از پیشگامان ترویج کشت و تولید این گیاه پرطرفدار هستند.
از این گیاه در تولید انواع نوشابه‌ها و محصولات آرایشی استفاده می‌شود.
عزت‌الله، دهقان با تجربه در روستای بابه یادگار ولسوالی نهر شاهی است. در مزرعه این مرد ۶۳ ساله، ده کارگر زن به شدت مشغول آبیاری و جمع‌آوری برگ‌های آلوئه ورا هستند.
اگر چه حالا فصل زمستان است، اما دمای گرما در گل خانه پلاستیکی عزت‌الله به اندازه‌ای است که آلوئه ورا رشد کند و حاصل دهد.
عزت‌الله، امیدوار است که با این کارگران زن محصول خوبی بردارد.
در گذشته زراعت سنتی این روستا شامل کشت گندم، جو، پنبه و سبزیجات می‌شد. اما کشت آلوئه ورا تغییری در کشاورزی اهالی روستای بابه یادگار شمرده می‌شود.
عزت‌الله و همتایانش در این روستا امیدوارند که این تغییر باعث تغییر در زندگی آن‌ها شود. اگر چنین شود، احتمالاً آلوئه ورا جایگزین بسیاری از محصولات سنتی بابه یادگار خواهد شد.
او گفت: "من از بادرنگ فقط سال یک‌بار حاصل می‌گیرم. هر سال باید زمین را برای کشت آن آماده بسازم، اما آلوئه ورا سالی چهار بار حاصل می‌دهد. برای کشت آن فقط سالی یک‌بار باید زمین آماده شود و می‌توانیم از آن برای چندین سال کار بگیریم."
سهیلای ۲۲ ساله یکی از ده زن کارگر در مزرعه عزت‌الله است. او می‌گوید بیش از ۹ ماه می‌شود که مشغول کار در این مزرعه است.
ظاهراً کار زنان دهقان در این مزرعه گلخانه‌ای آلوئه ورا ساده به نظر می‌رسد، اما با دشواری‌های ناگفته‌ای به همراه است.
این زنان عمدتاً کارهای آبیاری، خیشاوه زمین و برداشت محصول زراعتی را بر عهده دارند.
سهیلا و دیگر زنان کارگر روزانه کمتر از ۱۵۰ افغانی درآمد دارند: "ما خیشاوه می‌کنیم. قبل از کشت زمین را نرم ساختیم تا برای زراعت آماده شود. زمین را آبیاری می‌کنیم و ریشه‌های آلوئه ورا را نیز پاک می‌کنیم. سختی کار در شروع کشت آلوئه ورا است."
کرشمه به تازگی به این گروه از کشاورزان آلوئه ورا پیوسته است. او می‌گوید علاوه بر کارهای داخل مزرعه، در نگهداری و برداشت محصول و فروش آلوئه ورا نیز با صاحب مزرعه کار می‌کند.
کرشمه می‌گوید: "علاوه بر این‌که در داخل گلخانه در مزرعه آلوئه ورا مشغول هستیم، به بازار هم می‌رویم تا بتوانیم مشتری پیدا کنیم و این نبات را به فروش برسانیم."
دفتر موسسه بین‌المللی اکتد در مزارشریف یکی از نهادهایی است که برای توسعه زراعت در این ولایت کار می‌کند.
عتیق‌الله سلطانی، مسئول بخش برنامه ترویج گیاه آلوئه ورا در این موسسه می‌گوید که این گیاه به دلیل داشتن خاصیت طبی نسبت به سایر گیاهان طرفداران بیشتری دارد.
او گفت این موسسه سعی می‌کند آلوئه ورا را سالانه که قابلیت چهار بار حاصل دهی را دارد، جایگزین گیاهانی کند که سالی تنها یک بار حاصل می‌دهند.
ذبیح‌الله زوبین، آمر امور زراعتی اداره زراعت بلخ به رادیو آزادی گفت که آلوئه ورا گیاه نسبتاً جدیدی در عرصه زراعت در بلخ است. به گفته او، این گیاه در حال حاضر بیشتر به صورت گلخانه‌ای کشت می‌شود و همچنین در فضای آزاد کشت می‌شود و زنان نسبت به مردان در ترویج آن نقش بیشتری دارند.
او افزود: "آلوئه ورا نبات تازه‌ای در بلخ است. زنان در ترویج و زرع آن نقش اساسی دارند. صدها زن برای کشت و ترویج آلوئه ورا در بلخ کار و فعالیت زراعتی دارند."
آقای زوبین می‌گوید که صدها زن زراعت‌پیشه در تولید، مجادله با بیماری گیاهان و جمع‌آوری حاصلات زراعتی در بلخ کار می‌کنند.
ذکیه انوری، مسئول بخش زنان در برنامه توسعه روستایی دفتر اکتد به رادیو آزادی گفت که به طور مجموعی بیش از ۳۱۰ زن به صورت حرفه‌ای مشغول کار در مزارع هستند. به گفته او، همه این زنان آموزش دیده‌اند.
پیش از این گیاه آلوئه ورا ازبکستان، تاجکستان و ایران وارد افغانستان می‌شد، ولی بسیاری از کیفیت آلوئه ورای وارداتی راضی نبودند.
