باز محمد فرمانده نیروهای "خیزش مردمی" در جوزجان در نبردی کشته شد که بهگفته مسئولان محلی، پسرش در بین جنگجویان طالبان شورشی علیه حکومت میجنگید.
الفشاه عطایی، ولسوال فیضآباد ولایت جوزجان، در این مورد به رادیو آزادی گفت که باز محمد فرمانده یک واحد ۵۰ نفری قرارگاه منطقه "کوکلداش" ولسوالی فیضآباد با گروه طالبان میجنگید.
عطایی میگوید او چهارم سنبله در درگیری طولانی با طالبان در حالی با ۱۱ تن از نیروهای تحت امرش کشته شد که پسرش در جبهه شورشیان در برابر نیروهای پدرش قرار گرفته بود.
این مقام محلی افزود که باز محمد در درگیری با طالبان در همان شبی کشته شد که پسرش در کنار جنجگویان طالبان با نیروهای تحت امر پدرش در "کوکلداش" میجنگید.
آقای عطایی میگوید: "قرار اطلاعی که به ما رسیده، پسر در کشته شدن پدرش دست دارد."
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان کشته شدن ۱۱ تن و زخمی شدن ۷ تن از نیروهای امنیتی را تأیید کرده است، او گفته که در این رویداد یک عضو گروه طالبان نیز کشته شدهاست.
یک روز پیش از وقوع این درگیری، داستان دشمنی این پدر و پسر در دو جبهه علیه یکدیگر، در رادیو و وبسایت رادیو آزادی پخش شده بود.
باز محمد در بارۀ پایان جنگ به رادیو آزادی گفته بود: "غیر از صلح هیچ راهی در این مملکت نیست. در هر جایی و هر مملکتی که جنگ شده، آخرش صلح بوده است."
محبالله باشنده مرکز ولسوالی فیضآباد جوزجان که از کارکردهای باز محمد توصیف میکند، میگوید که او خیلی دلسوز به مردم و وطن و طرفدار صلح بود.
او میگوید: "آمر صاحب (باز محمد) آدمی بسیار خوب بود. همیشه راجع به صلح صحبت میکرد. مردم را به همدیگرپذیری دعوت میکرد."
ترسن خان، از مدیران پیشین اداره معارف جوزجان و پسر خاله باز محمد، میگوید باز محمد ۶۰ سال عمر داشت و در سال ۱۳۵۸ از لیسه ولسوالی آقچه فارغالتحصیل و شامل پوهنتون حربی کابل شده بود.
بهگفته آقای ترسن خان، باز محمد بعد از پایان تحصیل، ۱۴ سال فرمانده گارنیزیون فرقه ۱۴ ولایت غزنی و پس از آن در بعضی مناطق دیگر افغانستان در رشته پیاده ارتش کار کرد و در سال ۱۳۹۶ متقاعد شد.
این فرمانده پس از آنکه مدتی بیسرنوشت شد، به حمایت اداره امنیت ملی جوزجان در ترکیب نیروهای خیزش مردمی کار میکرد.
ترسن میگوید که خانواده ۱۴ نفری باز محمد، پس از کشته شدن او با مشکلات اقتصادی مواجه شده است.
ترسن میگوید: "فعلاً خانواده باز محمد که شامل ۳ پسر ۱۰ دختر و یک خانم میشود، در وضعیت بد اقتصادی به سر میبرد. وضعیت آنها بسیار وخیم است."
آقای ترسن میگوید فریدون، پسر باز محمد که فارغالتحصیل صنف ۱۴ و معلم برحال مکتب ناصر شهید ولسوالی فیضآباد بود، چندی پیش به دلیل تنشهای سیاسی در منطقه، به صف طالبان رفت.
تنها این پدر و پسر نبودند که در جبهه جنگ علیه یک دیگر میجنگیدند، بلکه بهگفته مسئولان محلی، اللهداد و لطفالله، برادرانی هستند که در روستای "سانسیز" ولسوالی فیضآباد زندگی میکردند.
یکی از آنها در صف طالبان و دیگری سرباز دولتی در نبرد شب گذشته علیه یکدیگر سنگر گرفتند. یکی از آنها کشته و دیگری زخمی شد.
این رویدادهای خونین در بین پدر با پسر و برادر با برادر علیه همدیگر در جبهه جنگ یکی زیر بیرق حکومت و دیگری در سنگر طالبان در حالی گرمتر شده است که جوزجان در شمال افغانستان پیش از این یک ولایت امن بود.
جوزجان دارای ۱۰ ولسوالی است که ولسوالی خمآب از مدت یکونیم سال و ولسوالی "قوشتپه" از دو ماه به اینسو تحت کنترول گروه طالبان است و ۸ ولسوالی دیگر این ولایت نیز زیر تهدید بلند امنیتی قرار دارد.
لطفالله عزیزی، والی جوزجان میگوید که برای پسگیری ولسوالیهای از دست رفته و دیگر ولسوالیهای ناامن این ولایت قرار است عملیات پاکسازی از سوی نیروهای امنیتی در آینده نه چندان دور راهاندازی شود.
والی جوزجان در باره ناامنی در این ولایت گفت: "ما در ولسوالیهای خود مشکلات امنیتی داریم. برنامهها است انشاءالله تأمین امنیت میشود و عملیاتها روی دست است که به راه انداخته شود."
اما مردم میگویند که ولایت جوزجان در این اواخر به میدان جنگ میان نیروهای دولتی و شورشیان طالبان مبدل شده وضعیت روز تا روز در حال بدتر شدن است.