برخی از اعضای شورای عالی صلح و ریاست جمهوری افغانستان در مورد وضع تحریم بر شماری از اعضای گروه طالبان و شبکه حقانی از سوی امریکا دیدگاه متفاوت و ضد و نقیض دارند.
ریاست جمهوری افغانستان از این اقدام امریکا استقبال کرده اما شماری از اعضای شورا عالی صلح می‌گویند که این کار گره گشای مشکلات کنونی افغانستان نیست.
محمد امین وقاد یک عضو این شورا روز شنبه «۷دلو۱۳۹۶» به رادیو آزادی گفت، اعضای گروه طالبان و شبکه حقانی که نام‌های شان از سوی ایالات متحده در لیست سیاه قرار گرفته سرمایه و فعالیت در امریکا و اروپا ندارند:
وی افزود:
" هر حرکت که در برابر تشویق و ترغیب طالبان به صلح موانع ایجاد میکند به نفع جریان صلح نیست، افرادیکه بالای آنان تحریم وضع شده در امریکا و اروپا تحرک و سرمایه ندارند که بر آنان تأثیر داشته باشد. مخالفان مسلح که اکمال می‌شوند دست‌های است که در هر شرایط می‌تواند آنان را اکمال نماید."
امریکا روز پنج‌شنبه اعلام کرد که چهار عضو گروه طالبان و دو عضو شبکه حقانی را در فهرست تحریم‌هایش شامل کرده‌است.
عبدالصمد ثانی، عبدالقدیر بصیر، حافظ محمد پوپلزی، مولوی عنایت الله، فقیر محمد و گلاخان اعضای گروه طالبان و شبکه حقانی هستند که شامل این لیست شده‌اند.
ریاست جمهوری افغانستان به روز جمعه از درج نام‌های این افراد در لیست سیاه امریکا استقبال کرد.
شاه حسین مرتضوی سرپرست دفتر سخنگوی ریاست جمهوری به رادیو آزادی گفت که تحریم‌ها یکی از گزینه‌های فشار بر گروه‌های تروریستی و حامیان‌شان بوده و انتظار دارند که هم‌چو اقدامات شدید تر شود.
اما پرسش این‌است که درج نام‌های این اعضای گروه طالبان و شبکه حقانی از سوی امریکا در لیست سیاه بر وضعیت در افغانستان و پروسه صلح در این‌کشور تأثیری خواهد داشت؟
گل الرحمان قاضی استاد علوم سیاسی در پوهنتون کابل به این سؤال چنین پاسخ می‌دهد:
" دو، سه یا چهار تن نیستند که تحریم بر آنان وضع شود و مشکل خاتمه یابد، وضعیت در این‌کشور ابعاد گسترده یافته و کشورهای دیگر نیز در آن ذیدخل شده‌اند. حالا بهتر است که قضیه از بیرون جمع شود و به افغان‌ها سپرده شود، با افغان‌ها همکاری صورت گیرد تا آنان بین هم بنشینند و موضوع خود را خود‌شان حل کنند."
وارد کردن فشارها از سوی جامعه جهانی بر مخالفان مسلح دولت افغانستان و حامیان آنان همواره از خواست‌های حکومت این‌کشور بوده‌است.
عبدالحی آخندزاده یک عضو ولسی جرگه نیز این فشارها را مفید می‌داند اما می‌گوید که برای پیوستن طالبان به پروسه صلح بهتر است تا فشارها بر مراکز تمویل و تجهیز آنان در پاکستان افزایش یابد.
نسیم شفق
