گرفتن نام مادر، خواهر و همسر به یک ننگ بزرگ در نزد شماری زیادی از مردم شمرده می‌شود، حتی در بسیاری موارد سبب نزاع هم شده‌است.
اما اینجا دختران جوان حرکت و کمپاین هویت زنان را آغاز کرده‌اند.
نام اش تهمینه رشیق است، دختر خلاق و مبارز.
در گوشه از شهر کابل، در اتاق کوچک خانه اش آغازگر این کمپاین شده‌است.
وی گفت
"ما سه روز می‌شود که کمپاین به راه انداختیم و هشتک ما را دیشب در صفحه فیسبوک ماندیم به نام "نامم کجاست" و انتظار ما اینست تا هویت زن‌ها داده شود و در چهار گوشه خانه زن‌ها باقی نماند."
این دختران برای دست یافتن به هویت شان این 'هشتگ' را به روی صفحات اجتماعی نشر کرده‌اند و امید دارند که بتوانند هویت از دست رفته زنان افغان را دوباره برگردانند.
این کمپاین از سوی ده دختر آغاز شده‌است.
تا حال شماری اندکی از مردان به این کمپاین پیوسته اند.
هر چند در اسلام گرفتن نام دختران یک حق دانسته شده اما بر عکس مردان انگشت شماری هستند که نام زن و یا دختر شان را در محضر عام می‌گیرند.
علاوه بر مردم عام، حتی روشن فکران و مقامات نیز نام خانم های شان را افشا نکرده‌اند.
اما کمال سادات معین امور جوانان با استقبال ازین کمپاین شامل این روند شده‌است.
وی گفت:
"نه تنها استقبال بلکه عضو حرکت هستیم، بسیار بجا است حق مادر ماست که برایش بتیم و شرم احساس نکنیم."
قاری مبین رمزی یکی از عالمان دین، صدا زدن نام زنان را یک حق و وجبیه اسلامی می‌خواند.
وی افزود::
"اسلام نه تنها مخالف این امر نیست، تائید می‌کند و باید نام شان واضح و کامل گرفته شود از لحاظ شرعی هیچ مانعی نیست و حقی را که دین به مرد‌ها داده به زن‌ها نیز داده‌است."
شماری از شهروندان کشور نیز دیدگاه مشابه دارند:
"افتخار کنند که نام خانم یا دختر شان را بگیرند، بعضی وقت‌ها صدا می‌کنند که مادر جاوید جان که نادرست است و باید مشخص نامش گرفته شود."
عرف‌های ناپسند در جامعه سنتی افغانستان مانع بزرگ در برابر افشای هویت اعضای خانواده شمرده می‌شود.
اما کمپاینران انتظار دارند تا بتوانند یک تغییر را در این زمینه ببار بیاورند.
نورالله شایان
