لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
شنبه ۳ قوس ۱۴۰۳ کابل ۰۸:۰۹

اوریاخیل: پلانی برای کاهش اذیت دختران در محل کار ترتیب شده‌است


"اذیت زنان، عامل محدود شدن مشارکت آنان در اداره های دولتی افغانستان"

دختران و زنان در افغانستان نه تنها در کوچه و بازار بلکه در محل کار و تحصیل نیز به گونه فزاینده مورد آزار و اذیت قرار می‎گیرند.

به نظر می‎رسد که این وضعیت دیگر کاسه صبر برخی از مقام‎های مسئول را لبریز ساخته‎است.

نسرین اوریاخیل، وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین افغانستان یکی ازین مقام هاست.

او در صحبت با رادیو آزادی گفت، ازین پس نمی گذارند دختران و زنان اذیت شوند.

وی افزود:

"آزار و اذیت دختر خانم‎ها در مجموع در افغانستان وجود دارد و فعلاً پلانی است که در آینده ما بتوانیم همین آزار و اذیت را در مجموع در مارکیت، محل کار و هر جای دیگر در برابر زنان کم بسازیم یا از بین ببریم."

دختران و زنان در افغانستان نه تنها در کوچه و بازار بلکه در محل کار و تحصیل نیز به گونه فزاینده مورد آزار و اذیت قرار می‎گیرند.
دختران و زنان در افغانستان نه تنها در کوچه و بازار بلکه در محل کار و تحصیل نیز به گونه فزاینده مورد آزار و اذیت قرار می‎گیرند.

اما خانم اوریاخیل نگفت، این پلان چی وقت تطبیق می‎شود.

دیگر زنان مثل خانم اوریاخیل هم روی جلوگیری از آزار و اذیت دختران و زنان تاکید می‎ورزند.

ثریا صبحرنگ، کمیشنر حمایه و انکشاف حقوق زن در کمیسیون حقوق بشر در صحبت با رادیو آزادی گفت، این مشکل چالش دیگر را نیز بوجود آورده‎است.

به گفته او، مشارکت زنان در اداره‎های دولتی افغانستان محدود شده‎است.

خانم صبحرنگ گفت، نمی‎دانند که در سال روان چی تعداد زن و دختر در اداره‎های دولتی افغانستان مورد آزار و اذیت قرار گرفته‎اند، زیرا به گفته او، آنان به گونه رسمی شکایت نمی‎کنند.

اما خانم صبحرنگ گفت، شماری از دختران و زنان به طور خصوصی درین باره به او قصه کرده‎اند.

او افزود:

"در بعضی مراکز تحصیلی، به طور مثال برایش [محصل دختر] می‎گویند که اگر تو به اتاقم یا دفترم نیایی تو را ناکام می‎سازم. در اداره‎های حکومتی بیشتر کسانی که به عنوان سکرتر یا مامور کار می‎کنند و قیافه مقبول دارند و قشنگتر استند، افراد بالاتر از او یعنی مدیرش یا مسئولش با نگاه‎های بسیار زننده به سویش او را بسیار ناراحت می‎سازند و حتی کسانی استند که کار شان را ترک می‎کنند."

این فعال حقوق زن می افزاید، چیزی دیگری که او را سخت می‎رنجاند، خاموشی مردم در برابر آزار و اذیت زنان است.

به گفته خانم صبحرنگ، زمانی که یک زن در کوچه و بازار مورد آزار و اذیت قرار می‎گیرد، پیر و جوان بی تفاوت فقط تماشا می‎کنند و در برخی موارد با استفاده از مبایل تصویر می‎گیرند.

انتظار این فعال زن اینست که مردم مداخله کنند و مانع شوند.

وزارت امور زنان افغانستان گفته‎است، که خشونت علیه زنان در سال ۱۳۹۵ نسبت به سال‎های گذشته پنج درصد افزایش یافته‎است.

سپوژمی وردک، معین این وزارت به رادیو آزادی گفت، که تا اکنون بیش از چهار هزار و نُه صد مورد خشونت علیه زنان در افغانستان ثبت شده است.

اما آمار ثبت شده در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در مورد خشونت علیه زنان با ارقام وزارت زنان متفاوت است.

ثریا صبحرنگ به رادیو آزادی گفت، که از آغاز امسال تا اکنون بیش از پنج هزار و پنجصد قضیه خشونت علیه زنان را ثبت کرده‎اند.

عبدالله عبدالله، رئیس اجرائیه حکومت افغانستان به تازگی گفت، که برای مبارزه علیه خشونت با زنان به بسیج ملی نیازست.

به گفته آقای عبدالله، از اعضای جامعه مدنی گرفته تا عالمان دینی باید درین مبارزه سهم بگیرند.

XS
SM
MD
LG