پناهجویان افغان در کمپ ارمنلی بلغاریا این کمپ را شبیه زندان میدانند.
این پناهجویان میگویند، مشکلات زیادی درین کمپ است که آنها را سخت میآزارد.
ایدا خاموش تصور نمی‌کرد که روزی لباس پناهجویی به تن میکند و در میان دهها افغان دیگر در یک کشور اروپای شرقی چشم به راه فردای بهتر میماند.
این دختر هژده ساله از سه ماه به این‌سو در کمپ ارمنلی بلغاریا به سر میبرد.
او می‌گوید، کمپ برایش به زندان مبدل شدهاست.
وی افزود:
"دوا نیست، وقتی کسی مریض میشود، اجازه رفتن به بیرون را نداریم تا دوا بگیریم. نمیتوانیم از بانک پول بگیریم چون ما در داخل کمپ هستیم."
ایدا می‌گوید، تنها بسته بودن دروازه کمپ نه، بلکه ورود مأموران پولیس بلغاریا به محل بود و باش پناهجویان افغان نیز او و دیگر پناهجویان را سخت میآزارد.
او می‌گوید:
"کودکان مشکوک میشوند و می‌پرسند که ما چی گناه داریم؟ ورود مأموران پولیس و تلاشی توسط آنها بدون کدام خبر و مقدمه، بالای کسانی‌که مشکل عصبی دارند و زنان حامله تأثیر بسیار منفی دارد."
ایدا همراه با خانواده پنج نفری‌اش با پذیرش خطرهای زیاد از شهر مزار شریف به اروپا رسیدهاست.
آنچه وضعیت نابسمان در کمپ ارمنلی خوانده شده، مثل ایدا دهها پناهجوی دیگر افغان را نیز پریشان ساختهاست.
آشنا شریفی پناهجوی دیگریست.
او می‌گوید، انتظار نداشت که درین کمپ با مشکلات جدی مواجه میشوند.
وی افزود:
"این‌جا اصلاً هیچ چیز کمک نمیشود، نه لباس نه چیزی دیگر. اصلاً غذا هم قابل خوردن نیست."
آشنا پنج ماه پیش فراگیری آموزش در پوهنزی ژورنالیزم پوهنتون کابل را کنار گذاشت و تصمیم گرفت همراه با خانواده‌اش افغانستان را ترک کند.
به گفته آشنا، مسافرت غیر قانونی‌شان به اروپا سی و پنج هزار یورو هزینه برداشتهاست.
آشنا میترسد که مبادا به افغانستان دوباره فرستاده شوند.
وی افزود:
"نگران کننده همین است که اگر ما به افغانستان دوباره فرستاده شویم، واقعاً اوضاع افغانستان خراب است، تمام چیز خود را ما از دست داده‌ایم و بی‌سرنوشت هستیم. تقاضای من از مسئولین اینست که در مورد ما تصمیم گرفته شود. تا چی وقت ما مثل یک زندانی بمانیم؟ گناه ما چیست؟ صرف بخاطر جنگ در وطن ما که ما ترک وطن کرده‌ایم؟"
"عامل اخراج احتمالی پناهجویان"
پناهجویان مستقر در کمپ ارمنلی در ماه گذشته در اعتراض به بسته شدن دروازه این کمپ به روی‌شان مظاهره کردند.
بر اساس گزارش خبرگزاری رویترز، دروازه کمپ ارمنلی پس از آن بسته شد که رسانههای محلی گزارش دادند که پناهجویان مستقر درین کمپ دچار امراض جلدی اند و باشندهگان شهرک ارمنلی در یک تجمع اعتراضی خواهان بسته شدن کمپ شدند.
پس ازین مظاهره، میان مأموران پولیس و پناهجویان برخورد صورت گرفت که در نتیجه چندین پناهجو و پولیس زخمی شدند.
پناهجویان افغان گفته‌اند، درین تظاهرات پناهجویان از کشورهای مختلف از جمله عراق، سوریه و ایران هم شرکت داشتند.
مقامهای بلغاریا شماری از پناهجویان افغان را به آتش زدن بیرق بلغاریا متهم کردهاند.
پس ازین برخورد، صدراعظم بلغاریا اعلام کرد که شماری از پناهجویان افغان را دوباره به افغانستان میفرستند.
بویکو بوریسوف بتاریخ ۲۵ نوامبر گفت، پناهجویان افغان و پاکستانی عمدتاً افغان‌ها به درگیری علیه پناهجویان اهل سوریه پرداختند و سپس آنها را مجبور ساختند تا به آشوب در داخل کمپ بپیوندند.
احمد رشاد کریمی یکی از پناهجویان افغان درین کمپ انتظار دارد که پناهجویان بی‌گناه به افغانستان برگشتانده نشوند.
وی افزود:
"میگویند که ما تمام افغانهای مقیم بلغاریا را به افغانستان میفرستیم. رویدادهای که اتفاق افتاده باید بررسی شود. ما همراه با خانوادههای خود آمده‌ایم. در تظاهرات هم دست نداشتیم. هیچ گناه نداریم. بدون دلیل چرا باید اخراج شویم؟"
این مرد ۲۶ ساله افغان می‌گوید، بازگشت به افغانستان برایش بسیار دشوارست، زیرا در افغانستان چند بار به مرگ تهدید شده‌بود.
کریمی که در یک پوهنتون خصوصی درس میداد، هشت ماه پیش همراه با همسرش افغانستان را ترک کرد و از چهار ماه به این‌سو در کمپ ارمنلی به سر میبرد.
وزیر داخله بلغاریا به روز سه شنبه گفت، حدود سه صد شهروند افغانستان برای بازگشت داوطلبانه از بلغاریا به کشور شان درخواست کردهاند و به گفته وی این رقم به پنجصد تن افزایش خواهد یافت.
بر اساس گزارش خبرگزاری رویترز، در کمپ ارمنلی سه هزار پناهجو بود و باش میکنند که اکثریت‌شان را پناهجویان افغان تشکیل میدهد.
درین میان چیزی که به گونه رسمی تا حالا از سوی حکومت افغانستان روشن نیست، آمار دقیق پناهجویان افغان درین کمپ است.
از حفیظ احمد میاخیل، مشاور مطبوعاتی وزارت مهاجرین و عودت کنندهگان افغانستان پرسیدم که چقدر از وضعیت پناهجویان افغان در بلغاریا آگاه هستند؟
او در جواب گفت:
"وزارت مهاجرین و عودت کنندهگان در بلغاریا نماینده ندارد. ما خبر نداریم که چی تعداد افغان‌ها آنجا هستند و در چی وضعیت قرار دارند؟ خواست ما از کشورهای میزبان اینست که مطابق به قوانین و کنوانسیونهای بین‌المللی مهاجرت به حقوق بشری پناهجویان احترام بگذارد."
درین حال، یک پناهجوی افغان در بلغاریا هشدار میدهد، که اگر حقوق‌شان تأمین نشود، اعتصاب غذایی میکنند.
این پناهجو که در صحبت با رادیو آزادی خودش را رسولی معرفی کرد و با دو فرزندش در کمپ ارمنلی زندهگی میکند، به رادیو آزادی گفت:
"هشدار ما به مسئولان اینست که اگر به مشکلات ما رسیدهگی نشود، شاید اعتصاب غذایی کنیم."
"واکنش وزارت خارجۀ افغانستان"
هشدار و مشکلات پناهجویان افغان در بلغاریا با وزارت خارجه افغانستان در میان گذاشته شد.
این بود بخشی از پاسخ خیر الله آزاد، معاون سخنگوی این وزارت:
"ما نگران هستیم که این اتفاقات [مظاهره و برخورد میان پولیس و پناهجویان] که رخ دادهاست، منجر به برخورد کتلوی با تمامی پناهجویان افغان در آنجا [بلغاریا] نشود. تلاش ما اینست که حقوق شهروندان افغانستان پایمال نشود."
آقای آزاد همچنان افزود که مقامهای بلغاریا برای‌شان گفته‌اند، پناهجویان افغان که می‌خواهند ازین کشور به عنوان مسیر ترانزیت برای رفتن به دیگر کشورها استفاده کنند با پولیس درگیر شدند و تعدادی از آنها بیرق بلغاریا را آتش زدهاند.
به گفته وی، شماری از پناهجویان افغان که تعداد شان مشخص نیست از سوی پولیس بلغاریا بازداشت و دوسیههای شان به محکمه فرستاده شدهاند.
پناهجویان افغان در بلغاریا دو گزینه دارند.
آنها درخواست پناهندهگی در بلغاریا بدهند و یا دوباره به افغانستان فرستاده خواهند شد.
اما در صحبتی که با پناهجویان افغان داشتیم، آنها گفتند که می‌خواهند به یک کشور دیگر بروند، مانند آلمان، فرانسه و یاهم بلجیم زیرا به گفته آنها، در بلغاریا کوچکترین امکانات برای پناهجویان وجود ندارد.
این خواهش آنها چقدر عملی است؟
عبدالقادر زازی وطندوست، عضو کمیسیون روابط بین‌المللی ولسی جرگه افغانستان پاسخ دادهاست.
آقای وطندوست می‌گوید:
"اگر مشکل در مورد عبور آنها از بلغاریا به کشورهای دیگر باشد، این کار مطابق کنوانسیون بین‌المللی مهاجرت ناممکن است و ما هم کاری کرده نمیتوانیم. هر کشور از خود یک اصول دارد. اگر خود اینها [پناهجویان افغان می‌خواهند در آنجا [بلغاریا] پناهنده شوند، کشور میزبان مجبورست که مطابق کنوانسیون ۱۳۵۱ با مهاجران افغان برخورد کند."
اما با وصف این همه چالشها، پناهجویانی مثل ایدا خاموش که بخاطر آینده شگوفا دل به دریا زدهاند، اصرار میورزند که باید در گوشه یکی از کشورهای اروپایی مانند آلمان و یاهم فرانسه مکانی برای‌شان در نظر گرفته شود.
او گفت:
"ما با تحمل مشکلات زیاد توانستیم خود را به بلغاریا برسانیم. این، برای یک انسان بسیار سخت که از کشور خود آواره میشود و فقط بخاطر صلح و آرامی به کشور دیگر پناه میبرد. مأموران پولیس بلغاریا برای ما میگویند که شما به افغانستان فرستاده میشوید و گاهی هم میگویند که شما را در مرز ترکیه رها میکنیم."