چین همیشه از بسیاری تنش ها و مناقشات بین المللی خود را دور نگهداشته و نه هم تلاش های را برای میانجیگیری جهت کاهش این تنش ها، انجام می دهد.
در دیدار اخیر انگیلا میرکل صدراعظم جرمنی از چین هر دو کشور موافقه کردند که یک مرکز مالی مشترک کمک های اضطراری به آسیب دیده گان حوادث طبیعی را در افغانستان ایجاد کنند.
به نوشتهء نشریه ایرن، این اقدام پیکنگ یکی از نشانه های نقش روز افزون چین در افغانستان به شمار می رود.
جرمنی پس از سقوط رژیم طالبان از سوی نیروهای به رهبری امریکا از پانزده سال به این سو، یکی از متحدین عمده امریکا در افغانستان، باقی مانده است.
اینکه جرمنی در افغانستان عسکر دارد و یکی از عمده ترین کشورهای کمک کننده به افغانستان است، منافع وی در یک افغانستان با امن و باثبات، نیز قابل درک است.
اما سوال در اینجاست که چین در قبال کمک های کشورش به افغانستان چه هدف را دنبال می کند؟
چین در کنار امریکا، پاکستان و افغانستان یکی از اعضای گروه چهار جانبه هماهنگ کننده گفتگوهای صلحبوده که تلاش کرده اند تا طالبان مسلح را برای گفتگوهای مستقیم با حکومت افغانستان حاضر سازد.
بر اساس گزارش، کارشناسان می گویند، چین در افغانستان منافع سیاسی و اقتصادی داشته بخصوص در باره وضعیت امنیتی در این کشور، نگران است.
به گفتهء این کارشناسان، پیکنگ می تواند به یک بازیگر عمده در گفتگوهای آینده صلح افغانستان مبدل شود. زیرا این کشور با پاکستان روابط نزدیک دارد.
عمر صمد دیپلومات سابقدار و سابق مشاور حکومت افغانستان می‌گوید:
" در حال حاضر افغان ها چنین فکر می کنند که چین با در نظرداشت دوستی دیرینه اش با پاکستان تا حد امکان صادق است."
به گفته وی چین در حال حاضر یک بازی بزرگی را در پیش گرفته است.
به نوشته نشریه ایرین، وزارت امور خارجه چین در پاسخ این سوال که این کشور در افغانسان در پی کدام منافع است؟ فقط گفت که پیکنگ یک افغانستان با امن و ثبات می‌خواهد.
اما وزارت امور خارجه چین پرسشی را که آیا تندروان اویغور با گروه های افراطی که در افغانستان و پاکستان فعالیت دارند، رابطه دارد و یا نه؟ کدام پاسخی ارایه نکرد.
نشریه ایرین در ادامه می نویسد که نگرانی چین با ایالت ناآرام شینجین ارتباط دارد.
ایالت شینجین که اکثریت باشنده های آن را اویغور های مسلمان تشکیل می دهند، با افغانستان سرحد مشترک دارد.
بارنیت روبین استاد پوهنتون نیویارک و کارشناس امور افغانستان می گوید، چین در این مورد نگرانی دارد که تندروان در افغانستان و پاکستان به جدایی طلبان اویغور آموزش دهند.
دویوکانگ یک دیپلومات سابق چین در پاکستان می گوید، کاهش حضور نظامی امریکا در افغانسنان هم چین را واداشت تا نقش خود را در افغانستان افزایش دهد.
مسئله دیگر که برای چین اهمیت اقتصادی دارد، راه ترانزیتی ابریشم است که از افغانستان می‌گذرد. به گفته بارنیت روبین اگر در افغانستان امنیت تأمین نشود چین نمی‌تواند پلان های خود را تطبیق کند.
